พระคำประจำวัน

อิสยาห์ 3:9-12

ดูสีหน้าของเขาสิ  มันฟ้องความผิดของเขาออกมาเอง  พวกเขาป่าวประกาศความผิดของตัวเองเหมือนอย่างเมืองโสโดม ไม่มีการปกปิดความผิดเหล่านั้น
ลองคิดถึงคนที่ทำผิด แล้วหน้าฟ้องออกมาซิ  เด็ก ๆ ที่รู้ตัวว่าผิดมักปิดไม่อยู่  แต่สำหรับคนที่ทำชั่ว และก็ไม่ได้ปกปิดความผิดนั้น มันน่ากลัวมากเลย…. หน้าตาของเขาฟ้องออกมาเอง  ไม่มีใครอยากอยู่ใกล้คนเหล่านี้  พวกเขาไม่อายต่อความชั่วร้ายของเขา   แถมยังป่าวประกาศให้คนอื่นรู้อีกอย่างภาคภูมิใจ  เราเองก็เห็นคนประเภทนี้เยอะในบ้านเมืองของเรา  ไม่สบายใจเลยใช่ไหม?  

วิบัติแก่ตัวเขา  เขานำภัยมาสู่ตัวเอง

จงบอกกับคนที่ชอบธรรมว่า  ชีวิตของเขาจะเป็นสุข   เขาจะได้รับผลดีเพราะการกระทำของเขา แม้ว่าพระเจ้ากำลังประกาศวิบัติ  แต่พระองค์ก็ทรงอดไม่ได้ที่จะอวยพรคนบางคน…!!

แต่คนชั่วร้ายจะเจอกับวิบัติ  ชีวิตของเขาคือหายนะ  เขาเองก็จะได้รับผลสาสมเพราะการกระทำของตนเอง

แต่คนของเรานั้น ผู้ที่กดขี่เขาคือ เด็ก ๆ  และผู้หญิงก็มาปกครองเขา พวกเขาจะได้ผู้นำแบบเด็ก ๆ  ไม่มีความสามารถพอ  ผู้หญิงที่พวกเขาจะเจอก็เหมือนกับราชินีเยเซเบล ไม่ได้ห่างกันมากนัก
คนของเราเอ๋ย… คนที่นำเจ้านั้น ทำให้เจ้าหลงผิดไป  เขาได้ทำให้ทางของเจ้าพลาดพลั้ง

อิสยาห์ 3:1-8

ดูเถอะ  พระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพ จะถอดการสนับสนุนและเสบียงทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นอาหาร หรือน้ำ ออกไปจากนครเยรูซาเล็ม และยูดาห์

ภาพวาดโดย ดอน ลอเรนซ์

จะเอาออกไปทั้งนักรบและทหาร  ผู้พิพากษา และผู้กล่าวคำของพระเจ้า  คนที่ทำนาย และผู้ใหญ่  ผู้ดูแลกองห้าสิบ และคนที่มีตำแหน่ง รวมไปถึงผู้ให้คำแนะนำปรึกษาราชการ ไม่เว้นแม้นักวิทยาคมที่เชี่ยวชาญ และผู้ที่เก่งกล้าในเรื่องการทำเสน่ห์

พระเจ้าจะเอาคนในระดับผู้นำออกไปหมด…. 

เราจะยกให้เด็กชายเป็นเจ้าชายของพวกเขา  เด็กทารกจะปกครองพวกเขา

ผู้คนจะกดขี่กันและกัน  ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน หรือ เพื่อนบ้าน
วัยรุ่นจะอวดดีต่อผู้ใหญ่  คนเลวจะดูหมิ่นคนที่มีเกียรติ

ชายคนหนึ่งจะยึดพี่น้องของตนไว้  ในบ้านของพ่อ เขาจะพูดว่า “พี่มีเสื้อคลุม  ดังนั้น ขอให้พี่อเป็นผู้นำของเรา และซากปรักหักพังทั้งสิ้นนี้จะอยู่ใต้อำนาจของพี่”
ในวันนั้น เขาจะพูดขึ้นมาว่า “ข้าจะไม่เป็นผู้รักษา  ในบ้านของข้าไม่มีทั้งเสื้อคลุมและอาหาร  เจ้าจะมาให้เราเป็นผู้นำของพวกเจ้าไม่ได้”

เพราะนครเยรูซาเล็มสะดุด   และยูดาห์ล้มลงไปแล้ว  เนื่องจากคำพูดและการกระทำของพวกเขาต่อต้านพระเจ้า  ท้าทายการประทับอันทรงพระสิริของพระองค์

อิสยาห์ 2:12-22

เพราะว่า พระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพ……

ทรงมีวันหนึ่งที่จะต่อสู้กับทุกคนที่เย่อหยิ่ง ทรนงตน
ต่อสู้กับทุกสิ่งที่ถูกยกขึ้นมา  และเหล่านั้นจะถูกทำให้ตกต่ำลงไป
ต่อสู้กับซีดาร์แห่งเลบานอนซึ่งสูงลิ่ว  และที่ถูกยกขึ้น

ต่อสู้กับต้นโอ๊คแห่งบาชาน และ ภูเขาสูงเทียมเมฆ  เนินเขาที่ถูกยกขึ้น
ต่อสู้กับป้อมสูง และกำแพงอันเข้มแข็งทุกแห่ง

ต่อสู้กับเรือค้าขายแห่งทารซิช  และเรือสำราญทั้งหลาย
ความทะเยอทะยาน การโอ้อวดของมนุษย์จะถูกปราบจนราบคาบ
และวันนั้นพระเจ้าองค์เดียวจะถูกเทิดทูนไว้  รูปเคารพทั้งหลายจะสูญสิ้นไป

เหล่าผู้คนจะเข้าไปในถ้ำหิน  ลงไปในรูตามพื้นดิน
เพื่อจะหนีจากความน่ากลัวขององค์พระผู้เป็นเจ้า
หนีไปจากความตระการแห่งพระสิริของพระองค์ ในยามที่พระองค์ทรงลุกขึ้นเพื่อเขย่าจนโลกสั่นสะท้าน
ในวันนั้น มนุษยชาติเขวี้ยงเหล่ารูปปั้นเงินและทองของพวกเขาออกไป  รูปปั้นที่พวกเขาสร้างขึ้นมาเพื่อกราบไหว้
เขาจะเขวี้ยงมันใส่ตัวตุ่นและค้างคาว  เพื่อที่จะเข้าไปในหลืบซอกผา
เพื่อหนีจากความน่ากลัวของพระเจ้า
และหนีไปจากความตระการแห่งพระสิริของพระองค์  ในยามที่พระองค์ทรงลุกขึ้นเพื่อเขย่าจนโลกสั่นสะท้าน

หยุดวางใจในมนุษย์ได้แล้ว   เพราะว่า เขามีแค่ลมหายใจ  เขาจะช่วยอะไรใครได้เล่า?

