พระคำประจำวัน

อิสยาห์ 60:13-17

ศักดิ์ศรีของเลบานอนจะมายังเจ้า ทั้งต้นไซเปรส ต้นโอ๊กและต้นสน  เพื่อที่จะประดับสถานที่บริสุทธิ์ของเราให้งดงาม
และเราจะทำให้สถานที่วางเท้าของเรารุ่งโรจน์
ลูกหลานของคนที่ข่มเหงเจ้าจะเข้ามาก้มลง และทุกคนที่ดูหมิ่นเจ้าจะทรุดลงที่เท้าของเจ้า

พวกเขาจะเรียกเจ้าว่า เมืองของพระเจ้า  ศิโยนขององค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล

นอกจากที่จะช่วยสร้างเมืองใหม่แล้ว   คนต่างชาติจะเอาของดีมาให้   คนของพระเจ้าที่เคยถูกข่มเหงก็จะเจอประสบการณ์ที่แปลกออกไป  อย่างไม่น่าเชื่อ 

ในเมื่อเจ้าถูกทิ้งและถูกเกลียดชัง ไม่มีใครเดินผ่าน เราจะทำให้เจ้ายิ่งใหญ่ตระการตลอดไป  เป็นความชื่นบานสำหรับคนรุ่นแล้วรุ่นเล่า
เจ้าจะดื่มนมของประชาชาติทั้งหลาย  และเจ้าจะได้ดื่มนมจากอกของราชาทั้งหลาย

จะมีหลายชาติที่ช่วยสนับสนุนอิสราเอล  ตั้งแต่เริ่มต้นประเทศอิสราเอลใหม่จากปี 1948  แม้จะมีศัตรูมาก แต่ก็ไม่น้อยที่สนับสนุนพวกเขา
และเจ้าจะรู้ว่า เรา .. องค์พระผู้เป็นเจ้าคือพระผู้ช่วยให้รอดของเจ้า
และเป็นผู้ไถ่เจ้า เราคือองค์ผู้ทรงฤทธิ์แห่งยาโคบ

เราจะนำทองคำแทนที่ทองเหลือง   นำทองเหลืองมาแทนไม้ และนำเหล็กมาแทนหิน

เราจะให้สันติภาพเป็นผู้ดูแลเจ้า และความชอบธรรมเป็นนายของเจ้า…

อิสยาห์ 60:8-12

ใครนะที่บินราวกับเมฆ  และเป็นเหมือนนกพิราบที่ทำให้ฟ้ามืดมัว?

เพราะเหล่าประเทศตามชายฝั่งทะเลจะหวังใจในเรา
นั่นคือ เรือแห่งทารซิส เพื่อที่จะนำลูกหลานของเจ้ามาจากที่ไกล
พร้อมกับเงินและทอง เพื่อพระนามของพระเจ้าของเจ้า และเพื่อองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
เพราะพระองค์ทรงทำให้เจ้างดงาม

คนต่างชาติจะสร้างกำแพงให้เจ้า และเหล่ากษัตริย์ทั้งหลายจะปรนนิบัติเจ้า

เพราะเราได้เฆี่ยนตีเจ้าด้วยความพิโรธ แต่เราก็เมตตาเจ้าด้วยความรักที่มีต่อเจ้า

 แทนที่จะต่อสู้กับอิสราเอล พวกเขากลับจะทำให้อิสราเอลสูงขึ้น

พระเจ้าทรงใช้อัสซีเรียมาทำให้คนของพระองค์ได้ตระหนักว่า พวกเขาทำผิดกับพระองค์อย่างไร

แต่การเฆี่ยนตีของพระเจ้าไม่ได้มีอยู่ตลอดไป   พระองค์ทรงมีเวลาที่บรรเทารักษาด้วย

ประตูเมืองของเจ้าจะเปิดอยู่เสมอ ทั้งวันและคืนไม่มีปิด

เพื่อว่า คนทั้งหลายจะได้นำทรัพย์สมบัติแห่งชาติของตนมาให้เจ้า มีกษัตริย์นำคนเหล่านั้นมาเป็นสาย

เพราะประเทศและอาณาจักรที่ไม่รับใช้เจ้า ก็จะพินาศไป และพวกเขาจะถูกทำลายไม่เหลือ

อิสยาห์ 60:1-7

ประชาชนกลับมารวมตัวกัน อนาคตอันสุกใสของอิสราเอล

ลุกขึ้นเถอะ จงส่องแสง เพราะแสงสว่างของเจ้ามาแล้ว
และพระสิริของพระเจ้าได้ขึ้นมาเหนือเจ้า
เพราะดูเถอะ.. ความมืดจะปกคลุมโลก และความมืดหนาทึบจะคลุมชนชาติทั้งหลาย
แต่พระเจ้าจะทรงลุกขึ้นมาเหนือเจ้า
และพระสิริของพระองค์จะเป็นที่ประจักษ์เหนือเจ้า
บรรดาประชาชาติทั้งหลายจะเข้ามาหาความสว่างของเจ้า และราชาทั้งหลายจะเข้ามายังความสุกใสที่เจ้าได้ขึ้นมาให้เห็น

