พระคำประจำวัน

ดาเนียล 10:1-9

ในปีที่สามของราชาไซรัส กษัตริย์แห่งเปอร์เซีย
มีคำจากพระเจ้าเปิดเผยให้ดาเนียลที่ใคร ๆ รู้จักในนามเบลชัสซาร์
คำนั้นเป็นคำจริง และเป็นคำที่สื่อถึงความขัดแย้งอย่างรุนแรง
ดาเนียลเข้าใจความนั้น และเขาเข้าใจนิมิตด้วย

ในเวลานั้น ข้า … ดาเนียล เป็นทุกข์ใจอยู่สามสัปดาห์
ข้าไม่ได้รับประทานอาหารดี ไม่มีเนื้อหรือเหล้าองุ่น
ข้าไม่ได้เจิมตนเองเลยในช่วงสามสัปดาห์นั้น

ในวันที่ยี่สิบสี่ของเดือนแรก
ขณะที่ข้ายืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำไทกริส
ข้าเงยหน้าขึ้น และดูเถิด มีชายคนหนึ่งสวมเสื้อป่านลินิน
มีทองคำเนื้อดีจากอับหาสคาดเอว
ร่างกายของเขาสุกสว่างเหมือนบุษราคัม
หน้าของเขาเจิดจรัสดั่งฟ้าผ่า
ดวงตาของเขาเป็นเหมือนไฟที่กำลังลุกอยู่
แขนและขาของเขาเป็นเหมือนทองสัมฤทธิ์สุกปลั่ง
เสียงของเขาเป็นเหมือนเสียงของคนจำนวนมาก

และข้า ดาเนียล เป็นคนเดียวที่เห็นนิมิตนี้
คนที่อยู่กับข้าก็ไม่ได้เห็นนิมิตกันเลย
แต่พวกเขาตัวสั่นเพราะความกลัวอย่างยิ่ง
แล้วต่างก็หนีไปซ่อนตัวกัน
ดังนั้น ข้าจึงอยู่คนเดียว เห็นนิมิตยิ่งใหญ่
ไม่มีพลังเหลืออยู่ในตัวข้าเลย
หน้าตาของข้าก็เปลี่ยนไป
หมดกำลัง หมดเรี่ยวหมดแรง
แล้วข้าก็ได้ยินเสียงของเขา
และเมื่อข้าได้ยินเสียงนั้น

ข้าก็ล้มลงหน้าคว่ำดิน กลายเป็นหลับลึก……

ดาเนียล 9:24-27

เจ็ดสิบของสัปดาห์ ถูกกำหนดไว้สำหรับประชากรของเจ้า และนครบริสุทธิ์
ให้เลิกที่จะทำการล่วงละเมิด จบการทำบาป และลบล้างความชั่ว
นำความชอบธรรมนิรันดร์มา
เพื่อที่จะประทับตรานิมิตและคำพยากรณ์ต่าง ๆ
และเพื่อเจิมสถานที่บริสุทธิ์ที่สุด

ขอให้เจ้ารู้ และเข้าใจเถิดว่า ตั้งแต่มีราชกฤษฎีกาที่จะให้รื้อฟิ้น
และสร้างเยรูซาเล็มเพื่อรอให้ท่านผู้ที่พระเจ้าทรงเจิมให้ครอบครองมาถึง
จะมีเจ็ด ของเจ็ด
และหกสิบสองของเจ็ด
จะมีการสร้างถนน และคูเมือง  แต่เป็นการสร้างในเวลาที่ลำบาก

หลังจากหกสิบสองของเจ็ด
ผู้ที่พระเจ้าทรงเจิมจะถูกสังหาร และจะไม่มีอะไรเหลือ
และประชาชนของผู้ครอบครองจะมาทำลายนครนั้น รวมทั้งทำลายพระวิหารด้วย