อิสยาห์ 2:6-11
เพราะพระเจ้าได้ทรงทอดทิ้งวงศ์วานของยาโคบ  พวกเขาซึ่งเป็นชนชาติของพระองค์

ด้วยว่า.. พวกเขามีสิ่งที่มาจากตะวันออกเต็มไปหมด

มีเหล่าหมอดูเหมือนกับพวกฟิลิสเตีย  และ พวกเขาร่วมมือกับคนต่างชาติ

แผ่นดินเต็มด้วยเงินและทอง  ทรัพย์สินพวกเขามีมากมายไม่จบสิ้น  แผ่นดินเต็มด้วยม้า  และรถรบก็มีมากมายไม่จบสิ้นเช่นกัน

แผ่นดินของพวกเขาก็เต็มไปด้วยรูปเคารพ  พวกเขาก้มกราบสิ่งที่ตนเองสร้างขึ้นมา   ก้มกราบสิ่งที่นิ้วมือของพวกเขาทำขึ้น

ดังนั้นมนุษย์จึงกลายเป็นตกต่ำลงไป  พวกเขาถูกเหยียดลง อย่าให้อภัยพวกเขาเลย!
เข้าไปหลบในหิน  เข้าไปซ่อนในฝุ่น ให้พ้นจากความน่ากลัวเกรงของพระเจ้า  ให้พ้นจากพระสิริอันตระการของพระองค์

ท่าทางอันหยิ่งยะโสของมนุษย์จะถูกเหยียดต่ำลง  ความจองหองอวดดีของมนุษย์จะตกต่ำลงไป
แต่พระเจ้าเท่านั้นจะทรงรับการยกย่องเทิดทูนในวันนั้น

อิสยาห์ 2:1-5
อิสยาห์ ลูกชายของอามอส กล่าวคำบอกเล่าสิ่งที่ได้เห็นเกี่ยวข้องกับยูดาห์ และเยรูซาเล็ม
ในวันเวลาสุดท้ายสิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นสำเร็จผล….
ภูเขาแห่งพระวิหารของพระเจ้าจะได้รับการสถาปนาเป็นภูเขาที่สูงส่งกว่าภูเขาใด ๆ ถูกยกย่องเหนือเนินเขาทั้งหลาย
ประชาชาติทั้งหลายจะหลั่งไหลเข้ามายังภูเขานี้

ภาพจาก  ilikethemorning.blogspot.com

หลายคนจะมา และกล่าวว่า “มาเถอะ พวกเราไปยังภูเขาของพระเจ้าด้วยกัน ไปยังพระนิเวศของพระเจ้าของยาโคบ
เพื่อว่าพระองค์จะทรงสอนทางของพระองค์ให้กับเรา และเพื่อว่าเราจะได้เดินในทางของพระองค์”

เพราะว่า บทบัญญัติของพระเจ้าจะออกมาจากศิโยน และพระดำรัสของพระเจ้าจะออกมาจากเยรูซาเล็ม
พระเจ้าจะทรงตัดสินคดีระหว่างประชาชาติ พระเจ้าจะทรงตัดสินคดีพิพาทของคนจำนวนมาก

และพวกเขาจะตีดาบของพวกเขาให้กลายเป็นผาลไถนา จะตีหอกของเขาเป็นขอลิดกิ่ง

ประชาชาติทั้งปวดจะไม่ยกดาบสู้กันอีกต่อไป จะไม่มีการเรียนวิชาเกี่ยวข้องกับการสงครามอีกต่อไป
โอ… บ้านแห่งยาโคบ มาให้เราเดินในแสงสว่างของพระเจ้า

อิสยาห์ 1:1-9

นี่เป็นนิมิตของอิสยาห์ ลูกชายของอามอส
เขาเห็นนิมิตเรื่องเกี่ยวข้องกับยูดาห์ และเยรูซาเล็มในสมัย ราชาอุสซียาห์ ราชาโยธาม ราชาอาหัส และราชาเฮเซคียาห์  ซึ่งเป็นกษัตริย์ปกครองยูดาห์

ความชั่วร้ายของยูดาห์

จงฟังเถิด สวรรค์  จงเงี่ยหูฟังเถอะ แผ่นดิน  เพราะพระเจ้าได้ตรัส
เราได้เลี้ยงดูลูก ๆ จนกระทั่งเขาเติบโต  แต่เขากลับดื้อดึงต่อเรา
แม้แต่วัวผู้ยังรู้จักเจ้าของ   ลายังรู้จักรางหญ้าของนาย
แต่อิสราเอลซิ  กลับไม่รู้จัก  กลับไม่ยอมเข้าใจ

พระเจ้าทรงเรียกให้ทั้งสวรรค์ และบรรดาชาติต่าง ๆ ได้ฟังเรื่องราวที่กำลังจะตรัส  …

โอ้… ชาติที่บาปหนา  ประชาชนที่ตัวหนักไปด้วยการล่วงละเมิด   ทายาทของคนที่ทำชั่ว
ลูกหลานที่เป็นคนคดโกง  พวกเขาได้ละทิ้งพระเจ้า ได้ทำให้พระองค์ผู้ทรงวิสุทธิ์แห่งอิสราเอลพิโรธ
พวกเขาหันหลังไปเสีย

ทำไมเจ้าจะต้องถูกเฆี่ยนซ้ำแล้วซ้ำเล่า ?  เจ้าดื้อด้านมากขึ้นเรื่อย ๆ  หัวของเจ้าก็บอบช้ำ  ใจของเจ้าก็อ่อนแรง
จากฝ่าเท้าไล่ไปจนถึงหัวของเจ้า  ไม่มีตรงไหนดีเป็นปกติเลย
มีแต่บาดแผล รอยช้ำ และแผลเน่า  แผลไม่หาย ไม่ปิดสนิท ไม่มีการพันเอาไว้  ไม่มีการใส่น้ำมันรักษา

