1 พงศาวดาร 1:1-9
การเริ่มต้นของรัชสมัยราชาซาโลมอนนั้น ยิ่งใหญ่ มีเกียรติ ไร้ศึกสงครามทั้งปวง ทำให้ประเทศมั่นคงและแผ่อำนาจไปรอบ ๆ ทั้ง ๆ เป็นพื้นที่ไม่กว้างใหญ่เหมือนอย่างอียิปต์ ราชบิดาเองก็ได้ทรงเตรียมทุกอย่างไว้ให้ ทำสงครามปกป้อง และโจมตีไปเสียราบคาบหมดแล้ว
แต่ถึงกระนั้น สิ่งที่ทำให้ราชาซาโลมอนมั่นคงจริง ๆ คือสิ่งที่พระคัมภีร์บันทึกไว้
“องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่กับซาโลมอน
และพระองค์ทรงทำให้ราชาซาโลมอนนั้นยิ่งใหญ่มาก”
ราชาซาโลมอนเริ่มต้นด้วยการนำประชาชน นายทหาร และผู้นำด้านต่าง ๆ ไปยังเมืองกิเบโอน ณ ที่นั่น มีพลับพลาของพระเจ้าอยู่ มีแต่พลับพลา ส่วนหีบพันธสัญญาของพระเจ้านั้น ราชาดาวิดได้ทรงนำมาไว้ที่เยรูซาเล็มแล้ว ราชาซาโลมอนได้ถวายเครื่องบูชาอย่างมโหฬารแด่พระเจ้า
ราชาซาโลมอนได้ทำสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พระองค์ได้เข้ามาเฝ้าพระเจ้า และนมัสการพระเจ้าก่อนอื่นใด ก่อนที่จะเริ่มต้นปกครองประเทศ
ภาพวาดโดย Luca Giordano 1634-1705
คืนนั้น พระเจ้าได้ทรงปรากฏต่อราชาซาโลมอน
มหัศจรรย์จริง!
พระเจ้าทรงมาพบราชาซาโลมอนตอนกลางคืน เงียบ ๆ ไม่มีคนมากมายเหมือนตอนกลางวันที่เหล่าประชาชนและพระราชาได้ถวายเครื่องบูชาอันยิ่งใหญ่
พระเจ้าไม่ได้ทรงมาเพราะเครื่องบูชามากมายนั้น
แต่พระองค์ทรงมีพระประสงค์จะมอบบางอย่างให้กับพระราชา
“จงขอเรามาเถิด เจ้าต้องการอะไรจากเราล่ะ ขอมาได้เลย”
โอ…ช่างเป็นคำที่ให้กำลังใจมากจริง ๆ
ราชาซาโลมอนกราบทูลพระเจ้าว่า
“พระเจ้าข้า พระองค์ได้ประทานความรักมั่นคงอันยิ่งใหญ่ให้กับราชบิดาของข้าทาส และพระองค์เป็นผู้เลือกให้ข้าทาสเป็นกษัตริย์แทนราชบิดา…. ขอพระองค์โปรดให้พระสัญญาที่ประทานแก่ราชบิดานั้น สำเร็จทุกประการ
พระองค์ได้ทรงทำให้ข้าทาสเป็นกษัตริย์ปกครองประชาชนมากมายนับไม่ถ้วน ขอพระเจ้าโปรดประทานสติปัญญาและความรู้ เพื่อที่ข้าทาสจะได้ปกครองประชาชนของพระองค์อย่างดีที่สุดด้วยเถิด”
พระเจ้าไม่ได้ตรัสแก่ราชาซาโลมอนผู้เดียวเท่านั้น
เมื่อพระเยซูอยู่กับประชาชน และสาวกของพระองค์ พระองค์ก็ตรัสด้วยว่า “จงขอแล้วจะได้ จงหาแล้วจะพบ จงเคาะแล้วประตูจะเปิดให้กับเจ้า” แล้วเราก็ทูลขอพระเจ้าได้อย่างราชาซาโลมอนเช่นกัน