เอเสเคียล

เราจะใส่วิญญาณของเราไว้ในเจ้า

และเจ้าจะมีชีวิต

ถอดความจาก เอเสเคียล 37:14

เอเสเคียล 48:30-35

นี่จะเป็นทางออกของเมือง
ทางเหนือวัดได้ 4,500  ศอก มีประตูสามประตู
คือประตูรูเบน  ประตูยูดาห์ และประตูเลวี

ประตูเมืองมีชื่อตามเผ่าต่าง ๆ ของอิสราเอล
ด้านตะวันออก วัดได้ 4,500 ศอก มีสามประตู
คือประตูโยเซฟ ประตูเบนยามิน และประตูดาน

ทางด้านใต้วัดได้ 4,500 ศอก  มีสามประตู
ประตูสิเมโอน  ประตูอิสสาคาร์ และประตูเศบูลุน

ทางตะวันตกยาว 4,500 ศอก  มีสามประตู
คือประตูกาด  ประตูอาเชอร์ และประตูนัฟทาลี
วัดรอบเมืองนั้นได้ 18,000 ศอก
ตั้งแต่นี้ไป เมืองนั้นมือชื่อว่า พระเจ้าประทับอยู่ที่นั่น

เอเสเคียล  48:23-29

เผ่าที่เหลืออยู่นั้น ก็เป็นแผ่นดินจากตะวันออกไปตะวันตก เป็นของเบนยามินหนึ่งส่วน
ต่อจากเขตแดนของเบนยามิน จากตะวันออกไปตะวันตก เป็นของสิเมโอนหนึ่งส่วน
ต่อจากเขตแดนของสิเมโอน จากตะวันออกไปตะวันตก เป็นของอิสสาคาร์หนึ่งส่วน
ต่อจากเขตแดนของอิสสาคาร์ จากตะวันออกไปตะวันตก  เป็นของเศบูลุน หนึ่งส่วน
ต่อจากเขตแดนของเศบูลุน จากตะวันออกไปตะวันตก  เป็นของกาด หนึ่งส่วน
และต่อจากเขตแดนของกาดไปทางใต้
จะเป็นพื้นที่ต่อไปจากทามาร์ไปยังผืนน้ำเมรีบา-คาเดช
จากที่นั่นเรื่อยไปตามทางน้ำของอียิปต์จนถึงทะเลใหญ่

นี่เป็นพื้นที่ซึ่งเจ้าจะต้องแบ่งให้เป็นมรดกแก่เผ่าต่าง ๆ ของอิสราเอล
นี่แหละ  เป็นส่วนต่าง ๆ ของเขาทั้งหลาย

เอเสเคียล 48:15-22

ส่วนที่เหลือซึ่งกว้าง 5,000 ศอก  ยาว25,000 ศอก
จะเป็นที่สำหรับใช้งานต่าง ๆ ของเมือง
เพื่อพักอาศัย และเพื่อเป็นทุ่งหญ้า

ตรงกลางของเขตนั้น จะเป็นเมือง โดยมีขนาดคือ
ทางเหนือ 4,500 ศอก ทางใต้ 4,500 ศอก
ตะวันออก  4,500 ศอก และทางตะวันตก 4,500 ศอก

ในเมืองจะมีที่โล่งเป็นทุ่ง ทางเหนือ 250 ศอก
ทางใต้  250 ศอก  ทางตะวันออก  250 ศอก และทางตะวันตก  250 ศอก
ด้านยาวที่เหลือซึ่งอยู่ข้าง ๆ กับส่วนที่บริสุทธิ์นั้น
ทางตะวันออกยาว 10,000 ศอก
ทางตะวันตกยาว 10,000 ศอก
ให้อยู่ข้างส่วนที่บริสุทธิ์  และพืชที่ได้จากผืนดินนี้จะเป็นอาหารของคนงานในเมือง
คนงานในเมืองนั้นมาจากทุกเผ่าของอิสราเอล พวกเขาจะพรวนดิน
ส่วนเต็มที่เจ้าจะต้องแบ่งไว้เป็นสี่เหลี่ยมจตุรัส
ด้านละ 25,000 ศอก
นี่เป็นส่วนบริสุทธิ์รวมกับพื้นที่ของเมือง