ดูซิ บ้านเมืองของเจ้ากลายเป็นที่ร้างเปล่า เมืองก็ถูกไฟเผา  คนแปลกหน้าได้เข้ามาเขมือบที่ดินของเจ้าต่อหน้าต่อตา
มันถูกคนแปลกหน้าเหล่านั้นคว่ำจนกลายเป็นที่รกร้าง
ดังนั้น ธิดาแห่งศิโยนจึงถูกทิ้งไว้แค่เป็นเพิงในสวนองุ่น  เป็นกระท่อมในสวนแตงกวา  เป็นเมืองที่ถูกล้อมเอาไว้
นี่ถ้าพระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพไม่ทรงทิ้งคนไว้บ้าง  เราก็จะเป็นเหมือนเมืองโสโดม  และเราจะถูกทำลายเหมือนเมืองโกโมราห์

13/12/12

ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์
กษัตริย์ทั้ง 4 ที่อิสยาห์รับใช้   คือ ราชาอุสซียาห์  ราชาโยธาม  ราชาอาหัส  และราชาเฮเซคียาห์

ท่านอิสยาห์เริ่มกล่าวคำของพระเจ้าในสมัยราชาอุสซียาห์  ซึ่งได้ครองราชย์เป็นเวลา 52 ปี  (ประมาณปี 790-739  ก่อนคริสตศักราช)  ช่วงรัชสมัยของพระองค์นั้น บ้านเมืองเจริญรุ่งเรืองมาก   มากจริง ๆ  พระเจ้าทรงอวยพระพรยูดาห์ด้วยกษัตริย์ที่ฉลาด และปรีชาสามารถหลายทาง   การค้าขายกับประเทศเพื่อนบ้านทำให้เศรษฐกิจเข้มแข็ง   การทหารก็ไม่ได้แพ้กัน มีกองทหารที่เข้มแข็ง มีการสร้างป้อมเมืองหลายแห่ง

และแล้วในสมัยของพระองค์เองที่ความเชื่อในพระเจ้าเริ่มเสื่อมลง  เพราะพระราชาเองทรงคิดว่า พระองค์ทรงทำได้ทุกอย่าง จึงได้ทรงก้าวไปทำหน้าที่ของปุโรหิต  ทรงไปเผาเครื่องหอมที่แท่นบูชา     พระองค์เป็นกษัตริย์ที่ต้องปกครองประเทศ แต่กลับไปทำสิ่งที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้สำหรับปุโรหิตเท่านั้น  ราชาอุสซียาห์จึงกลายเป็นโรคเรื้อนจนสิ้นพระชนม์  เป็นที่น่าเสียดายยิ่ง…

ดังนั้นราชาโยธามราชโอรสก็ขึ้นครองแทน(ปี 750-731 ก่อนคริสตศักราช)   ช่วงนั้นเอง กษัตริย์ปูล แห่งอัสซิเรีย (คือทิกลัส ปิเลเสอร์ ปี 745-727 ก่อนคริสตศักราช) กำลังเรืองอำนาจ  ทำให้สภาพทางการเมืองนั้นไม่ค่อยจะมั่นคงนัก      แม้ว่าราชาโยธามเป็นกษัตริย์ที่สัตย์ซื่อต่อพระเจ้า  เป็นนักรบ และนักปกครองที่ดี  แต่ประชาชนกลับหันไปหารูปเคารพมากมาย เพราะองค์โยธามเองก็ไม่ได้กำจัดสถานศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่ถูกสร้างขึ้นมาก่อนหน้านั้น    โยธามครองอยู่ 16 ปี

เมื่อสิ้นราชาโยธาม   ราชาอาหัสขึ้นครองเมื่ออายุยี่สิบกว่า กำลังหนุ่มแน่น เชื่อมั่นในตัวเอง  เป็นช่วงเวลาเดียวกับราชาเปคาห์แห่งอิสราเอล   อาหัสนี้เป็นราชาที่ร้ายมาก นอกจากจะไม่ได้เดินตามกฎเกณฑ์ที่วางไว้สำหรับผู้ปกครอง ยังเลิกที่จะติดตามพระเจ้า   หันไปกราบไหว้รูปเคารพเหมือนอย่างราชาทางเหนือ  และยิ่งกว่านั้นยังเอาโอรสไปบูชายัญด้วย!

อาหัสนี้ต้องเจอศึกกับเปคาห์ ราชาอิสราเอลทางเหนือซึ่งยกมาพร้อมกับราชาเซรีนแห่งซีเรีย ดังนั้นจึงขอความช่วยเหลือจากกษัตริย์ทิกลัสปิเลเสอร์แห่งอัสซีเรีย   ให้มาตีซีเรีย และอิสราเอล …. สิ่งที่อาหัสตอบแทนราชาอัสซีเรียก็คือ ยกสมบัติในพระวิหารของพระเจ้าที่ทำจากทอง เงิน มากมายให้  และยังขึ้นไปเยี่ยมคำนับ พอกลับมาก็เอาศาสนา ความเชื่อของอัสซีเรียเข้ามาเผยแพร่ให้ประชาชนในยูดาห์หลงผิดตามไปอีก ช่วงของอาหัสนี้เองที่อัสซีเรียกวาดคนอิสราเอลไปเป็นเชลยมากมาย     อาหัสครองอยู่ 16 ปี

ต่อมาเป็นราชาเฮเซคียาห์ ซึ่งครองตั้งแต่ทรงอายุ 25 พรรษา   ทรงครองนานมากคือ 29 ปี  และท่านอิสยาห์ก็ได้กล่าวคำของพระเจ้าในสมัยของพระองค์ด้วย   ราชาเฮเซคียาห์เป็นราชาที่ดีติดตามพระเจ้า  ทรงทำลายรูปเคารพต่าง ๆ ในเมือง ตามสถานที่สูงทั้งหลายเสีย  พระองค์ได้ชื่อว่า ติดตามพระเจ้าแนบแน่นมาก จนไม่มีกษัตริย์องค์ใดเสมอเหมือน  ไม่ว่าพระองค์จะทำอะไรก็สำเร็จไปเสียหมด เพราะพระเจ้าทรงอยู่กับพระองค์