จงมองออกไปรอบ ๆ และดู  ดูซิ พวกเขารวบรวมเข้ามาด้วยกัน และมาหาเจ้า  ลูกชายของเจ้าจากที่ไกล และลูกสาวของเจ้านั้นจะมีคนอุ้มใส่เอวมา
และเจ้าจะได้เห็น และรู้สึกชื่นชมยินดียิ่ง ใจของเจ้าจะตื่นเต้นและเปรมปรีดิ์ยิ่งนัก เพราะว่า ความมั่งคั่งแห่งทะเลก็จะมาหาเจ้า  ความมั่งคั่งของประชาชาติทั้งหลายจะมาหาเจ้าเช่นกัน

กองคาราวานอูฐจะปกคลุมเจ้า และอูฐหนุ่มแห่งมีเดียนและเอฟาห์ รวมทั้งอูฐจากเชบาจะเข้ามา
เขาจะนำเอาทองคำและกำยาน และจะนำข่าวดีมาด้วย เป็นการสรรเสริญพระเจ้า

ฝูงสัตว์แห่งเคดาร์จะรวบรวมเข้ามาหาเจ้า และเหล่าแกะผู้แห่งเนบาโยทก็จะปรนนิบัติเจ้า พวกเขาจะถูกรับเข้ามายังแท่นบูชาของเรา  และเราจะตกแต่งบ้านอันงดงามของเรา 

อิสยาห์ 59:14-21

การถูกพิพากษา และการไถ่ของพระเจ้า
ความยุติธรรมถูกเอาหันกลับไป และความชอบธรรมยืนอยู่ห่างไกล
เพราะความจริงสะดุดอยู่ที่สี่แยกสาธารณะ และความซื่อตรงไม่สามารถเข้าไปได้
ความจริงขาดไป และคนที่ออกจากความชั่ว ทำให้ตัวเขาเองกลายเป็นเหยื่อ

พระเจ้าทรงเห็น และพระองค์ไม่ทรงพอพระทัยที่ไม่มีความยุติธรรม
พระองค์ทรงเห็นว่า ไม่มีใคร และไม่มีใครอ้อนวอนเผื่อ

ดังนั้น พระองค์จึงให้พระกรของพระองค์นำความรอดมาให้ และความชอบธรรมของพระองค์เชิดชูพระองค์ไว้

พระองค์ทรงสวมความชอบธรรมเป็นเครื่องป้องกันอก และทรงสวมหมวกแห่งความรอดไว้ที่ศีรษะ
และพระองค์ทรงสวมเสื้อแห่งการแก้แค้น และคลุมพระองค์ด้วยความกระตือรือร้นเป็นเสื้อคลุม

พระองค์จะทรงตอบแทนเขาตามการกระทำของเขา
พระพิโรธให้แก่ศัตรูของพระองค์  ตอบสนองศัตรูของพระองค์
พระองค์จะทรงตอบแทนบรรดาประชาชาติตามชายทะเล
ดังนั้น เขาจะกลัวพระนามของพระองค์ จากทางตะวันตก
และพระสิริของพระองค์มาจากทิศที่ตะวันขึ้น

เพราะว่าเมื่อศัตรูมาเหมือนอย่างน้ำเชี่ยวกราก พระวิญญาณของพระเจ้าจะทรงยกธงขึ้นต่อต้านพวกเขา

“และพระผู้ไถ่จะมายังศิโยน มายังบรรดาผู้ที่อยู่ในยาโคบซึ่งหันจากความชั่วร้าย “ พระเจ้าตรัสดังนั้น
“และสำหรับเราเอง นี่เป็นพันธสัญญาของเรากับพวกเขา”พระเจ้าตรัส
“พระวิญญาณของเราที่อยู่เหนือเจ้า
และคำของเราที่เราได้ใส่ไว้ในปากของเจ้า
จะไม่พรากจากปากของเจ้า หรือจากปากของลูกเจ้า หรือจากปากของหลานเจ้า “
พระเจ้าตรัส “ตั้งแต่วันนี้ไปถึงนิรันดร์กาล”