ส่วนที่เหลืออีกสองข้างของส่วนบริสุทธิ์ จะเป็นของเจ้านาย
ยื่นจากส่วนที่บริสุทธิ์ที่ยาว 25,000 ศอก ไปยังเขตแดนตะวันออก
และทางตะวันตก จาก 25,000 ศอกไปยังเขตแดนตะวันตก
ขนานกับส่วนของเผ่า
ให้ส่วนนี้เป็นของเจ้านาย
ดังนั้น ส่วนบริสุทธิ์ พร้อมกับสถานการณ์จะอยู่ตรงกลางพวกเขา
จะเป็นส่วนที่แยกออกจากพวกเลวี และเขตของเมือง
ซึ่งก็อยู่ใจกลางเขตที่เป็นของเจ้านายเช่นกัน
ส่วนของเจ้านายนี้ อยู่ระหว่างเขตของเผ่ายูดาห์ และเผ่าเบนยามิน

เอเสเคียล 48:8-14

ติดกับเขตแดนของยูดาห์ จากทิศตะวันออกไปยังทิศตะวันตก
จะมีส่วนที่เจ้าจะต้องกันเอาไว้ กว้าง 25000 ศอก ยาว เท่ากับ
ส่วนของเผ่าต่าง ๆ  จากทิศตะวันออกไปยังตะวันตก โดยมีสถานนมัสการอยู่ตรงกลาง
ส่วนที่เจ้าจะกันเอาไว้เพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้านั้น จะยาว 25,000 ศอก   กว้าง 20,000 ศอก

นี่จะเป็นเขตของส่วนที่บริสุทธิ์
ปุโรหิตจะมีเขต 25,000 ศอกทางตอนเหนือ และ กว้างทางตะวันตก 10,000 ศอก
ความกว้างทางตะวันออก 10,000 ศอก
ทางใต้ยาว 25,000 ศอก โดยมีสถานนมัสการขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ตรงกลาง

ส่วนนี้จะเป็นของปุโรหิตบริสุทธิ์ คือบุตรชายของศาโดก
พวกเขารักษาคำบัญชาของเรา
ไม่หลงระเริงไปตามใจคนอิสราเอลเหมือนอย่างที่เลวีได้ทำ
และส่วนพิเศษนี้จะเป็นของพวกเขาจากส่วนที่บริสุทธิ์ของแผ่นดิน
โดยติดกับเขตของคนเลวี

และข้างๆ เขตแดนของปุโรหิตนั้น เลวีจะได้ส่วนหนึ่ง
ยาว 25,000 ศอก  และกว้าง 10,000 ศอก
ความยาวทั้งหมดจะเป็น 25,000 ศอก และกว้าง 20,000 ศอก
จะไม่มีการขายที่ดิน หรือแลกเปลี่ยนที่ดินเหล่านี้
และเขาจะต้องไม่เปลี่ยนกรรมสิทธิ์ของที่ดินซึ่งพระเจ้าทรงเลือกให้นี้
เพราะเป็นส่วนบริสุทธิ์แด่องค์พระผู้เป็นเจ้า

เอเสเคียล 48:1-7

ต่อไปนี้เป็นชื่อของเผ่า โดยเริ่มต้นจากทางเหนือสุด
ข้าง ๆ ทางเฮทโลน ถึงเลโบ-ฮามัท ไกลไปจนดึง ฮาเซอร์เลโน
(ส่วนนี้อยู่ทางเหนือของดามัสกัสติดเมืองฮามัท)
และต่อยาวจากตะวันออกไปยังตะวันตกเป็นส่วนของดาน หนึ่งส่วน
ติดเขตแดนของดาน  จากตะวันออกไปยังตะวันตกเป็นของอาเชอร์ หนึ่งส่วน
ติดเขตแดนของอาเชอร์ จากตะวันออกไปยังตะวันตก เป็นของนัฟทาลี หนึ่งส่วน
ติดเขตแดนของนัฟทาลี จากตะวันออกไปยังตะวันตก เป็นของมนัสเสห์ หนึ่งส่วน
ติดเขตแดน ของมนัสเสห์ จากตะวันออกไปยังตะวันตก เป็นของเอฟราอิม หนึ่งส่วน