แต่แล้วเซนนาเคอริบ กษัตริย์แห่งอัสซีเรียได้ยกทัพมาตี  ทำให้ต้องยอมเสียเงินทั้งหมดในพระวิหาร และในพระคลังให้แก่เซนนาเคอริบ   มีเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายในตอนนี้ ที่เพื่อน ๆ หาอ่านได้ในบู้บี้.เน็ท นี่อีกนั่นแหละ   ในที่สุดพระเจ้าได้ทรงช่วยกู้ให้พ้นเซนนาเคอริบ  จากการที่ราชาเฮเซคียาห์เชื่อฟังพระเจ้าผ่านท่านอิสยาห์   ถึงกระนั้นวันสุดท้ายของชีวิตราชาเฮเซคียาห์นั้นก็มาถึง และมนัสเสห์ราชโอรสขึ้นครองแทน….. และท่านอิสยาห์ก็ได้เสียชีวิตในสมัยของมนัสเสห์องค์นี้

มารู้จักท่านอิสยาห์

ชื่อของท่านอิสยาห์ มีความหมายดีมาก คือ  องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นความรอด   เป็นชื่อที่มีความหมายเหมือนกับชื่อ โยชูวา  เอลีชาห์  และพระเยซู

หนังสืออิสยาห์ซึ่งเพื่อน ๆ จะได้สัมผัสต่อไปมีถึง 66 บท  ดังนั้น เราจะอยู่กับท่านอิสยาห์นานพอควรทีเดียว   ไม่เหมือนผู้กล่าวคำของพระเจ้าที่เราเคยอ่านมา เป็นสามบทบ้าง สิบกว่าบทบ้าง   เราคงจะได้เข้าใจเหตุการณ์ ความคิดของบุคคลในประวัติศาสตร์ช่วงนี้  และจะได้เห็นว่า พระเจ้าทรงเป็นความรอดอย่างไร ….

การที่ท่านอิสยาห์สามารถเข้าไปเฝ้ากษัตริย์ได้ง่ายกว่าท่านอื่น ๆ   แสดงว่า ท่านต้องเป็นลูกหลานของผู้ปกครองหรือข้าราชการที่ใกล้ชิดกษัตริย์  ยิ่งกว่านั้นยังมีความสนิทสนมกับปุโรหิตด้วย

ท่านมีครอบครัว และมีลูกชาย  2 คนที่มีชื่อซึ่งมีความหมายสำคัญ

คนแรกคือ เช อารยาชูบ  แปลว่า  คนที่เหลืออยู่จะได้กลับมา
อีกคนชื่อ  มาเฮอร์ ชาลาล หัชบัส  แปลว่า เร่งไปหาของที่ถูกริบ    รีบไปหาของที่ถูกปล้น

การเขียนของท่านอิสยาห์นั้น มีลีลาในการแสดงความรู้สึกออกมาอย่างชัดเจน ทำให้ผู้อ่านเห็นภาพทันที  และท่านยังมีคำศัพท์ที่สวยงาม และมากมายด้วย   ท่านได้เขียนประวัติชีวิตของกษัตริย์เฮเซคียาห์ด้วย

ท่านอิสยาห์อยู่จนถึงตอนที่อิสราเอลทางเหนือถูกทำลาย    คงจะมีชีวิตอยู่จนถึงปี 680 ก่อนคริสตศักราช   ในประวัติศาสตร์ของศาสนายิวเชื่อว่า ท่านเสียชีวิตในสมัยของราชามนัสเสห์ที่ชั่วร้าย โดยถูกหั่นเป็นสองท่อนด้วยเลื่อยที่ทำจากไม้  ต้องไปอ่านฮิบรู 11:37

สภาพทางการเมืองโดยรวมในสมัยท่านอิสยาห์

ปี 739-686 ก่อนคริสตศักราชนั้น เป็นช่วงเวลาของกษัตริย์หลายองค์ทั้งของอาณาจักรเหนือและใต้  (ผู้อธิบายบางท่านให้ความเห็นว่า ประมาณปี 740-680  ก่อนคริสตศักราช  …ก็คือประมาณปีแถว ๆ นั้น)  ท่านอิสยาห์เป็นผู้กล่าวคำของพระเจ้าคนสำคัญ  ท่านอิสยาห์ ซึ่งเป็นบุตรของอาโมส  (คนละคนกับที่เขียนหนังสืออาโมส)  ได้เป็นผู้กล่าวคำของพระเจ้าเพื่อตักเตือนทั้งกษัตริย์และผู้นำ รวมไปถึงประชาชนทั่วไป่

อาณาจักรทางใต้มีกษัตริย์ที่ดี และเลวสลับกันไป  ในสมัยของท่านอิสยาห์ก็คือ   ราชาอุสซียาห์ (หรืออาซาริยาห์),  ราชาโยธาม,   ราชาอาหัส และราชาเฮเซคียาห์  

ส่วนทางเหนือซึ่งกษัตริย์ทุกองค์นั้นเป็นผู้ที่ทำผิดต่อพระเจ้า นำให้ประชาชนหลงผิดตลอดเวลา อิสยาหก็อยู่ในช่วงท้าย ๆ ตอนที่กำลังถูกโจมตี และกวาดไปเป็นเชลย  ปี 740 ก่อนคริสตศักราช อัสซีเรียเข้ามาโจมตี และอีกสิบแปดปีต่อมา คือปี 722 ก่อนคริสตศักราช  กษัตริย์แชลมาเนเซอร์ แห่งอัสซีเรียก็ตีอิสราเอลยับเยินไม่เกิดขึ้นมาใหม่อีกเลย

ผู้กล่าวคำของพระเจ้าก่อนหน้าท่านอิสยาห์นั้น ก็คือ ท่านเอลียาห์ เอลีชา โอบาดีห์ โยเอล  โยนาห์ และอาโมส ซึ่งเพื่อน ๆ จะเข้าไปค้นหาอ่านสิ่งที่ท่านเหล่านี้ได้ทำและกล่าวได้ในบู้บี้ดอตเนทนี่แหละ

ส่วนผู้กล่าวคำของพระเจ้ารุ่นเดียวกับท่านก็คือ  โฮเชยา และมีคาห์   ซึ่งก็หาอ่านได้เช่นกัน

ตอนที่อิสยาห์อยู่นั้น อิสราเอลกับยูดาห์ต้องเผชิญกับมหาอำนาจสามแห่ง ….