จุดจบจะมาถึงพร้อมกับน้ำท่วม ตอนท้ายสุดจะมีสงคราม
การร้างเปล่าของเมืองนั้น ถูกกำหนดไว้แล้ว
เขาจะทำสัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะกับหลาย่าย
แต่เวลาผ่านไปเพียงครึ่งสัปดาห์ เขาก็จะล้มเลิกการถวายเครื่องบูชา
และที่ยอดของพระวิหารจะมีสิ่งที่น่าขยะแขยง
จะปรากฎผู้ที่นำสิ่งนั้นมาวางไว้
จนกระทั่งจุดจบจะมาถึงตามที่พระเจ้ากำหนดไว้

ดาเนียล 9:20-23

ขณะที่ข้ากำลังพูด และอธิษฐานอยู่
ขณะที่กำลังสารภาพบาปของตัวข้าเอง และของประชากรอิสราเอล
และทูลอ้อนวอนต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า  พระเจ้าของข้า
เพื่อภูเขาบริสุทธิ์ของพระองค์
ขณะที่กำลังอธิษฐานอยู่นั้น
ชายนามว่า กาเบรียล ผู้ที่ข้าได้เห็นในนิมิตตั้งแต่ต้น
บินมาหาข้าอย่างรวดเร็วในช่วงเวลาถวายเครื่องบูชาเวลาเย็น
เขาทำให้ข้าได้เข้าใจ  โดยกล่าวว่า

“โอ  ดาเนียล  ข้าได้มาเพื่อทำให้ท่านเข้าใจอย่างกระจ่างแจ้ง

ตั้งแต่ที่ท่านได้ทูลต่อพระเจ้า   และคำของท่านก็ไปถึงพระองค์
และบัดนี้  ข้ามาเพื่อจะบอกกับท่าน  ท่านเป็นคนที่พระเจ้าทรงรักมาก
ฉะนั้นของให้ท่านพิจารณาคำเหล่านี้ให้ดี และเข้าใจนิมิตนั้น

ดาเนียล 9:16-19

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า  ขอโปรดให้ความโกรธเกรี้ยวของพระองค์หันไปจากนครเยรูซาเล็ม
จากภูเขาบริสุทธิ์ของพระองค์ เพราะความผิดบาปของเราและบรรพบุรุษของเรา
ตามราชกิจแห่งความชอบธรรมของพระองค์ด้วยพระเจ้าข้า

เยรูซาเล็มและประชากรของพระองค์กลายเป็นคำนินทาของคนที่อยู่ล้อมรอบเรา
บัดนี้ ขอองค์พระเจ้าของเรา ทรงฟังคำอธิษฐานของผู้รับใช้ของพระองค์
ขอทรงฟังคำร้องขอพระเมตตา
และเพื่อเห็นแก่พระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า
ขอพระองค์ทรงให้พระพักตร์ของพระองค์ฉายแสง
ลงมายังพระวิหารของพระองค์ที่กำลังร้างเปล่าอยู่ในเวลานี้

โอพระเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงเอียงพระกรรณ และทรงฟังเสียงของข้าพระองค์
ขอทรงเปิดพระเนตร และเห็นการถูกทิ้งร้างของนครที่เขาเรียกตามพระนามของพระองค์
เรามิได้ทูลขอต่อพระองค์เพราะความชอบธรรมของเรา
แต่เราทูลขอต่อพระองค์เพราะความเมตตายิ่งใหญ่ของพระองค์

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงฟัง ขอทรงอภัยบาปเรา
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงมองเราและกระทำราชกิจของพระองค์
ขออย่าทรงเนิ่นช้า  เพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์
ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์
เพื่อเห็นแก่นครและประชากรที่ถูกเรียกชื่อตามพระนามของพระองค์

ดาเนียล 9:11-15

อิสราเอลทุกคนได้ละเมิดกฎเกณฑ์ของพระองค์
และหันไปจากทางนั้น  ปฏิเสธที่จะเชื่อฟังเสียงของพระองค์
และคำสาปแช่ง รวมทั้งคำปฏิญาณที่เขียนไว้ในบทบัญญัติของโมเสส ผู้รับใช้ของพระเจ้า
จึงถูกเทลงมาเหนือเรา เพราะเราได้ทำบาปต่อพระงอค์
พระองค์ได้ทรงย้ำคำของพระองค์
ที่ได้ทรงกล่าวต่อต้านผู้ปกครองของเรา ว่า จะนำความหายนะยิ่งใหญ่มา