ติดเขตแดนของเอฟราอิม จากตะวันออกไปยังตะวันตก เป็นของรูเบนหนึ่งส่วน
ติดเขตแดนของรูเบนจากตะวันออกไปยังตะวันตก เป็นของยูดาห์หนึ่งส่วน

(Ezekiel  ESV)

เอเสเคียล 47:13-23

แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“นี่เป็นขอบเขตที่เจ้าจะแบ่งที่ดินมรดกให้กับชนทั้งสิบสองเผ่าแห่งอิสราเอล
เผ่าของโยเซฟจะได้รับสองส่วน
และเจ้าจะต้องแบ่งมันให้เท่า ๆ กันตามที่เราได้สัญญาไว้กับบรรพบุรุษของเจ้า
แผ่นดินนี้จะเป็นมรดกตกทอดต่อ ๆ กันไป

ขอบเขตของแผ่นดินจะเป็นเช่นนี้
ทางภาคเหนือ จากทะเลใหญ่ มาทางเฮทโลน ผ่านเลโบฮามัท
ไปยังเซดัด เบโรธาห์ และสิบราอิม (ซึ่งอยู่ระหว่างดามัสกัสและฮามัท)
ไปไกลจนถึง ฮาซาร์_ฮัททิโคน  ซึ่งอยู่ชายแดนของเฮารัน
ดังนั้น อาณาเขตจะเริ่มจากทะเลไปถึง ฮาซาร์_ เอนัน
ไปตามพรมแดนด้านเหนือของดามัสกัส พร้อมกับด้านเหนือของฮามัท
นีคือเขตแดนทางเหนือ

ทางตะวันออก เขตแดนเริ่มจากเฮารานไปยังดามัสกัส
ไปตามแม่น้ำจอร์แดน ระหว่างกิเลอาดและแผ่นดินอิสราเอล
ไปถึงทะเลทางตะวันออก ไปจนถึงทามาร์
นี่เป็นเขตแดนทางตะวันออก

ทางใต้  เขตแดนเริ่มจากทามาร์ไปจนถึงแหล่งน้ำมาริบาห์_คาเดช
จากที่นั่นไปตามลำน้ำของอียิปต์ไปถึงทะเลใหญ่
นี่เป็นเขตแดนทางใต้

ทางตะวันตก จากทะเลใหญ่ไปจนถึง จุดที่ตรงกันข้ามกับเลโบฮามัท
นี่เป็นเขตแดนทางตะวันตก

ดังนั้น เจ้าจะแบ่งที่ดินให้กับพวกเจ้าตามเผ่าของอิสราเอล
เจ้าจะปันส่วนเพื่อให้เป็นมรดกตกทอดสำหรับพวกเจ้า
ส่วนชาวต่างชาติที่มาอาศัยท่ามกลางเจ้า และมีลูกหลานอยู่ท่ามกลางเจ้า
เจ้าจะต้องถือว่าเขาเป็นดั่งลูกหลานอิสราเอลเช่นกัน
พวกเขาจะได้รับที่ดินมรดกตกทอดร่วมกับเผ่าต่าง ๆ ของอิสราเอล
ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ในเผ่าใดก็ตาม  เจ้าจงแบ่งมรดกให้เขาด้วย
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศ

เอเสเคียล 47:6-12

แล้วเขานำข้ากลับมายังริมฝั่งแม่น้ำ
ขณะที่ข้ากลับไป ข้าก็เห็นต้นไม้ริมฝั่งทั้งสองข้างมากมาย
และเขากล่าวแก่ข้าว่า