อียิปต์จากทางใต้ …. อัสซีเรีย จากทางเหนือ  และบาบิโลนจากตะวันออก โอ้… จะสู้พวกเขาได้ไหมนี่??  ตอนนั้นอัสซีเรียกำลังโจมตีอิสราเอลทางเหนือไม่หยุดหย่อน  กะจะเอาให้อยู่มือ    ส่วนยูดาห์ทางใต้ก็ถูกแหย่จากประเทศมหาอำนาจมาโดยตลอดเช่นกัน

เศฟันยาห์ 3:18-20

พระเจ้าทรงสัญญาจะให้มีการรื้อฟื้นขึ้นมาใหม่อย่างสมบูรณ์แบบ  ดูเหมือนว่าเรื่องที่เราอ่านกันเมื่อวาน และวันนี้ เป็นเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นในวันสุดท้ายของโลก ….สำหรับคนที่เป็นคนของพระเจ้าอย่างแท้จริง

เราจะรวบรวมพวกเจ้าที่โศกเศร้าเฝ้าหาวันเทศกาล     เพื่อว่าเจ้าจะไม่ต้องถูกตำหนิ ด่าว่าอีกต่อไป
ดูเหมือนยังมีคนจำนวนไม่น้อยที่คิดถึงเทศกาลอย่างเช่นวันปัสกาซึ่งเป็นวันระลึกถึงการที่พระเจ้าทรงช่วยให้เขาพ้นการเป็นทาส คนเหล่านั้นไม่มีโอกาสได้ร่วมในเทศกาลเลย ….  พระเจ้าจะทรงให้โอกาสเขาได้ร่วมในเทศกาลนี้

ดูเถิด ในเวลานั้น เราจะจัดการกับทุกคนที่มากดขี่เจ้า  เราจะช่วยคนที่เป็นง่อย และรวมคนที่ถูกเนรเทศออกไป
พระเจ้าทรงสัญญาจะช่วยคนที่ถูกจับไปเป็นเชลย  จะทรงช่วยเขาเหมือนกับผู้เลี้ยงช่วยลูกแกะ   พวกเขาเป็นเหมือนสัตว์ในฝูงที่กระจัดกระจายออกไป

เราจะเปลี่ยนความอับอายของเขาให้เป็นการยกย่อง เป็นที่รู้จักทั่วแผ่นดินโลก
ในเวลานั้นเราจะนำเจ้าเข้ามา  ในเวลาที่เราจะรวบรวมเจ้าเขาด้วยกัน  เราจะทำให้เจ้าเป็นที่รู้จัก และยกย่องในหมู่คนทั่วโลก

เมื่อเราได้นำความมั่งคั่งของเจ้ากลับคืนมาให้เห็นกับตา” พระเจ้าตรัสดังนั้น

พระเจ้าจะทรงช่วยเขาด้วยพระหัตถ์ของพระองค์เอง  เขาจะเป็นที่รู้จัก  ทั้งนี้ก็เพราะพระเจ้าทรงพระคุณและเมตตาต่อเขา ไม่ใช่เพราะความดีของเขาเลยแม้แต่น้อย

เศฟันยาห์ 3:14-17

ธิดาศิโยนเอ๋ย จงร้องเพลงเสียงดัง  อิสราเอลเอ๋ย จงตะโกนโห่ร้อง
จงยินดีและเปรมปรีดิ์ด้วยสิ้นสุดในของเจ้านะ ธิดาเยรูซาเล็ม
เพราะพระเจ้าได้ทรงรับเอาโทษของเจ้าไป

พระองค์ทรงกำจัดศัตรูของเจ้าออกไป

องค์พระราชาแห่งอิสราเอล คือองค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงอยู่ท่ามกลางพวกเจ้า และเจ้าจะไม่ต้องกลัวความชั่วร้ายอีกต่อไป

ในวันนั้น เขาจะพูดกับเยรูซาเล็มว่า “ ศิโยนเอ๋ย อย่ากลัวเลย  อย่ายอมให้มือของเจ้าอ่อนแรง  เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้านั้น ทรงอยู่ท่ามกลางเจ้า  พระองค์ทรงเป็นพระผู้ทรงฤทธิ์มหันต์ที่จะช่วยเจ้าให้รอดพ้น
พระองค์จะทรงยินดีเพราะเจ้า และจะทรงทำให้เจ้าสงบสันติด้วยความรักของพระองค์   จะทรงร้องเพลงเสียงดังเพราะทรงยินดีในตัวเจ้า

พระคัมภีร์ตอนนี้ แปลกมาก เล่าถึงสิ่งที่พระเจ้าจะทรงทำ และความยินดีที่พระองค์จะทรงมีต่อคนของพระองค์    ที่เป็นเช่นนี้ได้เพราะพระเจ้าทรงรับโทษบาปของเราไป  ท่านเศฟันยาห์ทราบไหมนะว่า ต่อมาอีกหลายร้อยปี  พระบุตรพระเจ้านามพระเยซู  ได้ทรงรับบาปของเราบนไม้กางเขน

ตั้งแต่ที่เราอ่านเศฟันยาห์มา  พระเจ้าจะทรงจัดการล้างโลกไม่มีใครเหลือ  แต่มาในบทนี้ กลับบอกว่า พระเจ้าจะทรงยินดีในคนของพระองค์

จะทรงร้องเพลงเสียงดังเหนือเขาเหล่านั้น

อยากได้ยินเสียงของพระเจ้าร้องเพลงจริง ๆ !    จะทรงร้องว่าอย่างไร?