ภายใต้ฟ้าสวรรค์ไม่มีความหายนะใดที่ยิ่งใหญ่ไปกว่าที่เกิดขึ้นกับเยรูซาเล็ม
อย่างที่ได้เขียนไว้ในบทบัญญัติของโมเสส
ความหายนะเหล่านี้ลงมาเหนือเรา
แต่เราก็ยังไม่เข้ามาทูลขอความเมตตาจากองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเรา
ไม่ยอมที่จะหันจากความบาป และพยายามที่จะเข้าใจจากความจริงของพระเจ้า

ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงเก็บหายนะเตรียมไว้ และส่งลงมาให้เรา
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเราทรงเที่ยงธรรมในราชกิจทั้งสิ้นที่พระองค์ทรงกระทำ
และพวกเราต่างไม่ได้เชื่อฟังเสียงของพระองค์
และบัดนี้ โอ องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ผู้ได้ทรงนำประชากรของพระองค์ออกมาจากอียิปต์
ด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์
และทรงทำให้พระนามของพระองค์เลื่องลือไป
แต่มาวันนี้ เราได้ทำบาป  … เราได้ทำสิ่งชั่วร้ายยิ่งนัก

ดาเนียล 9:7-10

ข้าแต่องค์พระผุ้เป็นเจ้า  ความชอบธรรมเป็นของพระองค์
แต่..สำหรับเราแล้ว เรากลับต้องพบความอับอายเหมือนวันนี้
ความอับอายของคนชาวยูดาห์
คนที่อาศัยอยู่ในเยรูซาเล็ม และคนอิสราเอลทั้งปวง
คนที่อยู่ใกล้ และคนที่อยู่ไกล ตามแผ่นดินต่าง ๆ ที่พระองค์ทรงเนรเทศพวกเขาไปนั้น
ที่เป็นเช่นนี้เพราะ ความชั่วร้ายกับการที่เขาล่วงละเมิดพระองค์

ความอับอาย เป็นของเรา พระองค์เจ้าข้า
เป็นของกษัตริย์  ของผู้ปกครอง ของบรรพบุรุษทั้งหลาย
ที่เป็นเช่นนี้เพราะเราได้ทำบาปต่อพระองค์​

องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเราทรงเต็มด้วยพระเมตตาและการอภัย
เพราะว่าเราได้ดื้อดึงต่อพระองค์
ไม่ยอมเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์
ไม่เดินตามกฎเกณฑ์ที่พระองค์ทรงวางไว้ต่อหน้าพวกเราผ่านทางผู้รับใช้ของพระองค์
คือเหล่าผู้กล่าวคำของพระองค์

.

ดาเนียล 9:4-6

เมื่อดาเนียลอ่านจากหนังสือเยเรมีห์  เขาก็ทราบชัดเจนว่า
หลังจากที่เยรูซาเล็มจะเป็นเมืองร้างอยู่ 70 ปี พระเจ้าจะทรงทำลายบาบิโลนเสีย
เขาได้อ่านและรู้เมื่อเขาได้มาอยู่ในบาบิโลน ประมาณ 67 ปี
พอเขาเห็นว่า อีกไม่นานบาบิโลนก็จะล่มสลาย
เขาจึงรีบเข้ามาทูลอธิษฐานเพื่อประชากรอิสราเอล
เพื่อน ๆ ครับ เขาไม่ได้เฉยเมยต่อคำพยากรณ์ของเยเรมีห์
แต่เขาอธิษฐาน  ทำหน้าที่เหมือนคนที่ทำงานร่วมกับพระเจ้า
เพื่อให้น้ำพระทัยของพระองค์ได้สำเร็จ
ยอดจริงๆ …. อ่านดูนะครับว่า เขาทูลต่อพระเจ้าว่าอย่างไร