แม่น้ำสายนี้ ไหลไปยังแผ่นดินทางตะวันออก และ
ออกทะเลที่อาราบาห์
เมื่อน้ำไหลถึงทะเล  น้ำก็จะกลายเป็นน้ำจืด
ไม่ว่าแม่น้ำจะไหลไปทางไหน
ก็จะทำให้สิ่งมีชีวิตที่ว่ายอยู่นั้นมีชีวิต
และจะมีปลามากมาย

เพราะที่น้ำไปยังที่ต่าง ๆ นั้น ก็เพื่อให้น้ำเค็มกลายเป็นน้ำจืด
เพื่อว่า ทุกอย่างจะมีชีวิตไม่ว่าแม่น้ำนี้จะไปทางไหน
ชาวประมงจะยืนอยู่ข้างทะเล
จากเอนเกดีไปยังเอนเอกลาอิมก็จะกลายเป็นพื้นที่ตากอวน
จะมีปลาหลายชนิดเหมือนอย่างปลาในทะเลใหญ่(เมดิเตอร์เรเนียน)

แต่ตามหนองบึงต่างๆ น้ำจะไม่กลายเป็นน้ำจืด
เพื่อว่าจะได้มีเกลืออยู่บ้าง

บนฝั่งของแม่น้ำทั้งสองด้าน
ก็จะมีต้นไม้ผลเพื่อเป็นอาหาร
ใบของมันจะไม่แห้งเหี่ยวไป ผลก็จะไม่ร้าง
แต่จะออกผลสดใหม่ทุกๆ เดือน
เพราะน้ำที่ไหลออกมาจากสถานนมัสการนั้น
ผลที่ได้จะเป็นอาหาร ใบของมันจะใช้รักษาโรค

เอเสเคียล 47:1-6

แล้วเขานำข้ากลับมายังประตูพระวิหาร
และดูเถิด มีน้ำไหลออกมาจากใต้ธรณีประตู ไปทางตะวันออก
(พระวิหารนั้นหันหน้าไปทางตะวันออก)
นำได้ไหลจากด้านใต้ของพระวิหาร ทางใต้ของแท่นบูชา
แล้วเขาก็นำข้าออกมาทางประตูเหนือ
และนำข้าอ้อมไปยังประตูชั้นนอกซึ่งหันไปทางตะวันออก
และดูเถิด .. น้ำก็ไหลออกมาจากด้านใต้

เราเดินไปทางตะวันออกพร้อมกับสายวัดในมือของเขา
เขาวัดได้หนึ่งพันศอก และเขาก็พาข้าลุยน้ำไปน้ำลึกเท่าตาตุ่ม
เขาวัดต่อไปอีกหนึ่งพันศอก แล้วพาข้าลุยน้ำไป น้ำลึกเท่าเข่า
เขาวัดต่อไปอีกหนึ่งพันศอก แล้วพาข้าลุยน้ำไป น้ำลึกเท่าเอว
เขาวัดต่อไปอีกหนึ่งพันศอก  คราวนี้กลายเป็นแม่น้ำที่เดินผ่านไปไม่ได้
เพราะน้ำสูงขึ้น  ลึกพอที่จะว่ายไปได้ แต่ไม่สามารถลุยไปได้
เขาถามข้าว่า “ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย เจ้าเห็นสิ่งนี้ไหม?”

เอเสเคียล  46:19-24
แล้วเข้าก็นำข้าผ่านมาทางเข้าที่อยู่ด้านข้างของประตู
เพื่อเข้าไปยังห้องบริสุทธิ์หลาย ๆ ห้องของปุโรหิต
ดูเถอะ … มีที่หนึ่งอยู่ริมสุดทางตะวันตก
และเขาพูดกับข้าว่า “ที่นี้ เป็นที่ ๆ ปุโรหิตจะต้มเครื่องบูชาลบความผิด
และเครื่องบูชาไถ่บาป และปิ้งธัญบูชา
เพื่อว่าจะไม่นำสิ่งเหล่านี้ออกไปยังลานชั้นนอกเป็นการส่งผ่านความบริสุทธิ์ให้ประชาชน”