เท่ากับว่า เรามีความหวังแล้ว

ถ้าเราวางใจพระเยซูคริสต์ เรามีหวังว่าจะได้คืนดีกับพระเจ้าผู้ทรงเกลียดความบาปของพวกเรายิ่งนัก

เศฟันยาห์ 3:9-13

“เพราะในเวลานั้น เราจะเปลี่ยนคำพูดของประชาชนให้เป็นคำที่บริสุทธิ์สะอาด  เพื่อว่าทุกคนจะเรียกหาพระนามของพระเจ้า และรับใช้พระองค์เป็นใจเดียวกัน

ผู้ที่นมัสการเรา ลูกสาวของประชากรที่กระจัดกระจายไป จะนำเครื่องบูชามาถวายจากแม่น้ำแห่งแผ่นดินคูช
ในวันนั้น เจ้าจะไม่อับอายอีก เพราะการกระทำดื้อดึงของเจ้าต่อเรา  เพราะในเวลานั้น เราจะนำคนที่สูงส่งใจยโสออกไปจากท่ามกลางเจ้า   และเจ้าจะไม่เย่อหยิ่งในภูเขาบริสุทธิ์ของเราอีกต่อไป    เราจะปล่อยให้ท่ามกลางเจ้ามีคนที่ใจถ่อมและเจียมเนื้อเจียมตัว  พวกเขาจะขอลี้ภัยในพระนามของพระเจ้า
w
คนที่ถูกทิ้งให้อยู่ในอิสราเอล จะไม่ทำการอยุติธรรม  เขาจะไม่พูดมุสา  จะไม่พบลิ้นล่อลวงในปากของพวกเขา  เพราะว่า พวกเขาจะหากิน และนอนลง  ไม่มีใครจะทำให้เขากลัวได้ “

เศฟันยาห์ 3:1-8

วิบัติแก่นครของคนที่กดขี่ผู้อื่น  คนในนั้นทั้งดื้อดึงและมีมลทิน
เมืองนั้นไม่ยอมฟังเสียงของใคร  ไม่ยอมรับการแก้ไข ไม่วางใจในพระเจ้า และไม่ยอมที่จะเข้ามาใกล้พระเจ้าของเมืองนั้น
เหล่าข้าราชการในเมืองเป็นเหมือนสิงโตที่คอยคำราม  ส่วนผู้พิพากษาก็เป็นเหมือนหมาป่ายามค่ำ  จะไม่เหลืออะไรไว้จนเช้าเลย
เหล่าผู้พยากรณ์ของเมืองก็ทั้งเย่อหยิ่งและทรยศ  ส่วนปุโรหิตก็คอยที่จะทำให้สิ่งบริสุทธิ์เป็นมลทิน  และยังเหยียบย่ำกฎเกณฑ์ของพระเจ้า
องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงอยู่ในเมืองนั้น เป็นผู้ชอบธรรม  พระองค์ไม่ทรงทำสิ่งอธรรม ทุกเช้าพระองค์ทรงแสดงให้เห็นถึงความยุติธรรมของพระองค์   แต่ละวันพระองค์ไม่เคยทำให้ผิดหวัง
แต่เหล่าคนไร้ความยุติธรรมกลับไม่รู้จักอาย

“เราได้ตัดประชาชาติออกไป  และป้อมปราการของพวกเขาก็กลายเป็นซากปรักหักพัง   เราทำให้ถนนหนทางร้างเปล่า ไม่มีใครเดินบนถนนนั้น  ส่วนเมืองต่าง ๆ ก็กลายเป็นเมืองร้าง  ไม่มีคนสักคน  ไม่มีคนอาศัย
เรากล่าวว่า … เจ้าจะเกรงกลัวเราอย่างแน่นอน  เจ้าจะรับการแก้ไข  แล้วที่อาศัยของเจ้าจะไม่ถูกตัดออกตามที่เราได้กำหนดไว้สำหรับเจ้า  แต่พวกเขากลับกระตือรือร้นที่จะทำสิ่งที่คดโกงทั้งหมด…

ดังนั้น เจ้าจงรอเรา” พระเจ้าตรัส “รอวันที่เราจะลุกขึ้นจับเหยื่อ เพราะว่า เราตัดสินใจที่จะรวบรวมประชาชาติ  เพื่อรวมเป็นอาณาจักร เพื่อว่า เราจะได้เทความโกรธของเราลงบนพวกเขา  ความโกรธที่ร้อนแรงของเรา เพราะว่า ทั้งโลกจะถูกเผาผลาญเพราะไฟแห่งความหวงแหนของเรา”

เมื่อเศฟันยาห์ได้กล่าวถึงการที่พระเจ้าจะทรงจัดการกับชาติทางเหนือ ตะวันออก  ตะวันตกชายฝั่งทะเล และทางใต้แล้ว  เศฟันยาห์ก็กลับมาพูดเรื่องของนครเยรูซาเล็มอีกครั้ง

พระเจ้าทรงมีพระทัยต่อนครเยรูซาเล็มมาก ดังนั้น พวกเขาจะถูกพระเจ้าจัดการมากเช่นกัน

แต่… เยรูซาเล็มไม่สนใจที่จะรับคำตักเตือนของพระเจ้าแม้แต่น้อย   พระเจ้าทรงอยู่ในเมืองนั้น เขาหาพระองค์ได้ง่าย แต่เขากลับไม่นำพาที่จะหันกลับมา

ผู้นำที่พระเจ้าทรงกล่าวถึงคือ เหล่าผู้นำทางการเมือง พวกราชวงศ์ ข้าราชการ      ผู้พิพากษา  คนพยากรณ์ และปุโรหิต  คนเหล่านี้ไม่ได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง

พระเจ้าทรงทำให้ประเทศต่าง ๆ รอบข้างพวกเขากลายเป็นที่ร้าง   เพื่อเตือนใจให้พวกเขาหาทางที่จะไม่ให้สิ่งนั้นเกิดกับตน  แต่แล้ว พวกเขาก็ยังมุ่งมั่นที่จะทำความผิดต่อไปไม่หยุด

เศฟันยาห์ 2:8-15

“เราได้ยินคำสบประมาทจากชาวโมอับ   และการเยาะหยันเสียดสีของชาวอัมโมน  เรารู้ว่าพวกเขาสบประมาทคนของเราอย่างไร   เราได้ยินคำโอ้อวดคุยทับเรื่องเขตแดน

ดังนั้น… เพราะเรามีชีวิตอยู่ ”  พระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพ  พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัส “โมอับจะกลายเป็นเหมือนเมืองโสโดม และอัมโมนจะเป็นเหมือนเมืองโกโมราห์  แผ่นดินจะเต็มด้วยต้นตำแย  และหลุมเกลือ และจะกลายเป็นพื้นที่เสียเปล่าตลอดไป  คนที่เหลืออยู่ในแผ่นดินของเราจะเข้าไปปล้น  และคนที่มีชีวิตเหลืออยู่ของเราจะครอบครองมัน”