ข้าทูลต่อพระเจ้า สารภาพบาปว่า

“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ พระองค์ทรงน่าเกรงขามยิ่งนัก
พระองค์ทรงรักษาพันธสัญญาของพระองค์
ทรงรักษาความรักมั่นคงของพระองค์ที่มีต่อคนที่รักพระองค์
และรักษาพระบัญญัติของพระองค์เสมอ

พระองค์เจ้าข้า  เราได้ทำบาป ทำผิดพลาดไป
และเราได้ประพฤติตนอย่างชั่วร้าย  ได้ดื้อดึงต่อพระองค์ 
เราได้หันไปจากพระบัญญัติของพระองค์ 
เราไม่สนใจฟังกฎเกณฑ์ของพระองค์ ….

เราไม่ยอมฟังคำกล่าวของผู้รับใช้ของพระองค์ 
เขาเหล่านั้น ได้เป็นตัวแทนของพระองค์ 
ได้เตือนทั้งกษัตริย์​   เจ้านาย  บรรพบุรุษของเรา 
และเขาได้กล่าวต่อประชาชนของแผ่นดิน 

ดาเนียล 9:1-3

ในปีแรกของราชาดาริอัส โอรสของราชาอาหะสุเอรัส
ราชาองค์นี้ทรงมีเชื้อสายมีเดีย
พระองค์ได้ครองอาณาจักรบาบิโลน
ในปีแรกของรัชกาล ข้า ดาเนียลได้อ่านจากบันทึก
ว่าตามพระวจนะของพระเจ้าจากท่านเยเรมีห์ ได้บอกว่า
นครเยรูซาเล็มจะเป็นนครร้าง 70 ปี

ดังนั้นข้าจึงหันหาองค์พระผู้เป็นเจ้า
แสวงหาพระองค์ด้วยการอธิษฐานและทูลขอพระเมตตา
ด้วยการอดอาหาร สวมเสื้อผ้ากระสอบ และนั่งในกองขี้เถ้า
ข้าอธิษฐานต่อพระเจ้า และสารภาพบาป…..

จงนิ่ง สงบใจต่อพระพักตร์พระเจ้า
เพราะวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว

ถอดความจาก เศฟันยาห์ 1: 7

เพื่อน ๆ ครับ  วันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นวันที่น่ากลัว
เพราะพระเจ้าจะทรงทำตามความยุติธรรมของพระองค์
คนที่รักความชั่ว ก็จะได้พบผลของการกระทำของเขา
ถ้าเพื่อน ๆ อยากรู้รายละเอียดของวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้า
ไปตามหาอ่านได้ในหนังสือเศฟันยาห์
หนังสือโยเอล  และอีกหลายเล่มที่เขียนบันทึกไว้

แต่ถ้าเราเตรียมพร้อม เชื่อฟังพระเจ้าเสมอ
วันนั้น สำหรับเราไม่น่ากลัว  แต่จะน่าเสียใจที่เพื่อนของเราหลายคน
ไม่ได้เตรียมตัวไว้สำหรับวันนั้น

ดาเนียล 8:20-27

เจ้าแกะผู้ที่เจ้าเห็นมีสองเขานั้น คือบรรดากษัตริย์แห่งมีเดียและเปอร์เซีย
ส่วนแพะผู้ คือเหล่ากษัตริย์แห่งกรีซ
เขาใหญ่ระหว่างตาของเขานั้น คือกษัตริย์องค์แรก
ส่วนเขาอีกสี่อันที่งอกขึ้นมาแทนเขาใหญ่ที่หักไปนั้น
จะมีอาณาจักรสี่อาณาจักรเกิดขึ้นมาจากประเทศนั้น แต่ไม่มีพลังอำนาจเท่ากับกษัตริย์องค์แรก
เมื่อใกล้จะจบการปกครองของอาณาจักรนั้น   จะมีการต่อต้านกบฎต่ออำนาจของกษัตริย์
จะมีกษัตริย์องค์หนึ่งขึ้นมาครอง มีหน้าตาดุดัน
เจ้าเล่ห์ คดโกง เข้ามาครองอำนาจ