แล้วเขาก็นำข้ามายังลานชั้นนอก  และนำข้าไปรอบ ๆ ไปยังทั้งสี่มุมของลาน
และดูเถิด  ณ แต่ละมุมก็ยังมีลานอีกชุด
เป็นลานเล็ก ๆ ทั้งสี่มุม ยาวสี่สิบศอก และกว้างสามสิบศอก ทั้งหมดมีพื้นที่เท่ากัน

ภายในรอบลานมีแนวหิน และเตาที่สร้างขึ้นใต้แนวหินนี้โดยรอบ
และเขากล่าวกับข้าว่า “นี่เป็นโรงครัวให้คนที่ปรนนิบัติในพระวิหารต้มเครื่องบูชาของประชาชน

เอเสเคียล 46:16-18

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า หากเจ้านายได้ให้มรดกแก่ลูกชายของพวกเขา
มันจะเป็นของลูกชายเหล่านั้น   เท่ากับพวกเขาได้ครอบครองส่วนมรดกของเขาไป

แต่หากเขาได้เอาบางส่วนของมรดกไปมอบให้เป็นของขวัญแก่คนรับใช้
มันก็จะเป็นของคนรับใช้นั้น จนถึงปีแห่งความเป็นอิสระ
ทรัพย์สินเหล่านั้นจะกลับมาเป็นของเจ้านาย
มีแต่ลูกชายเท่านั้น ที่มีสิทธิในมรดกเหล่านั้นจริง ๆ

และเจ้านายจะถือเอาสมบัติของประชาชนมาเป็นมรดกไม่ได้
จะไล่พวกเขาออกไปจากผืนดินของพวกเขาไม่ได้
เขาจะมอบมรดกให้กับลูกได้ก็จากทรัพย์สินของเขาเท่านั้น
เพื่อว่า ประชาชนทั้งหลายจะไม่ถูกขับไล่ออกจากพื้นที่กรรมสิทธิ์ของตน

เอเสเคียล 46:13-15
ทุกวัน เจ้าจะจัดลูกแกะอายุหนึ่งปีที่ไม่มีตำหนิ
ถวายเป็นเครื่องเผาบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
จะหามาอย่างนี้ทุกเช้า

และเจ้าจะต้องจัดหาธัญบูชามาทุกเช้าเช่นกัน
แป้งเศษหนึ่งส่วนหกของเอฟาห์  น้ำมันเศษหนึ่งส่วนสามฮิน
เพื่อจะเคล้าแป้งให้ชื้นชุ่มเป็นธัญบูชาแด่พระเจ้า
นี่เป็นระเบียบที่ต้องทำตลอดไป
ดังนั้น ทั้งลูกแกะและเครื่องธัญบูชาจะต้องมีทุกเช้า
เป็นเครื่องเผาบูชาประจำตลอดไป

เอเสเคียล 46:9-12

เมื่อประชาชนแห่งแผ่นดินเข้ามาเฝ้าองค์พระผู้เป็นเจ้า
ในเทศกาลที่กำหนด
คนที่เดินเข้ามาทางประตูเหนือ จะเดินออกไปทางประตูใต้
คนที่เดินเข้ามาทางประตูใต้ จะเดินออกไปทางประตูเหนือ
ไม่มีใครจะเดินกลับไปทางประตูที่ตนเข้ามา
แต่จะเดินตรงออกไปอีกทิศเสมอ
เมื่อพวกเขาเข้ามา เจ้านายก็จะเข้ามาพร้อมกับพวกเขา
เมื่อพวกเขาออกไป  ท่านก็จะออกไปเช่นกัน
ในงานเทศกาล และเทศกาลที่กำหนดนั้น