พระเจ้าตรัสถึงคนชาวฟิลิสเตีย ซึ่งอยู่ทางตะวันตก ริมฝั่งทะเล   และคราวนี้ พระองค์ตรัสถึงคนที่อยู่ทางตะวันออกซึ่งคอยสบประมาทคนของพระองค์ไม่ว่างเว่้้น

แม้ว่าพระเจ้าจะทรงพิพากษาลงโทษยูดาห์ แต่ขอให้สังเกตว่า ยังมีบางคนที่หลงเหลืออยู่ พระเจ้าจะทรงให้คนที่หลงเหลืออยู่นั้น ได้แผ่นดิน ของศัตรู  และอาศัยในแผ่นดินนั้น

นี่คือผลตอบแทนของการที่พวกเขายะโส  เพราะเขาได้สบประมาทและอวดโอ้หยามเหยียดคนของพระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพ

สำหรับพวกเขาแล้ว  พระเจ้าจะเป็นพระองค์ผู้น่าสะพรึงกลัว

เพราะพระองค์จะทรงทำให้พวกเขาขาดแคลนเหล่าพระทั้งหลายของพวกเขานั้น    พวกเขาจะต้องกราบลงต่อพระองค์   กราบต่อพระองค์จากที่ ๆ มันตั้งอยู่  ตามแผ่นดิน……….

คนคูชเอ๋ย  เจ้าก็เช่นกัน  เจ้าจะถูกสังหารด้วยดาบของเรา

คนคูชคือชาวเอธิโอเปียทางใต้

และพระองค์จะยื่นพระหัตถ์ของพระองค์ต่อสู้กับชนชาติทางเหนือ  พระองค์จะทรงทำลายอัสซีเรีย   และจะทรงทำให้นีนะเวห์ร้างเปล่า   กลายเป็นที่ร้างกลางทะเลทราย

คราวนี้พระเจ้าตรัสถึงคนทางเหนืออีก   และในเวลาต่อมา เหตุการณ์เหล่านั้นก็เกิดขึ้นกับนีนะเวห์จริง ๆ  ปี 612 ก่อนคริสตศักราช  บาบิโลเนียได้เข้ามาตี และทำลายนีนะเวห์จนกลายเป็นเมืองร้างเปล่า


เหล่าฝูงสัตว์จะนอนลงในเมืองนั้น    สัตว์ป่าทุกชนิด  ไม่เว้นแม้กระทั่งนกเค้า และเม่นจะอาศัยในเมืองใหญ่นั้น  เสียงร้องครางจากหน้าต่าง  ความรกร้างเกิดขึ้นที่ธรณีประตู   งานไม้เสดาร์จะถูกกองทิ้งเอาไว้

นี่คือเมืองที่เคยร่าเริงสนุกสนาน   เคยอยู่อย่างปลอดภัยมั่นคง  เมืองที่กล่าวในใจของตนว่า  “เรานี่แหละ  ไม่มีใครอีกแล้ว”

แล้วดูซิ  กลับกลายมาเป็นเมืองร้างเปล่าเช่นนี้  เป็นที่อาศัยของสัตว์ป่า   คนที่เดินผ่านเมืองนี้ก็จะส่งเสียงไม่พอใจและชูกำปั้นของเขา

เศฟันยาห์ 2:1-7

จงรวมตัวกัน  ใช่… จงรวมตัวกัน  ประชาชาติที่ไร้ยางอาย

ก่อนที่คำบัญชานั้นจะส่งผล  ก่อนที่วันนั้นจะผ่านไปเหมือนแกลบที่ปลิวลอยไป  ก่อนที่พระพิโรธอันร้อนแรงของพระเจ้าจะมาถึงเจ้า    ก่อนที่วันแห่งพระพิโรธของพระเจ้าจะมาบนเจ้า

จงแสวงหาพระเจ้า  ทุกคนที่มีใจอ่อนน้อม  คนที่ทำตามพระดำรัสของพระเจ้า  จงแสวงหาความชอบธรรม  แสวงหาความถ่อมตน  เผื่อว่าเจ้าจะได้ถูกซ่อนเอาไว้ในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า

เพราะเมืองกาซาจะกลายเป็นที่รกร้าง  และเมืองอัชเคโลนจะกลายเป็นเมืองร้างเช่นกัน  ชาวเมืองอัชโดดจะถูกไล่ออกไปกลางแดดเที่ยง  เมืองเอโครนก็จะถูกรื้อทำลาย

วิบัติแก่คนที่อาศัยเมืองชายฝั่งทะเล  ชนชาติเคเรธี คำของพระเจ้ามาต่อต้านพวกเจ้า    โอ คานาอัน ดินแดนแห่งชาวฟิลิสเตีย  และเราจะทำลายเจ้าจนไม่เหลือสักคน

และเจ้า  ชายฝั่งทะเล  เจ้าจะกลายเป็นทุ่งหญ้า  มีหญ้าเขียวให้กับผู้เลี้ยง และฝูงสัตว์

ชายฝั่งทะเลจะกลายเป็นของผู้ที่หลงเหลือในยูดาห์  ฝูงสัตว์ของพวกเขาจะเล็มหญ้ากันที่นั่น  และ ในยามค่ำ เขาจะนอนลงบนที่แผ่นดินอัชเคโลน  เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าของเขาจะทรงคิดถึงพวกเขา และทรงรื้อฟื้นเขาขึ้นมาใหม่

เศฟันยาห์ 1:14-18

และนี่คือเหตุการณ์ที่จะเกิดกับคนทั้งโลก

วันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว  ใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว  เสียงแห่งวันของพระเจ้านั้นขมขื่น   ณ ที่นั่นนักรบผู้กล้าส่งเสียงร้องดังลั่น
วันนั้นเป็นวันของความกริ้วโกรธ  เป็นวันของความทดท้อใจและระทมขมขื่นยิ่ง เป็นวันของความหายนะ และพินาศ  เป็นวันของความมืดและความหดหู่  เป็นวันของเมฆมืดและความดำมิด    วันนี้ เป็นวันที่พระเจ้าทรงเป็นศัตรูกับคนทั้งหลายที่ทำเฉยเมยต่อคำเตือนของพระองค์

เป็นวันของเสียงแตรดังสนั่น เสียงร้องของสงครามเพื่อโจมตีเมืองที่มีป้อมเข้มแข็ง  และเพื่อต่อสู้กับป้อมสูงทั้งหลาย