อิสยาห์ 59:9-13

ดังนั้น ความยุติธรรมก็ห่างไกลจากเรา และความชอบธรรมตามเราไม่ทันเลย
เราหวังว่าจะมีความสว่าง แต่กลับกลายเป็นความมืด เราหวังว่าจะมีแสงที่สดใสแต่เรากลับเดินในความมืดมน

เราคลำทางไปตามกำแพงราวกับคนตาบอด  เราคลำทางเหมือนคนที่ไม่มีตา เราสะดุดในเวลากลางวันเหมือนกับที่เราสะดุดยามค่ำ

เราเหมือนคนตายท่ามกลางคนที่มีกำลังกระฉับกระเฉง
เราทุกคนต่างครางเหมือนหมี เราครวญคราง

คร่ำครวญเหมือนนกพิราบ เรามองหาความยุติธรรม แต่ก็ไม่มีเลย
เรามองหาความรอดพ้น  แต่มันก็อยู่ไกลจากเรา

เพราะว่า ความบาปผิดของเราสะสมทวีคูณต่อพระพักตร์ของพระองค์  และความบาปของเราก็เป็นหลักฐานปรักปรำเราอย่างโจ่งแจ้ง เพราะความบาปผิดของเราก็อยู่กับเรา และเรารู้ว่าเราผิดอะไร   มันก็คือ การล่วงละเมิด การปฏิเสธพระเจ้า การหันหลังไม่ติดตามพระองค์ การพูดจาบีบบังคับ  การดื้อดึง คิดและกล่าวคำมุสาจากใจ

อิสยาห์ 59:1-7

ดูเถิด พระกรของพระเจ้ามิได้สั้น จนช่วยเจ้าไม่ได้
พระกรรณของพระองค์ก็ไม่ได้หนวกจนไม่ได้ยิน
แต่ที่เจ้าถูกแยกจากพระองค์ก็เพราะความบาปชั่วของเจ้า
และบาปได้บังพระพักตร์ของพระเจ้าจากเจ้า  พระองค์จึงยินเจ้าไม่ได้

มือของเจ้าเป็นมลทินเพราะบาป และนิ้วของเจ้าเปรอะเปื้อนด้วยความผิด
ปากของเจ้าพูดมุสา  ลิ้นของเจ้ากล่าวความโฉดชั่วออกมา
ไม่มีใครไปยังศาลด้วยความยุติธรรม ไม่มีใครใช้กฎหมายอย่างซื่อตรง
แต่กลับไปวางใจกับคำไร้แก่นสาร พวกเขามุสา และตั้งท้องเป็นความชั่วร้าย และคลอดความบาปออกมา

ภาพจาก http://allofnature.blogspot.com

เขาฟักไข่ของงู  และทอใยแมงมุม  กินไข่ไปก็ตาย ส่วนไข่ที่แตกออกมาก็เกิดมาเป็นลูกงู

ใยแมงมุมนั้นไม่อาจนำมาใช้เป็นเสื้อผ้า และคนจะเอามันมาคลุมตัวก็ไม่ได้

งานของพวกเขาเป็นงานแห่งความชั่วร้าย และมือของเขาลงมือทำความรุนแรง

เท้าของเขาวิ่งไปหาความชั่วร้าย รวดเร็วในการทำให้คนไร้ผิดเลือดตกถึงตาย
หนทางความคิดรึ ก็เป็นความคิดเรื่องชั่ว ๆ การล้างผลาญ และการทำลาย
พวกเขาไม่รู้จักทางแห่งสันติสุข  ไม่มีความยุติธรรมตามทางของเขา
เขาทำให้ทางของตนเป็นทางเคี้ยวคดลดเลี้ยว
ใครที่ใช้ทางนั้นจะไม่เจอสันติสุข

อิสยาห์ 58: 9ข-14

หากเจ้าได้เอาแอกออกจากท่ามกลางพวกเจ้า ไม่ว่าจะเป็นการชี้นิ้ว การพูดมุ่งร้าย
หากเจ้าได้ทุ่มเทชีวิตให้กับคนที่หิว และช่วยทำให้คนที่ถูกข่มเหงสมปรารถนา
แล้วความสว่างของเจ้าจะฉายแสงออกมาในความมืด และความมืดคลุ้มของเจ้าจะกลายเป็นเหมือนเที่ยงวัน
และพระเจ้าจะทรงนำเจ้าอย่างต่อเนื่อง และทรงให้เจ้าอิ่มในที่ ๆ ถูกแผดเผา
และทำให้กระดูกของเจ้าแข็งแรง  เจ้าจะเป็นเหมือนสวนที่ได้รับการรดน้ำ
เป็นเหมือนน้ำพุที่มีน้ำพลุ่งขึ้นมาตลอดเวลา
และบรรดาซากปรักหักพังจะถูกสร้างขึ้นมาใหม่  เจ้าจะฟื้นฟูรากฐานของชนหลายรุ่น
เจ้าจะถูกเรียกขานว่า เป็นผู้ซ่อมรอยแตก และเป็นผู้รื้อฟื้นถนนหนทางขึ้นมาเพื่อให้มีบ้านเรือนได้ตั้งอยู่

