พระคำประจำวัน

อิสยาห์ 2:1-5
อิสยาห์ ลูกชายของอามอส กล่าวคำบอกเล่าสิ่งที่ได้เห็นเกี่ยวข้องกับยูดาห์ และเยรูซาเล็ม
ในวันเวลาสุดท้ายสิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นสำเร็จผล….
ภูเขาแห่งพระวิหารของพระเจ้าจะได้รับการสถาปนาเป็นภูเขาที่สูงส่งกว่าภูเขาใด ๆ ถูกยกย่องเหนือเนินเขาทั้งหลาย
ประชาชาติทั้งหลายจะหลั่งไหลเข้ามายังภูเขานี้

ภาพจาก  ilikethemorning.blogspot.com

หลายคนจะมา และกล่าวว่า “มาเถอะ พวกเราไปยังภูเขาของพระเจ้าด้วยกัน ไปยังพระนิเวศของพระเจ้าของยาโคบ
เพื่อว่าพระองค์จะทรงสอนทางของพระองค์ให้กับเรา และเพื่อว่าเราจะได้เดินในทางของพระองค์”

เพราะว่า บทบัญญัติของพระเจ้าจะออกมาจากศิโยน และพระดำรัสของพระเจ้าจะออกมาจากเยรูซาเล็ม
พระเจ้าจะทรงตัดสินคดีระหว่างประชาชาติ พระเจ้าจะทรงตัดสินคดีพิพาทของคนจำนวนมาก

และพวกเขาจะตีดาบของพวกเขาให้กลายเป็นผาลไถนา จะตีหอกของเขาเป็นขอลิดกิ่ง

ประชาชาติทั้งปวดจะไม่ยกดาบสู้กันอีกต่อไป จะไม่มีการเรียนวิชาเกี่ยวข้องกับการสงครามอีกต่อไป
โอ… บ้านแห่งยาโคบ มาให้เราเดินในแสงสว่างของพระเจ้า

อิสยาห์ 1:1-9

นี่เป็นนิมิตของอิสยาห์ ลูกชายของอามอส
เขาเห็นนิมิตเรื่องเกี่ยวข้องกับยูดาห์ และเยรูซาเล็มในสมัย ราชาอุสซียาห์ ราชาโยธาม ราชาอาหัส และราชาเฮเซคียาห์  ซึ่งเป็นกษัตริย์ปกครองยูดาห์

ความชั่วร้ายของยูดาห์

จงฟังเถิด สวรรค์  จงเงี่ยหูฟังเถอะ แผ่นดิน  เพราะพระเจ้าได้ตรัส
เราได้เลี้ยงดูลูก ๆ จนกระทั่งเขาเติบโต  แต่เขากลับดื้อดึงต่อเรา
แม้แต่วัวผู้ยังรู้จักเจ้าของ   ลายังรู้จักรางหญ้าของนาย
แต่อิสราเอลซิ  กลับไม่รู้จัก  กลับไม่ยอมเข้าใจ

พระเจ้าทรงเรียกให้ทั้งสวรรค์ และบรรดาชาติต่าง ๆ ได้ฟังเรื่องราวที่กำลังจะตรัส  …

โอ้… ชาติที่บาปหนา  ประชาชนที่ตัวหนักไปด้วยการล่วงละเมิด   ทายาทของคนที่ทำชั่ว
ลูกหลานที่เป็นคนคดโกง  พวกเขาได้ละทิ้งพระเจ้า ได้ทำให้พระองค์ผู้ทรงวิสุทธิ์แห่งอิสราเอลพิโรธ
พวกเขาหันหลังไปเสีย

ทำไมเจ้าจะต้องถูกเฆี่ยนซ้ำแล้วซ้ำเล่า ?  เจ้าดื้อด้านมากขึ้นเรื่อย ๆ  หัวของเจ้าก็บอบช้ำ  ใจของเจ้าก็อ่อนแรง
จากฝ่าเท้าไล่ไปจนถึงหัวของเจ้า  ไม่มีตรงไหนดีเป็นปกติเลย
มีแต่บาดแผล รอยช้ำ และแผลเน่า  แผลไม่หาย ไม่ปิดสนิท ไม่มีการพันเอาไว้  ไม่มีการใส่น้ำมันรักษา