ธัญบูชาที่ใช้ในงานเทศกาลเลี้ยง และเทศกาลที่กำหนด
จะต้องใช้ธัญบูชาหนึ่งเอฟาห์ต่อวัวหนึ่งตัว
หนึ่งเอฟาห์ต่อแกะผู้หนึ่งตัว
สำหรับแกะแล้ว จะถวายเท่าไรตามที่สามารถก็ได้
โดยให้มีน้ำมันหนึ่งฮินต่อธัญบูชาหนึ่งเอฟาห์
เมื่อเจ้านายถวายเครื่องบูชาตามใจสมัครต่อองค์พระผู้เป้นเจ้า
ประตูทางเหนือจะเปิดให้เขา
และเขาจะถวายเครื่องเผาบูชา และศานติบูชาเหมือนอย่างที่ถวายในวันสะบาโต
แล้วเขาจะเดินออกไป  เมื่อเขาออกไป ประตูก็จะปิด

เอเสเคียล 46:1-8
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
ประตูของลานชั้นในที่หันหน้าไปทางตะวันออกนั้น
จะปิดตลอดหกวันทำงาน
แต่ในวันสะบาโต และวันข้างขึ้นจะเปิดออก
เจ้านายจะเข้ามาจากด้านนอกทางโถงของหอประตู
และจะยืนอยู่ที่เสาประตู
ปุโรหิตจะถวายเครื่องเผาบูชาและศานติบูชาของเขา
และเขาจะนมัสการ ณ ธรณีประตู และเขาจะออกไป
แต่ประตูจะไม่ปิดจนกว่าเวลาเย็น

ประชาชนในแผ่นดินจะก้มลงที่ทางเข้าต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า
ในวันสะบาโตและวันข้างขึ้น
เจ้านายจะถวายเครื่องเผาบูชาแด่พระเจ้าในวันสะบาโต
เป็นลูกแกะ 6 ตัวที่ไม่มีตำหนิ และแกะผู้ที่ไม่มีตำหนิ

ใช้ธัญบูชา 1 เอฟาห์พร้อมกับแกะผู้
ส่วนธัญบูชาพร้อมกับลูกแกะนั้น จะเป็นจำนวนเท่าไรก็ได้ตามที่เขาสามารถทำได้
โดยรวมกับน้ำมัน 1 ฮินต่อธัญบูชา 1 เอฟาห์

เมื่อเจ้านายเข้ามา เขาจะเข้ามาทางโถงของหอประตู
และเขาจะออกไปทางเดียวกันนั้นเอง

เอเสเคียล 45:18-25

และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
ในเดือนแรก วันแรกของเดือน
เจ้าจะเอาวัวหนุ่มที่ไม่มีตำหนิมา เพื่อชำระสถานนมัสการ
ปุโรหิตจะนำเลือดบางส่วนของเครื่องบูชาไถ่บาป และป้ายไว้ที่เสาประตูพระวิหาร
ที่ขั้นทั้งสี่มุมของแท่นบูชา
และที่เสาประตูของลานชั้นใน
เจ้าจะทำเช่นนี้ในวันที่เจ็ดของเดือน
เป็นการทำเพื่อคนที่ได้ทำบาปเพราะรู้ไม่ถึงการณ์ หรือละเลย
เพื่อว่าจะเป็นการลบมลทินบาปของพระวิหาร

ในเดือนแรก วันที่สิบสี่ของเดือน
เจ้าจะต้องฉลองเทศกาลปัสกา
โดยเจ้าจะกินขนมปังไร้เชื้อเจ็ดวัน

ในวันนั้น เหล่าเจ้านายจะจัดเตรียมวัวหนุ่ม
เพื่อเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปสำหรับตนเองและประชาชน
ในวันที่เจ็ดของเทศกาล
เข้าจะเตรียมเครื่องเผาบูชาถวายพระเจ้า เป็นวัวหนุ่มเจ็ดตัว แกะผู้เจ็ดตัวที่ไม่มีตำหนิ
โดยจะถวายเป็นเครื่องบูชาแด่พระเจ้าทุกวันตลอดเจ็ดวันนั้น
และเขาจะจัดเตรียมธัญบูชาหนึ่งเอฟาห์ต่อวัวหนึ่งตัว
และธัญบูชาเอฟาห์หนึ่งต่อแกะผู้หนึ่งตัว
รวมทั้งน้ำมันหนึ่งฮินต่อแป้งหนึ่งเอฟาห์