หากเจ้าได้หันเท้าของเจ้าไป ไม่เหยียบย่ำวันสะบาโต  ไม่ทำสิ่งที่พอใจของตัวเอง
และเรียกวันสะบาโตว่าเป็นวันที่น่าชื่นชม  เป็นวันที่มีเกียรติของพระเจ้า
หากเจ้าให้เกียรติแก่วันสะบาโต ไม่หันไปทำอะไรตามใจเจ้าเอง
ไม่เอาแต่หาความสุขส่วนตัว หรือพูดสิ่งที่ไร้สาระ

เมื่อนั้นแหละ เจ้าจะพบความยินดีในพระเจ้า และเราจะให้เจ้าบินขึ้นไปบนที่สูงของแผ่นดิน

เราจะเลี้ยงเจ้าด้วยมรดกของยาโคบบิดาของเจ้า  เพราะพระเจ้าได้ตรัสด้วยพระโอษฐ์ของพระองค์

อิสยาห์ 59:5-9ก

นี่เป็นการอดอาหารที่เราต้องการหรือ? แค่คนนั้นได้ถ่อมตน และก้มหัวลงเหมือนต้นอ้อ

ปูผ้ากระสอบและโรยขี้เถ้าลงไป  นี่ใช่ไหมที่เจ้าเรียกว่าการอดอาหาร เป็นวันที่พระเจ้าพอพระทัย ?

ไม่ใช่อย่างนี้หรือที่เป็นการอดอาหารซึ่งเราเลือก
คือการปลดตรวนแห่งความชั่วร้าย
เป็นการแก้สายรัดแอก  ปล่อยให้คนที่ถูกบีบคั้นเป็นอิสระ และทำลายแอกทุกอันเสีย?
ไม่ใช่เป็นการแบ่งปันอาหารให้กับคนที่หิว

และนำคนยากจนไร้ที่อยู่เข้ามาในบ้านของเจ้า  เมื่อเจ้าเห็นเขาเปลือย
เจ้าก็ให้เสื้อผ้าแก่เขา และไม่หนีหน้าไปจากเลือดเนื้อเชื้อไขของเจ้าเอง

แล้วแสงสว่างของเจ้าจะเปล่งประกายดั่งอรุณรุ่ง และเจ้าจะได้การบำบัดรักษาหายเร็ว  ความชอบธรรมของเจ้าจะเดินหน้าเจ้า    และพระสิริของพระเจ้าจะระวังหลังเจ้า

เจ้าจะร้องทูล และพระเจ้าจะทรงตอบ  เจ้าจะร้อง พระองค์จะตรัสว่า “เราอยู่ที่นี่”

……………

การอดอาหารแท้จริง คือการที่มนุษย์เราจะใช้เวลากับพระเจ้า  และทำตามน้ำพระทัยของพระองค์ 

ไม่ใช่ทำอะไรตามพิธีกรรมสักหน่อย

อิสยาห์ 58:1-4

“จงร้องตะโกนเสียงดัง อย่าดึงเสียงเอาไว้ ส่งเสียงให้เหมือนเสียงแตร…
ประกาศให้คนของเรารู้ว่า เขาล่วงละเมิดเราอย่างไร บอกให้วงศ์วานยาโคบรู้ว่า ตัวเองทำผิดอะไร
ถึงกระนั้น พวกเขาก็ยังแสวงหาเราทุกวัน
ยินดีที่จะรู้จักทางของเรา
ราวกับว่า เป็นประชาชาติที่รักการชอบธรรม และไม่ได้ละทิ้งการพิพากษาของพระเจ้า
พวกเขาขอการตัดสินที่เที่ยงธรรมจากเรา พวกเขาดีใจที่ได้เข้ามาใกล้พระเจ้า

…เหตุใดเราอดอาหาร และพระองค์ไม่ทรงเห็น?
เหตุใดเราถ่อมใจและพระองค์ไม่ทรงรู้เลย?