ดูซิ บ้านเมืองของเจ้ากลายเป็นที่ร้างเปล่า เมืองก็ถูกไฟเผา  คนแปลกหน้าได้เข้ามาเขมือบที่ดินของเจ้าต่อหน้าต่อตา
มันถูกคนแปลกหน้าเหล่านั้นคว่ำจนกลายเป็นที่รกร้าง
ดังนั้น ธิดาแห่งศิโยนจึงถูกทิ้งไว้แค่เป็นเพิงในสวนองุ่น  เป็นกระท่อมในสวนแตงกวา  เป็นเมืองที่ถูกล้อมเอาไว้
นี่ถ้าพระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพไม่ทรงทิ้งคนไว้บ้าง  เราก็จะเป็นเหมือนเมืองโสโดม  และเราจะถูกทำลายเหมือนเมืองโกโมราห์

13/12/12

ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์
กษัตริย์ทั้ง 4 ที่อิสยาห์รับใช้   คือ ราชาอุสซียาห์  ราชาโยธาม  ราชาอาหัส  และราชาเฮเซคียาห์

ท่านอิสยาห์เริ่มกล่าวคำของพระเจ้าในสมัยราชาอุสซียาห์  ซึ่งได้ครองราชย์เป็นเวลา 52 ปี  (ประมาณปี 790-739  ก่อนคริสตศักราช)  ช่วงรัชสมัยของพระองค์นั้น บ้านเมืองเจริญรุ่งเรืองมาก   มากจริง ๆ  พระเจ้าทรงอวยพระพรยูดาห์ด้วยกษัตริย์ที่ฉลาด และปรีชาสามารถหลายทาง   การค้าขายกับประเทศเพื่อนบ้านทำให้เศรษฐกิจเข้มแข็ง   การทหารก็ไม่ได้แพ้กัน มีกองทหารที่เข้มแข็ง มีการสร้างป้อมเมืองหลายแห่ง

และแล้วในสมัยของพระองค์เองที่ความเชื่อในพระเจ้าเริ่มเสื่อมลง  เพราะพระราชาเองทรงคิดว่า พระองค์ทรงทำได้ทุกอย่าง จึงได้ทรงก้าวไปทำหน้าที่ของปุโรหิต  ทรงไปเผาเครื่องหอมที่แท่นบูชา     พระองค์เป็นกษัตริย์ที่ต้องปกครองประเทศ แต่กลับไปทำสิ่งที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้สำหรับปุโรหิตเท่านั้น  ราชาอุสซียาห์จึงกลายเป็นโรคเรื้อนจนสิ้นพระชนม์  เป็นที่น่าเสียดายยิ่ง…

ดังนั้นราชาโยธามราชโอรสก็ขึ้นครองแทน(ปี 750-731 ก่อนคริสตศักราช)   ช่วงนั้นเอง กษัตริย์ปูล แห่งอัสซิเรีย (คือทิกลัส ปิเลเสอร์ ปี 745-727 ก่อนคริสตศักราช) กำลังเรืองอำนาจ  ทำให้สภาพทางการเมืองนั้นไม่ค่อยจะมั่นคงนัก      แม้ว่าราชาโยธามเป็นกษัตริย์ที่สัตย์ซื่อต่อพระเจ้า  เป็นนักรบ และนักปกครองที่ดี  แต่ประชาชนกลับหันไปหารูปเคารพมากมาย เพราะองค์โยธามเองก็ไม่ได้กำจัดสถานศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่ถูกสร้างขึ้นมาก่อนหน้านั้น    โยธามครองอยู่ 16 ปี

เมื่อสิ้นราชาโยธาม   ราชาอาหัสขึ้นครองเมื่ออายุยี่สิบกว่า กำลังหนุ่มแน่น เชื่อมั่นในตัวเอง  เป็นช่วงเวลาเดียวกับราชาเปคาห์แห่งอิสราเอล   อาหัสนี้เป็นราชาที่ร้ายมาก นอกจากจะไม่ได้เดินตามกฎเกณฑ์ที่วางไว้สำหรับผู้ปกครอง ยังเลิกที่จะติดตามพระเจ้า   หันไปกราบไหว้รูปเคารพเหมือนอย่างราชาทางเหนือ  และยิ่งกว่านั้นยังเอาโอรสไปบูชายัญด้วย!

