ดาเนียล 2:6-9
แต่พระราชาไม่ใช่แค่คาดโทษ
พระองค์ตรัสต่อไปว่า
“แต่หากพวกเจ้าบอกเราว่า เราฝันอะไร
และแปลความหมายของฝันนั้นให้เรา
เราจะให้รางวัล ของขวัญแก่เจ้าพร้อมกับเกียรติสูงส่ง
ดังนั้น ขอให้เจ้าบอกเรามาว่า
เราฝันอะไร แปลว่าอะไร เข้าใจไหม?”
พวกโหรตัวสั่นงันงก พวกเขามองหน้ากัน
คิดว่า จะหาหนทางอย่างไรดีที่จะไม่ต้องเจอเคราะห์กรรมที่ไม่คาดคิดจากพระราช
ต้องซื้อเวลา ถ่วงเวลาเอาไว้ก่อน พวกเขาทูลว่า
“ขอพระราชาโปรดเล่าให้พวกเราฟังว่า ทรงฝันเรื่องอะไร
พวกเราก็จะทูลแปลความหมายฝันนั้นพะยะค่ะ”
แต่พระราชาไม่หลงกลพวกเขา ทรงรู้ดีว่า คนเหล่านี้เจ้าเล่ห์ขนาดไหน
จึงทรงยืนกรานคำเดิม
“ข้ารู้ว่า พวกเจ้ากำลังถ่วงเวลา
เพราะเจ้ารู้อยู่ว่า เราพูดจริงทำจริง คำไหนคำนั้น
ถ้าเจ้าไม่บอกฝันแก่เรา …เจ้าก็จะมีโทษอย่างแน่นอน
พวกเจ้ากำลังพยายามจะหาทางโกหกเรา
และใช้คำคดโกง… หลอกเรา เผื่อว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไป
คิดว่าเราไม่รู้หรือว่า เจ้าคิดอะไร
ดังนั้น พวกเจ้าจงบอกความฝันมาให้เราเดี๋ยวนี้ !
เราจึงจะรู้ว่า พวกเจ้าสามารถแปลฝันนั้นให้เราได้
ที่เราพูดเช่นนี้ เจ้าเข้าใจดีว่า เราหมายความอย่างไร …..”
จนตรอก จนทาง เหล่าโหรไม่รู้ความฝันของพระราชา
และขืนมั่วบอกความฝันไม่จริงตามที่ทรงฝัน
พระราชาจะต้องรู้แน่นอนว่า พวกเขาไม่มีอำนาจรู้ขนาดนั้น
วิธีที่ปกติคือ พระราชาจะเล่าความฝัน และพวกเขาแปล…
แต่วันนี้ไม่ปกติเลย พวกเขาไม่เคยคิดว่าจะเจอแบบนี้