ดูเถอะ ก็วันที่เจ้าอดอาหาร เจ้ายังหาความสุขใส่ตัว ยังคงบีบคั้นคนงานของเจ้า
ดูเถอะ เจ้าอดอาหารไปก็เพื่อจะทะเลาะวิวาท เพื่อต่อสู้เพื่อต่อยด้วยหมัดแห่งความชั่วร้าย
สวรรค์เบื้องบนไม่ได้ยินคำอธิษฐานของเจ้า หากเจ้าอดอาหารเยี่ยงนี้

อิสยาห์ 57:14-21

และจะมีการพูดกันว่า “สร้างขึ้น สร้างขึ้นซิ สร้างถนน เคลื่อนย้ายบรรดาหินทั้งหลายออกจากทางของประชาชนของเรา”
เป็นข่าวสารจากพระองค์ผู้สถิตในที่สูง  พระองค์ผู้สูงเด่น ผู้ทรงดำรงนิรันดร์ พระนามของพระองค์คือ วิสุทธิ์
“เราดำรงในที่สูงและบริสุทธิ์  และดำรงอยู่กับคนที่ใจฟกช้ำและวิญญาณจิตที่ถ่อมลง เพื่อจะรื้อฟื้นจิตใจของผู้ถ่อมและรื้อฟื้นหัวใจของคนที่ฟกช้ำ
เพราะเราจะไม่ต่อสู้กับพวกเขาตลอดไป  เราจะไม่โกรธเสมอไป 
เพราะพวกเขาจะใจเสียไปต่อหน้าเรา และวิญญาณที่เราสร้างขึ้นมาจะเหน็ดเหนื่อยและล้มเลิกความตั้งใจ 
เราโกรธก็เพราะพวกเขาคดโกงมา  เราตีสอนเขาและซ่อนหน้าของเรา 

เราโกรธ  แต่พวกเขาก็ยังคงทรยศ ทำตามใจตัวเอง
เราเห็นทางของเขา และเราจะรักษาเขา
เราจะนำเขา และและคืนคำปลอบใจให้เขาและผู้ที่ไว้ทุกข์เพื่อเขา 
สร้างคำใหม่ออกจากปากของเขา คือสันติสุข  สันติสุขสำหรับคนที่อยู่ไกลและอยู่ใกล้   และเราจะรักษาเขา “

“แต่คนที่ชั่วร้ายเป็นเหมือนทะเลที่เจอกับพายุ
มันไม่อาจสงบลงได้  และน้ำก็พัดพาทั้งขยะและโคลนขึ้นมา  ไม่มีสันติสุข สำหรับคนชั่วร้าย”  พระเจ้าตรัส

เพื่อน ๆ ครับ … พระเจ้าไม่ทรงโกรธเสมอไป สำหรับคนที่ถ่อมตน และวางใจในผู้รับใช้ของพระองค์ ที่ทรงใช้มานั่นคือองค์พระเยซูคริสต์
แต่ความโกรธของพระองค์ ยังคงอยู่สำหรับคนที่ไม่แคร์ …. และมันน่ากลัวจริง

อิสยาห์ 57:7-13

บนภูเขาและภูเขาสูง เจ้าวางเตียงของเจ้าไว้ และเจ้าขึ้นไปบนนั้นเพื่อถวายเครื่องบูชา
หลังประตูและที่ป้ายหน้าประตู เจ้าก็วางอนุสรณ์ของเจ้าไว้
เมื่อเจ้าละทิ้งเราเท่ากับเจ้าเปิดเตียงของเจ้าออก เจ้าได้ขึ้นไป
และเจ้าทำให้มันกว้าง และเจ้าทำพันธสัญญากับพวกเขา เจ้าเองก็ชอบเตียงของพวกเขา  เจ้ามองความเปลือยเปล่า

อิสยาห์กำลังบอกว่า บนภูเขา คือที่ ๆ เหล่าคนอิสราเอลที่หลงรูปเคารพ จะขึ้นไปกราบไหว้บูชารูปเคารพเหล่านั้น 

เจ้าเดินทางไปหากษัตริย์พร้อมกับน้ำมัน และน้ำหอมที่หอมฟุ้งกระจาย
เจ้าส่งทูตไปยังแดนไกล   ส่งไปถึงแดนคนตาย

ราชาอาหัส เคยไปหากษัตริย์แห่งอัสซีเรีย  และก็เลียนแบบสิ่งที่อัสซีเรียเชื่อ 

เจ้าเหนื่อยอ่อน เพราะหนทางไกลมาก  แต่เจ้าก็ไม่ได้กล่าวว่า “มันสิ้นหวัง”
เจ้าพบชีวิตใหม่ที่ทำให้เจ้ามีกำลัง เจ้าจึงไม่ได้อ่อนแรงไป
เจ้ารู้สึกหวาดหวั่น กลัวใครล่ะ เจ้าจึงได้โกหกไม่หยุด
เจ้าไม่นึกถึงเรา ไม่เอาใจใส่เราเลย