อาหัสนี้ต้องเจอศึกกับเปคาห์ ราชาอิสราเอลทางเหนือซึ่งยกมาพร้อมกับราชาเซรีนแห่งซีเรีย ดังนั้นจึงขอความช่วยเหลือจากกษัตริย์ทิกลัสปิเลเสอร์แห่งอัสซีเรีย   ให้มาตีซีเรีย และอิสราเอล …. สิ่งที่อาหัสตอบแทนราชาอัสซีเรียก็คือ ยกสมบัติในพระวิหารของพระเจ้าที่ทำจากทอง เงิน มากมายให้  และยังขึ้นไปเยี่ยมคำนับ พอกลับมาก็เอาศาสนา ความเชื่อของอัสซีเรียเข้ามาเผยแพร่ให้ประชาชนในยูดาห์หลงผิดตามไปอีก ช่วงของอาหัสนี้เองที่อัสซีเรียกวาดคนอิสราเอลไปเป็นเชลยมากมาย     อาหัสครองอยู่ 16 ปี

ต่อมาเป็นราชาเฮเซคียาห์ ซึ่งครองตั้งแต่ทรงอายุ 25 พรรษา   ทรงครองนานมากคือ 29 ปี  และท่านอิสยาห์ก็ได้กล่าวคำของพระเจ้าในสมัยของพระองค์ด้วย   ราชาเฮเซคียาห์เป็นราชาที่ดีติดตามพระเจ้า  ทรงทำลายรูปเคารพต่าง ๆ ในเมือง ตามสถานที่สูงทั้งหลายเสีย  พระองค์ได้ชื่อว่า ติดตามพระเจ้าแนบแน่นมาก จนไม่มีกษัตริย์องค์ใดเสมอเหมือน  ไม่ว่าพระองค์จะทำอะไรก็สำเร็จไปเสียหมด เพราะพระเจ้าทรงอยู่กับพระองค์

แต่แล้วเซนนาเคอริบ กษัตริย์แห่งอัสซีเรียได้ยกทัพมาตี  ทำให้ต้องยอมเสียเงินทั้งหมดในพระวิหาร และในพระคลังให้แก่เซนนาเคอริบ   มีเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายในตอนนี้ ที่เพื่อน ๆ หาอ่านได้ในบู้บี้.เน็ท นี่อีกนั่นแหละ   ในที่สุดพระเจ้าได้ทรงช่วยกู้ให้พ้นเซนนาเคอริบ  จากการที่ราชาเฮเซคียาห์เชื่อฟังพระเจ้าผ่านท่านอิสยาห์   ถึงกระนั้นวันสุดท้ายของชีวิตราชาเฮเซคียาห์นั้นก็มาถึง และมนัสเสห์ราชโอรสขึ้นครองแทน….. และท่านอิสยาห์ก็ได้เสียชีวิตในสมัยของมนัสเสห์องค์นี้

มารู้จักท่านอิสยาห์

ชื่อของท่านอิสยาห์ มีความหมายดีมาก คือ  องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นความรอด   เป็นชื่อที่มีความหมายเหมือนกับชื่อ โยชูวา  เอลีชาห์  และพระเยซู

หนังสืออิสยาห์ซึ่งเพื่อน ๆ จะได้สัมผัสต่อไปมีถึง 66 บท  ดังนั้น เราจะอยู่กับท่านอิสยาห์นานพอควรทีเดียว   ไม่เหมือนผู้กล่าวคำของพระเจ้าที่เราเคยอ่านมา เป็นสามบทบ้าง สิบกว่าบทบ้าง   เราคงจะได้เข้าใจเหตุการณ์ ความคิดของบุคคลในประวัติศาสตร์ช่วงนี้  และจะได้เห็นว่า พระเจ้าทรงเป็นความรอดอย่างไร ….