กษัตริย์องค์นี้จะมีอำนาจมาก  แต่ไม่ใช่ด้วยอำนาจของตนเอง
เขาจะทำให้เกิดการทำลายอย่างมหาศาล และทำอะไรก็จะสำเร็จทั้งสิ้น
เขาจะทำลายคนที่มีอำนาจ และวิสุทธิชนของพระเจ้า
ด้วยความเจ้าเล่ห์เพทอุบาย เขาจะทำให้การมุสาหลอกลวงขยายวงกว้าง
เขากลายเป็นคนยิ่งใหญ่ในสายตาของเขาเอง
เขาจะทำลายคนอื่นโดยไม่เตือนล่วงหน้า
เขาจะท้าทายจอมเจ้านาย และในที่สุดเขาก็จะถูกทำลายโดยอำนาจที่ไม่ใช่จากมือมนุษย์
นิมิตที่เจ้าเห็นเกี่ยวกับคืน และวันนั้นก็เป็นจริง  แต่เจ้าจงประทับตรานิมิตนี้ไว้
เพราะว่าเป็นเรื่องของอนาคตที่ยาวไกลมาก”

และข้า ดาเนียล ถึงขนากหมดเรี่ยวแรง และป่วยหลายวัน
จากนั้นข้าลุกขึ้น และเข้าไปทำงานราชการถวายพระราชา

แต่จริง ๆ แล้ว ข้าวิตกมากกับนิมิตที่ได้เห็น เพราะมันเป็นสิ่งที่ข้าไม่เข้าใจเลย

ดาเนียล 8:15-19

เมื่อข้าเห็นนิมิต  ข้าก็พยายามที่จะเข้าใจเนื้อหาทั้งหมด
ดูเถิด มีผู้หนึ่งยืนอยู่ต่อหน้าข้า เขามีหน้าตาเหมือนมนุษย์
และข้าก็ได้ยินเสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้นระหว่างริมฝั่ง แม่น้ำอุลัย

“กาเบรียล.. จงทำให้ชายคนนี้เข้าใจความหมายของนิมิต”
ดังนั้นเขาจึงเดินมาใกล้ ตรงที่ข้ายืนอยู่
เมื่อเขามาใกล้ ข้าก็ตกใจมาก และคุกเข่าก้มลง  แต่เขากล่าวว่า
“ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย  ขอให้เจ้าเข้าใจว่า เนื้อความของนิมิตนั้น มีความหมายถึงวาระสุดท้าย”

และเมื่อเขาพูดกับข้า  ข้าก็หลับลึกหน้าของข้าก้มติดดิน
เขาแตะตัวข้า ทำให้ข้ายืนขึ้น   เขากล่าวว่า
“ดูเถิด เราจะทำให้เจ้ารู้ว่า อะไรจะเกิดขึ้นในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า
เพราะว่า นิมิตนี้ กล่าวถึงวันสุดท้ายที่กำหนดไว้แล้ว …..”

ดาเนียล 8:9-14

มีเขาเล็ก ๆ เขาหนึ่งงอกขึ้นมา มันค่อย ๆ งอกโตขึ้นไปทางใต้
ทางตะวันออก และทางแผ่นดินอันรุ่งเรือง
มันงอกโตขึ้นไปจนถึงดวงดาว
จนกระทั่งมันได้เขวี้ยงดาวบางดวงลงมาถึงดิน และกระทืบซ้ำ

มันพองตัวขึ้น จนใหญ่ทัดเทียมเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์
การถวายเครื่องเผาบูชาของพระองค์ถูกยึดไป
และสถานนมัสการบริสุทธิ์ของพระองค์ก็ถูกลบล้าง

กองทัพของพระเจ้าถูกมอบไว้ในมือของมัน
พร้อมกับการถวายเครื่องเผาบูชาประจำวัน
ไม่ว่ามันจะทำอะไร มันก็เจริญรุ่งเรืองขึ้น

แล้วข้าก็ได้ยินเสียงของผู้บริสุทธิ์ผู้หนึ่ง และผู้บริสุทธิ์อีกผู้หนึ่งกล่าวต่อกันว่า
“อีกนานเท่าไรนะ ที่เรื่องเครื่องเผาบูชาประจำวัน การละเมิดที่ทำให้เกิดการร้างเปล่า
และการที่สถานนมัสการ พร้อมกับกองทัพของพระเจ้าถูกเหยียบย่ำนั้น จะสำเร็จทุกประการ?”