อิสราเอลรู้สึกสดชื่นกับการไหว้รูปเคารพ

เป็นเพราะเรานิ่งอยู่นาน เจ้าจึงไม่เกรงกลัวเราใช่ไหม ?
เราจะประกาศความชอบธรรมและการกระทำของเจ้า แต่มันจะไม่ทำให้เจ้าได้ประโยชน์อันใดแก่เจ้า

ที่เป็นอย่างนั้นเพราะไม่ใช่ความชอบธรรมที่แท้จริง
เมื่อเจ้าร้องออกมา จงให้เหล่าเทวรูปช่วยเจ้าซิ
ลมจะพัดมันไปไกล แต่คนที่เข้ามาลี้ภัยในเราจะได้กรรมสิทธิ์ในแผ่นดิน
และจะได้รับภูเขาบริสุทธิ์ของเราเป็นมรดก

อิสยาห์ 57:1-6

อิสราเอลไม่เหนื่อยกับการหาพระใหม่ ๆ

พอคนชอบธรรมสิ้นชีวิตไป  ก็ไม่มีใครสนใจ
เวลาคนที่เกรงกลัวพระเจ้าถูกคร่าออกไป ก็ไม่มีใครเข้าใจว่า คนชอบธรรมถูกพาไปเพื่อให้พ้นจากความเลวร้าย

เขาได้เข้าไปสู่สันติสุข  คนที่เดินในทางชอบธรรมนั้น ในที่สุดก็ได้พักผ่อน สุขสงบ
ส่วนเจ้า  มาใกล้ ๆ นี่   เหล่าลูกหลานของคนล่วงประเวณี และโสเภณี!
เจ้ากำลังเยาะเย้ยใครหรือ?  เจ้าเปิดปากกว้าง แลบลิ้นปลิ้นตาต่อต้านใคร?
เจ้าไม่ใช่ลูกหลานของคนทรยศ  เป็นวงศ์วานของคนหลอกหลวงไม่ใช่หรือ?
เจ้ามีใจเร่าร้อนในราคะตัณหาใต้ต้นโอ๊ก  ใต้ต้นไม้ใบเขียวทุกต้น
เจ้าสังหารลูกของเจ้าเพื่อสังเวยในหุบเขา ใต้ชะง่อนผา

ท่ามกลางหินที่เรียบลื่นในหุบเขา คือเหล่ารูปเคารพราคะของเจ้า เจ้าได้ถวายเครื่องดื่มบูชา และธัญบูชาให้กับพวกมัน

แล้วจะให้เรายกโทษเจ้าอย่างนั้นรึ?

ข้าพระองค์ทราบแล้วว่า พระเจ้าทรงกระทำทุกสิ่งใด 
ไม่มีอะไรมาขัดขวางแผนการของพระองค์ได้ …

ถอดความจากโยบ 42:2

โยบต้องทนทรมานกับความเจ็บปวดนานพอควร

แถมภรรยา  เพื่อนทั้งสามก็ยังเข้ามาตำหนิติเตียน แสดงความเห็นของตัวเอง

พวกเขาคิดว่า เขามีคำตอบสำหรับความทุกข์ยากของโยบ

แต่แล้วตัวโยบเองกลับพบว่า

เขาไม่จำเป็นต้องไปต่อล้อต่อเถียงพระเจ้าเลย

เพราะพระองค์จะทรงทำอย่างไรกับเขาก็ได้…..

เขายอมรับพระองค์  น้อมรับทุกอย่างที่พระเจ้าจะให้เกิดกับเขา

พระเจ้าทรงให้โยบกลับคืนสู่สภาพดี

ทรงสั่งให้เขาอธิษฐานเผื่อเพื่อน  ๆ  ที่ทำร้ายจิตใจ   เพื่อพระองค์จะทรงเมตตาพวกเขา

เมื่อเขาอธิษฐานเพื่อเพื่อน ๆ  พระเจ้าก็ทรงให้เขาเจริญขึ้นอีกครั้ง

ปลายชีวิตของโยบนั้น มีอะไร ๆ มากกว่าที่เคย

มีลูกชาย ลูกสาวยั้วเยี้ยอีก  … เขาได้มีชีวิตจนเห็นหลานเหลนถึง 4 รุ่น

และเขาสิ้นชีวิตตอนที่ชรามากทีเดียว….