การที่ท่านอิสยาห์สามารถเข้าไปเฝ้ากษัตริย์ได้ง่ายกว่าท่านอื่น ๆ   แสดงว่า ท่านต้องเป็นลูกหลานของผู้ปกครองหรือข้าราชการที่ใกล้ชิดกษัตริย์  ยิ่งกว่านั้นยังมีความสนิทสนมกับปุโรหิตด้วย

ท่านมีครอบครัว และมีลูกชาย  2 คนที่มีชื่อซึ่งมีความหมายสำคัญ

คนแรกคือ เช อารยาชูบ  แปลว่า  คนที่เหลืออยู่จะได้กลับมา
อีกคนชื่อ  มาเฮอร์ ชาลาล หัชบัส  แปลว่า เร่งไปหาของที่ถูกริบ    รีบไปหาของที่ถูกปล้น

การเขียนของท่านอิสยาห์นั้น มีลีลาในการแสดงความรู้สึกออกมาอย่างชัดเจน ทำให้ผู้อ่านเห็นภาพทันที  และท่านยังมีคำศัพท์ที่สวยงาม และมากมายด้วย   ท่านได้เขียนประวัติชีวิตของกษัตริย์เฮเซคียาห์ด้วย

ท่านอิสยาห์อยู่จนถึงตอนที่อิสราเอลทางเหนือถูกทำลาย    คงจะมีชีวิตอยู่จนถึงปี 680 ก่อนคริสตศักราช   ในประวัติศาสตร์ของศาสนายิวเชื่อว่า ท่านเสียชีวิตในสมัยของราชามนัสเสห์ที่ชั่วร้าย โดยถูกหั่นเป็นสองท่อนด้วยเลื่อยที่ทำจากไม้  ต้องไปอ่านฮิบรู 11:37

สภาพทางการเมืองโดยรวมในสมัยท่านอิสยาห์

ปี 739-686 ก่อนคริสตศักราชนั้น เป็นช่วงเวลาของกษัตริย์หลายองค์ทั้งของอาณาจักรเหนือและใต้  (ผู้อธิบายบางท่านให้ความเห็นว่า ประมาณปี 740-680  ก่อนคริสตศักราช  …ก็คือประมาณปีแถว ๆ นั้น)  ท่านอิสยาห์เป็นผู้กล่าวคำของพระเจ้าคนสำคัญ  ท่านอิสยาห์ ซึ่งเป็นบุตรของอาโมส  (คนละคนกับที่เขียนหนังสืออาโมส)  ได้เป็นผู้กล่าวคำของพระเจ้าเพื่อตักเตือนทั้งกษัตริย์และผู้นำ รวมไปถึงประชาชนทั่วไป่

อาณาจักรทางใต้มีกษัตริย์ที่ดี และเลวสลับกันไป  ในสมัยของท่านอิสยาห์ก็คือ   ราชาอุสซียาห์ (หรืออาซาริยาห์),  ราชาโยธาม,   ราชาอาหัส และราชาเฮเซคียาห์  

ส่วนทางเหนือซึ่งกษัตริย์ทุกองค์นั้นเป็นผู้ที่ทำผิดต่อพระเจ้า นำให้ประชาชนหลงผิดตลอดเวลา อิสยาหก็อยู่ในช่วงท้าย ๆ ตอนที่กำลังถูกโจมตี และกวาดไปเป็นเชลย  ปี 740 ก่อนคริสตศักราช อัสซีเรียเข้ามาโจมตี และอีกสิบแปดปีต่อมา คือปี 722 ก่อนคริสตศักราช  กษัตริย์แชลมาเนเซอร์ แห่งอัสซีเรียก็ตีอิสราเอลยับเยินไม่เกิดขึ้นมาใหม่อีกเลย

ผู้กล่าวคำของพระเจ้าก่อนหน้าท่านอิสยาห์นั้น ก็คือ ท่านเอลียาห์ เอลีชา โอบาดีห์ โยเอล  โยนาห์ และอาโมส ซึ่งเพื่อน ๆ จะเข้าไปค้นหาอ่านสิ่งที่ท่านเหล่านี้ได้ทำและกล่าวได้ในบู้บี้ดอตเนทนี่แหละ

ส่วนผู้กล่าวคำของพระเจ้ารุ่นเดียวกับท่านก็คือ  โฮเชยา และมีคาห์   ซึ่งก็หาอ่านได้เช่นกัน

ตอนที่อิสยาห์อยู่นั้น อิสราเอลกับยูดาห์ต้องเผชิญกับมหาอำนาจสามแห่ง ….