วันที่สิบห้าของเดือนที่เจ็ด  และในเทศกาลเลี้ยงทั้งเจ็ดวัน
เขาจะจัดเตรียมของต่าง ๆ เช่นเดียวกัน เป็นเครื่องบูชาไถ่บาป ธัญบูชา และน้ำมัน

เอเสเคียล 45:13-18

“นี่เป็นเครื่องบูชาที่เจ้าจะเตรียมถวาย
จากข้าวสาลีหนึ่งโฮเมอร์ ให้แบ่งออกมาถวายหนึ่งในหกเอฟาห์
จากข้าวบาร์เลย์หนึ่งโฮเมอร์ แบ่งออกมาถวายหนึ่งในหกเอฟาห์
และส่วนน้ำมันตามที่กำหนด
น้ำมันหนึ่งโคระให้ถวายหนึ่งในสิบของบัท (โคระกับโฮเมอร์เหมือนกัน หนึ่งโคระมีสิบบัท)

ให้ถวายแกะหนึ่งตัวจากฝูงที่มีสองร้อยตัว
จากที่ ๆ มีน้ำให้เตรียมธัญบูชา เครื่องเผาบูชา ศานติบูชา เพื่อทำการลบบาปของเหล่าคนอิสราเอล
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศ ..

ประชาชนทั้งสิ้นจากแผ่นดินจะต้องมอบของถวายนี้
ให้แก่เจ้านายผู้ปกครองอิสราเอล
พวกเจ้านายเหล่านั้น มีหน้าที่จัดเครื่องเผาบูชา
ธัญบูชา และเครื่องดื่มบูชาในงานเทศกาลทั้งหลาย
ในวันข้างขึ้น และวันสะบาโต
รวมไปถึงเทศการที่ได้กำหนดไว้สำหรับวงศ์วานอิสราเอล

เขาจะต้องจัดเครื่องบูชาไถ่บาป  ธัญบูชา เครื่องเผาบูชา และศานติบูชา
เพื่อเป็นการลบบาปให้กับวงศ์วานอิสราเอลทั้งปวง

เอเสเคียล 45:7-12

“ส่วนเจ้านายทั้งหลายจะมีแผ่นดินทั้งสองด้านของ
พื้นที่บริสุทธิ์ และที่ดินของเมือง
ข้าง ๆ พื้นที่บริสุทธิ์ และที่ดินของเมือง ยาวไปทางทางตะวันตกและตะวันออก
เทียบเท่ากับส่วนที่ยกให้หนึ่งตระกูล
ที่ดินนี้จะเป็นกรรมสิทธิ์ของเขาในอิสราเอล
และเจ้านายเหล่านี้จะไม่กดขี่ประชาชนอีกต่อไป
แต่จะยอมให้ประชาชนมีที่ดินเป็นของตนตามตระกูลต่าง ๆ

ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
โอ.. เจ้านายแห่งอิสราเอลเอ๋ย  พอแล้ว
เจ้าจงเลิกความรุนแรงและการกดขี่ประชาชนได้แล้ว
จงทำสื่งที่ถูกต้อง ยุติธรรม
หยุดขับไล่ประชากรของเราเสียที
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศ

เจ้าจงใช้ตาชั่งที่เที่ยงตรง
เอฟาห์ และบัท  ที่เที่ยงตรง
เอฟาห์ และบัทจะเท่ากัน
บัทนั้นเท่ากับ หนึ่งในสิบของโฮเมอร์
เอฟาห์ก็เท่ากับหนึ่งในสิบของโฮเมอร์เช่นกัน
โฮเมอร์จะต้องเป็นหน่วยวัดมาตรฐาน ในการตวงของแห้ง และของเหลว
1 เชเขลเท่ากับ 20 เกราห์
และ 60 เชเขลเท่ากับ 1 มินา