และท่านก็กล่าวแก่ข้าว่า

“อีก 2,300 คืนและวัน
จากนั้นสถานนมัสการก็จะได้รับการชำระ กลับคืนมาสู่สภาพเดิม”

ดาเนียล 8:5-8
ขณะที่ข้ากำลังพิเคราะห์สิ่งที่เห็นอยู่นั้น
ดูเถิด  มีแพะผู้ตัวหนึ่งมาจากตะวันตก มันข้ามแผ่นดินมา
โดยที่ขาของมันไม่โดนพื้นดินเลย
แพะตัวนั้น มีเขาโดดเด่นอยู่ระหว่างตา

มันมาถึงแกะผู้ตัวที่ยืนอยู่ริมน้ำ มันพุ่งเข้ามาหาแกะด้วยความโกรธยิ่งนัก
มันเข้ามาใกล้มาก
และชนเจ้าแกะจนกระทั่งเขาของมันทั้งสองหักต่อหน้าต่อตา  
แกะผู้ไม่มีอำนาจที่จะต่อต้านแพะผู้นั้นได้
มันชนจนแกะล้มลงไป จากนั้นมันก็กระทืบซ้ำ
ไม่มีใครสามารถช่วยแกะให้พ้นอำนาจของแพะผู้นั้นได้
เจ้าแพะผู้กลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ แต่..ต่อมาเขาของมันก็หัก
จึงเกิดมีเขางอกขึ้นมาอีกสี่เขาหันไปยังทิศทั้งสี่

ดาเนียล 8:1-3

ในปีที่สามของพระราชาเบลชัสซาร์
ข้าเห็นนิมิตอีก หลังจากที่ได้เห็นไปแล้วครั้งแรก
ข้าเห็นนิมิตดังนี้
ตอนนั้นข้าอยู่ที่เมืองป้อมสุสา ซึ่งอยู่ในแคว้นเอลาม
และข้าเห็นนิมิต! ข้าอยู่ที่คลองอุลัย
เมื่อเงยหน้าขึ้นก็เห็นแกะผู้ตัวหนึ่ง ยืนอยู่ริมฝั่งคลอง
มันมีเขาสองข้าง และเขาทั้งสองเป็นเขาสูง
เขาข้างหนึ่งสูงกว่าอีกข้าง
โดยเขาที่สูงกว่านั้น งอกขึ้นมาทีหลัง

เจ้าแกะผู้ตัวนี้มันกระโจนไปทางตะวันตก ทางเหนือและทางใต้
มันทำตามใจตัวเองและกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่
ไม่มีสัตว์ตัวใดจะต้านทานมันได้
ไม่มีใครที่จะช่วยผู้ที่ตกอยู่ในเงื้อมมือของมันได้

ดาเนียล 7:26

แต่การพิจารณาคดีจะเริ่มขึ้น
อำนาจปกครองที่กษัตริย์องค์นี้มี ก็จะถูกถอดออกไป
จะถูกทำลายอย่างไม่เหลือร่องรอย

และวิสุทธิชนของพระเจ้าสูงสุด จะได้รับอาณาจักร
อำนาจในการปกครอง และความยิ่งใหญ่ของอาณาจักรภายใต้สวรรค์
อาณาจักรของพระองค์จะเป็นอาณาจักรนิรันดร์
และผู้ปกครองทั้งกลายจะปรนบัติและเชื่อฟังพระองค์

เรื่องราวจบลงแค่นี้
ส่วนข้า .. ดาเนียล
ความคิดของข้าทำให้ข้าตระหนกยิ่งนัก
ใบหน้าของข้าเปลี่ยนสี
แต่ข้าก็เก็บเรื่องราวเหล่านี้ไว้ในใจ