อียิปต์จากทางใต้ …. อัสซีเรีย จากทางเหนือ  และบาบิโลนจากตะวันออก โอ้… จะสู้พวกเขาได้ไหมนี่??  ตอนนั้นอัสซีเรียกำลังโจมตีอิสราเอลทางเหนือไม่หยุดหย่อน  กะจะเอาให้อยู่มือ    ส่วนยูดาห์ทางใต้ก็ถูกแหย่จากประเทศมหาอำนาจมาโดยตลอดเช่นกัน

เศฟันยาห์ 3:18-20

พระเจ้าทรงสัญญาจะให้มีการรื้อฟื้นขึ้นมาใหม่อย่างสมบูรณ์แบบ  ดูเหมือนว่าเรื่องที่เราอ่านกันเมื่อวาน และวันนี้ เป็นเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นในวันสุดท้ายของโลก ….สำหรับคนที่เป็นคนของพระเจ้าอย่างแท้จริง

เราจะรวบรวมพวกเจ้าที่โศกเศร้าเฝ้าหาวันเทศกาล     เพื่อว่าเจ้าจะไม่ต้องถูกตำหนิ ด่าว่าอีกต่อไป
ดูเหมือนยังมีคนจำนวนไม่น้อยที่คิดถึงเทศกาลอย่างเช่นวันปัสกาซึ่งเป็นวันระลึกถึงการที่พระเจ้าทรงช่วยให้เขาพ้นการเป็นทาส คนเหล่านั้นไม่มีโอกาสได้ร่วมในเทศกาลเลย ….  พระเจ้าจะทรงให้โอกาสเขาได้ร่วมในเทศกาลนี้

ดูเถิด ในเวลานั้น เราจะจัดการกับทุกคนที่มากดขี่เจ้า  เราจะช่วยคนที่เป็นง่อย และรวมคนที่ถูกเนรเทศออกไป
พระเจ้าทรงสัญญาจะช่วยคนที่ถูกจับไปเป็นเชลย  จะทรงช่วยเขาเหมือนกับผู้เลี้ยงช่วยลูกแกะ   พวกเขาเป็นเหมือนสัตว์ในฝูงที่กระจัดกระจายออกไป

เราจะเปลี่ยนความอับอายของเขาให้เป็นการยกย่อง เป็นที่รู้จักทั่วแผ่นดินโลก
ในเวลานั้นเราจะนำเจ้าเข้ามา  ในเวลาที่เราจะรวบรวมเจ้าเขาด้วยกัน  เราจะทำให้เจ้าเป็นที่รู้จัก และยกย่องในหมู่คนทั่วโลก

เมื่อเราได้นำความมั่งคั่งของเจ้ากลับคืนมาให้เห็นกับตา” พระเจ้าตรัสดังนั้น

พระเจ้าจะทรงช่วยเขาด้วยพระหัตถ์ของพระองค์เอง  เขาจะเป็นที่รู้จัก  ทั้งนี้ก็เพราะพระเจ้าทรงพระคุณและเมตตาต่อเขา ไม่ใช่เพราะความดีของเขาเลยแม้แต่น้อย

เศฟันยาห์ 3:14-17

ธิดาศิโยนเอ๋ย จงร้องเพลงเสียงดัง  อิสราเอลเอ๋ย จงตะโกนโห่ร้อง
จงยินดีและเปรมปรีดิ์ด้วยสิ้นสุดในของเจ้านะ ธิดาเยรูซาเล็ม
เพราะพระเจ้าได้ทรงรับเอาโทษของเจ้าไป

พระองค์ทรงกำจัดศัตรูของเจ้าออกไป

องค์พระราชาแห่งอิสราเอล คือองค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงอยู่ท่ามกลางพวกเจ้า และเจ้าจะไม่ต้องกลัวความชั่วร้ายอีกต่อไป

ในวันนั้น เขาจะพูดกับเยรูซาเล็มว่า “ ศิโยนเอ๋ย อย่ากลัวเลย  อย่ายอมให้มือของเจ้าอ่อนแรง  เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้านั้น ทรงอยู่ท่ามกลางเจ้า  พระองค์ทรงเป็นพระผู้ทรงฤทธิ์มหันต์ที่จะช่วยเจ้าให้รอดพ้น
พระองค์จะทรงยินดีเพราะเจ้า และจะทรงทำให้เจ้าสงบสันติด้วยความรักของพระองค์   จะทรงร้องเพลงเสียงดังเพราะทรงยินดีในตัวเจ้า