อิสยาห์ 56:6-8

เหล่าผู้นำที่ไม่รับผิดชอบ  

เหล่าสัตว์ร้ายในทุ่ง  มาเขมือบ เร็ว
ทั้งเจ้าสัตว์ร้ายแห่งป่าดิบ
ยามของอิสราเอลเป็นคนตาบอด  พวกเขาต่างไม่มีความรู้
ยามของอิสราเอลนี้ หมายถึงผู้นำของประชาชน

พวกเขาเป็นเหมือนหมาใบ้  เห่าไม่ได้  เอาแต่ฝันเฟื่อง และนอนฝัน  ชอบหลับใหล…
พวกเขาเป็นหมาที่ตะกละตะกราม ไม่เคยพอ

พวกเขาเป็นเหมือนคนเลี้ยงแกะที่ไม่มีความเข้าใจ

ต่างก็หันไปตามทางของตัวเอง  แต่ละคนเอาประโยชน์เข้าตัว

“มาเถอะ”  พวกเขากล่าวว่า

“มากินเลี้ยงกิน ดื่มเหล้าแรง ๆ เพราะว่า พรุ่งนี้ก็เหมือนวันนี้… หรืออาจดีกว่าวันนี้อีก”

เมื่อพวกเขาเห็นโยบแต่ไกล ก็จำโยบไม่ได้  จึงร้องไห้โฮ

และฉีกเสื้อคลุม ซัดผงคลีดินเหนือศีรษะ

ถอดความจาก โยบ 2:12

 อย่างที่เล่ามาเมื่อวาน  ภรรยาของโยบประชดโยบด้วยการบอกให้เขาแช่งพระเจ้า
แต่เขากลับตอบว่า เขายินดีได้รับสิ่งดีจากพระเจ้า และก็ต้องรับสิ่งไม่ดีได้ด้วย
โยบ ไม่ได้ทำตามอย่างที่ซาตานคิดว่าเขาจะทำ
มันประเมินโยบผิดไป…..

เพื่อนของโยบสามคนได้ข่าว จึงเดินทางมาเยี่ยม

“เรานัดกันไปเจอท่านโยบกันเถอะ เพราะทุกข์ของท่านน่าจะหนักหนานัก”

เมื่อเห็นโยบก็ตกใจเพราะนึกไม่ถึงว่าสภาพจะย่ำแย่ขนาดนั้น

พวกเขาร้องไห้โฮ  นั่งอยู่กับโยบนานเจ็ดวันโดยไม่พูดอะไร

แต่แล้ว …. เขาก็ได้คุยกันไปมา นานมาก

ทุกคนคิดว่า โยบทำผิดต่อพระเจ้าจึงเจอสภาพเช่นนี้

แต่โยบยืนกรานว่า เขาไม่ได้ทำผิดต่อพระองค์….

เขายังมั่นคงและสัตย์ซื่อ แม้เจ้าชวนให้เราต่อสู้เขา
เพื่อทำลายเขาโดยไม่มีเหตุ

ถอดความจาก โยบ 2:3

เมื่อเจ้าซาตานมันให้เหตุผลว่า ที่โยบเป็นคนดี ก็เพราะพระเจ้าทรงช่วย

พระองค์ทรงปกป้องและอวยพรเขา   ดังนั้นหากไม่มีพระพรเหลืออยู่ โยบก็คงทิ้งพระเจ้า

พระเจ้าจึงทรงอนุญาตให้มันทำอะไรโยบก็ได้  แต่ห้ามแตะต้องตัวโยบ

มันจึงทำลายลูกสาวลูกชายทั้งหมด…. ฝูงสัตว์ถูกทำลาย

แม้ว่าโยบทุกข์ใจยิ่งนัก  แต่เขากล่าวว่า

“ข้าเกิดมาตัวเปล่า ก็จะกลับไปตัวเปล่า

พระเจ้าประทานและพระองค์ทรงเอาไปเสีย… สาธุการแด่พระนามของพระเจ้า”

มารยังไม่ยอมแพ้ ทูลพระเจ้าว่า “หากพระองค์ทำลายตัวเขา แตะต้องกระดูกและเนื้อของเขา

เขาจะแช่งสาปพระองค์อย่างแน่นอน”

พระเจ้าทรงอนุญาตให้มันทำอะไรก็ได้  แต่ห้ามเอาชีวิตเขาไป

มันจึงทำให้เขาเป็นฝีร้าย ตั้งแต่ฝ่าเท้าถึงศีรษะ!

แม้ภรรยาของโยบชวนให้เขาแช่งพระเจ้า และไปตายเสีย เขากลับกล่าวว่า

“เราจะรับแต่สิ่งดีจากพระเจ้า โดยไม่ยอมรับวิบัติหรือ…”

โห…ท่านโยบนี่ยอดจริง ๆ  สมกับที่พระเจ้าทรงชม!