แม้เมืองที่เข้มแข็งของยูดาห์ ก็ไม่อาจต้านทานพระเจ้าได้

เราจะนำความเจ็บปวดทรมานมาสู่มนุษยชาติ  พวกเขาจะเดินไปเหมือนคนตาบอด  เพราะว่า เขาได้ทำบาปต่อพระเจ้า  เลือดของเขาจะถูกเทออกมาเหมือนฝุ่น  เนื้อของเขาจะถูกเทออกมาเหมือนมูลสัตว์

ตอนนี้ พระเจ้ากำลังกล่าวถึงคนทั้งโลกที่ไม่รับพระองค์  พวกเขาไม่ยอมให้พระเจ้าทรงนำชีวิตของเขา  เขาจึงเหมือนคนตาบอด คลำหาทางหนียังไม่เจอเลย   ดูซิ เลือดและเนื้อจะถูกเทเหมือนสิ่งไร้ค่า

เงินและทองคำของเขา ไม่อาจช่วยเขาให้รอดพ้นในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า

ให้รวยเท่าไรก็ช่วยไม่ได้  ภาพจากรอยเตอร์

สิ่งที่มนุษย์เห็นว่า มีค่ามาก ไม่อาจจะช่วยใครได้เลย

แผ่นดินโลกทั้งสิ้นจะถูกเผาผลาญด้วยไฟแห่งความหวงแหนของพระองค์

พระเจ้าจะทรงเป็นผู้ให้สิ่งที่มีชีวิตทั้งสิ้นบนผืนโลก ถึงจุดจบโดยฉับพลัน

ความหวงแหนของพระเจ้านั้น คือ พระเจ้าทรงถือว่ามันเป็นพื้นฐานสำคัญของการที่พระเจ้าทรงทำสัญญากับมนุษย์ตั้งแต่สมัยโบราณมา  พระองค์จะไม่ให้ใครมาแทนที่พระองค์… และไม่มีใครจะมาแทนที่พระองค์ได้ด้วย

เศฟันยาห์ 1:11-13

เศฟันยาห์กำลังเล่าถึงเหตุการณ์ในอนาคตของนครเยรูซาเล็ม

“จงคร่ำครวญเถิด ชาวบ้านย่านตลาด   เพราะว่า ไม่มีพ่อค้าต่อไปแล้ว  และคนที่ชั่งเงินก็ถูกทำลายไป

จากประตูปลาทางเหนือ   ย่านตลาดครกนั้นอยู่ในกำแพงเมือง เป็นที่ ๆ ทำการค้าขายกันในนครเยรูซาเล็ม  รูปร่างของพื้นที่เป็นเหมือนครก

ภาพหุบเขาคิดโรนและหมู่บ้านครกหรือซิโลอาม ภาพนี้น่าจะถ่ายช่วงทศวรรษ  1950

ในเวลานั้น เราจะใช้ตะเกียงสำรวจนครเยรูซาเล็ม   และเราจะลงโทษคนที่ปล่อยตัวตามสบาย คิดในใจว่า .. พระเจ้าจะไม่ทรงทำสิ่งดี  และจะไม่ทรงทำสิ่งร้าย…

ที่พระเจ้าทรงเน้นคือ คนที่ปล่อยตัวตามสบาย ทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ไม่สนใจอะไรรอบตัว ไม่สนใจว่า ตนเองได้ทำตัวอย่างไรต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า  พวกเขาไม่คิดจะช่วยตัวเองเสียด้วยซ้ำ

พวกเขาเหล่านี้เชื่อว่ามีพระเจ้า  แต่เขาคิดว่า พระองค์ไม่ได้ทรงใส่พระทัยในเหตุการณ์ต่าง ๆ  เขาคิดว่า เรื่องอะไรที่เกิดขึ้นในโลกนั้น  เป็นเรื่องของมนุษย์เท่านั้น ไม่ใช่ของพระองค์  แต่…ความจริงแล้ว พระเจ้าทรงอยู่เหนือทุกสิ่ง  พระองค์ทรงมองทุกสิ่งที่กำลังเกิดบนพื้นโลก…..

สินค้าของพวกเขาจะถูกปล้น  และบ้านพักอาศัยจะถูกทิ้งร้าง  แม้เขาจะเป็นผู้สร้างบ้านเหล่านั้น  เขาจะไม่ได้อาศัยในบ้านนั้น
แม้เขาจะปลูกสวนองุ่น  แต่เขาจะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นจากสวนนั้น “

สินค้า บ้านและสวนไร่นา  เป็นสมบัติของคนมั่งคั่ง   แต่เพราะพวกเขาทำผิดต่อพระเจ้า และคนยากจน พวกเขาจะไม่ได้รับผลตอบแทนจากน้ำมือที่เขาได้กระทำ

เศฟันยาห์ 1:7-10

เศฟันยาห์บอกให้ทุกคนนิ่ง ในวันที่พระเจ้าพิพากษา การแก้ตัว หรือแก้ต่าง ไม่มีประโยชน์ในวันนั้น  

วันของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว

จงนิ่งสงบอยู่ต่อพระพักตร์พระเจ้า เพราะวันของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว พระเจ้าทรงเตรียมเครื่องบูชา และจะทรงชำระแขกที่พระองค์ทรงเชิญมาให้บริสุทธิ์

แขกของพระองค์คือชาวบาบิโลเนียที่น่ากลัว!

และในวันถวายเครื่องบูชาของพระเจ้าของพระเจ้า เราจะลงโทษข้าราชการ และโอรสของกษัตริย์ รวมทั้งคนที่สวมเสื้อ และทำตามพิธีของคนต่างชาติ

ในวันนั้นเราจะลงโทษทุกคนที่กระโดดข้ามธรณีประตู และคนที่เอาความชั่วร้ายและการหลอกลวงเติมลงไปในบ้านของเจ้านายตน

การข้ามธรณีประตูหมายถึงคนที่รีบออกไปกระทำชั่ว

พระเจ้าประกาศว่า “ในวันนั้น จะได้ยินเสียงร้องไห้จากประตูปลา และเสียงคร่ำครวญจากส่วนที่สอง เสียงกระทบดังโครมครามจากบรรดาเนินเขา