อิสยาห์ 56:1-5

ดังนั้นพระเจ้าตรัสว่า “จงรักษาความยุติธรรม ทำสิ่งที่ถูกต้อง เพราะความรอดของเราใกล้จะมาแล้ว
และเราจะเปิดเผยให้เห็นความชอบธรรมของเรา…
ความสุขเป็นของคนที่ทำเช่นนี้  และเป็นของลูกหลานมนุษย์ที่ยึดมันไว้อย่างมั่นคง
คนที่รักษาวันสะบาโต ไม่ดูหมิ่นเหยียดหยามวันนั้น และไม่ยอมลงมือทำสิ่งที่ชั่วร้าย”

แม้พระเจ้าทรงเป็นผู้ยื่นความรอดให้คนของพระองค์   แต่พวกเขาก็มีความรับผิดชอบ
ที่จะทำตัวอย่างถูกต้องให้เป็นที่พอพระทัยของพระเจ้า 
และพระองค์ก็ทรงบอกอย่างชัดเจนว่า เขาต้องทำอะไร

อย่าให้คนต่างชาติที่เข้ามาหาพระเจ้ากล่าวว่า “พระเจ้าคงแยกฉันออกจากคนของพระองค์”

ภาพจากcommons.wikimedia.org

อย่าให้ขันทีกล่าวว่า “ดูซิ ฉันเป็นเหมือนต้นไม้แห้ง”

เพราะพระเจ้าตรัสว่า “สำหรับขันทีที่รักษาวันสะบาโตของเรา และทำสิ่งที่พอใจเรา
และยึดมั่นรักษาพันธสัญญาของเรา  เราจะให้เขามีอนุสรณ์ มีชื่ออยู่ในบ้าน ภายในกำแพงของเรา
ดีกว่าของลูกชายและลูกสาว เราจะให้เขามีชื่ออันเป็นนิรันดร์ที่จะไม่มีใครตัดออกไปได้

ขันทีคือ ผู้ชายที่ถูกตัดอวัยวะเพศของเขาออกไปเพื่อทำงานให้พระราชา และคนเหล่านี้ไม่สามารถมีลูกได้
แต่พระเจ้าจะทรงรับเขาและให้พรแก่เขาเหมือนคนอื่น ๆ  เงื่อนไขบอกไว้อย่างชัดเจน
ขันทีชาวเอธิโอเปียในหนังสือกิจการ มาพบพระเจ้าได้เพราะความเชื่อ
รูธ หญิงสาวชาวโมอับ ก็มาพบพระองค์ได้ด้วยความเชื่อ ยอมต่อพระองค์เช่นกัน  

อิสยาห์ 55:6-13
จงแสวงหาพระเจ้าขณะที่จะพบพระองค์ได้
จงเรียกหาพระองค์ในขณะที่พระองค์ทรงอยู่ใกล้ ๆ

ให้คนที่ชั่วร้ายได้ละทิ้งทางเดินของเขา
และคนอธรรมทิ้งความคิดเดิมของตัวเอง
ให้เขาหันมาหาพระเจ้า เพื่อว่าพระองค์จะได้ทรงมีพระทัยสงสารเขา
ให้เขากลับมาหาพระองค์ เพื่อว่าพระองค์จะให้อภัยโทษอย่างล้นเหลือ

เพราะความคิดของเราไม่ใช่ความคิดของเจ้า ทางของเจ้าก็ไม่ใช่ทางของเรา…. พระเจ้าตรัส
เพราะฟ้าสูงจากแผ่นดินขนาดไหน ทางของเราก็สูงกว่าทางของเจ้า

 Some rights reserved by tamaki

เพราะว่าฝนและหิมะที่ตกลงมาจากฟ้า จะไม่กลับไปฟ้า จนกว่าจะรดแผ่นดิน
ทำให้เกิดต้นพืชงอกออกมา ให้เมล็ดพันธุ์แก่คนหว่าน และอาหารแก่คนกินฉันใด
คำที่ออกจากปากของเรา ก็จะไม่กลับมาหาเราเปล่า ๆ เช่นกัน
แต่จะสำเร็จตามความประสงค์ของเรา และสำเร็จตามเป้าหมายที่เราส่งมันออกไปฉันนั้น

เพราะเจ้าจะออกไปด้วยความยินดี จะถูกพาไปด้วยสันติ
เหล่าต้นไม้ในทุ่งจะตบมือ แทนที่จะมีต้นหนามกลับมีต้นสนไซเปรส แทนที่จะมีพุ่มหนามกลับมีดอกไม้งาม
และมันจะเป็นเหมือนอนุสรณ์ถึงพระเจ้า เป็นเครื่องหมายนิรันดร์ที่เราไม่อาจตัดออกไปได้