พระคัมภีร์ตอนนี้ แปลกมาก เล่าถึงสิ่งที่พระเจ้าจะทรงทำ และความยินดีที่พระองค์จะทรงมีต่อคนของพระองค์    ที่เป็นเช่นนี้ได้เพราะพระเจ้าทรงรับโทษบาปของเราไป  ท่านเศฟันยาห์ทราบไหมนะว่า ต่อมาอีกหลายร้อยปี  พระบุตรพระเจ้านามพระเยซู  ได้ทรงรับบาปของเราบนไม้กางเขน

ตั้งแต่ที่เราอ่านเศฟันยาห์มา  พระเจ้าจะทรงจัดการล้างโลกไม่มีใครเหลือ  แต่มาในบทนี้ กลับบอกว่า พระเจ้าจะทรงยินดีในคนของพระองค์

จะทรงร้องเพลงเสียงดังเหนือเขาเหล่านั้น

อยากได้ยินเสียงของพระเจ้าร้องเพลงจริง ๆ !    จะทรงร้องว่าอย่างไร?

เท่ากับว่า เรามีความหวังแล้ว

ถ้าเราวางใจพระเยซูคริสต์ เรามีหวังว่าจะได้คืนดีกับพระเจ้าผู้ทรงเกลียดความบาปของพวกเรายิ่งนัก

เศฟันยาห์ 3:9-13

“เพราะในเวลานั้น เราจะเปลี่ยนคำพูดของประชาชนให้เป็นคำที่บริสุทธิ์สะอาด  เพื่อว่าทุกคนจะเรียกหาพระนามของพระเจ้า และรับใช้พระองค์เป็นใจเดียวกัน

ผู้ที่นมัสการเรา ลูกสาวของประชากรที่กระจัดกระจายไป จะนำเครื่องบูชามาถวายจากแม่น้ำแห่งแผ่นดินคูช
ในวันนั้น เจ้าจะไม่อับอายอีก เพราะการกระทำดื้อดึงของเจ้าต่อเรา  เพราะในเวลานั้น เราจะนำคนที่สูงส่งใจยโสออกไปจากท่ามกลางเจ้า   และเจ้าจะไม่เย่อหยิ่งในภูเขาบริสุทธิ์ของเราอีกต่อไป    เราจะปล่อยให้ท่ามกลางเจ้ามีคนที่ใจถ่อมและเจียมเนื้อเจียมตัว  พวกเขาจะขอลี้ภัยในพระนามของพระเจ้า
w
คนที่ถูกทิ้งให้อยู่ในอิสราเอล จะไม่ทำการอยุติธรรม  เขาจะไม่พูดมุสา  จะไม่พบลิ้นล่อลวงในปากของพวกเขา  เพราะว่า พวกเขาจะหากิน และนอนลง  ไม่มีใครจะทำให้เขากลัวได้ “

เศฟันยาห์ 3:1-8

วิบัติแก่นครของคนที่กดขี่ผู้อื่น  คนในนั้นทั้งดื้อดึงและมีมลทิน
เมืองนั้นไม่ยอมฟังเสียงของใคร  ไม่ยอมรับการแก้ไข ไม่วางใจในพระเจ้า และไม่ยอมที่จะเข้ามาใกล้พระเจ้าของเมืองนั้น
เหล่าข้าราชการในเมืองเป็นเหมือนสิงโตที่คอยคำราม  ส่วนผู้พิพากษาก็เป็นเหมือนหมาป่ายามค่ำ  จะไม่เหลืออะไรไว้จนเช้าเลย
เหล่าผู้พยากรณ์ของเมืองก็ทั้งเย่อหยิ่งและทรยศ  ส่วนปุโรหิตก็คอยที่จะทำให้สิ่งบริสุทธิ์เป็นมลทิน  และยังเหยียบย่ำกฎเกณฑ์ของพระเจ้า
องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงอยู่ในเมืองนั้น เป็นผู้ชอบธรรม  พระองค์ไม่ทรงทำสิ่งอธรรม ทุกเช้าพระองค์ทรงแสดงให้เห็นถึงความยุติธรรมของพระองค์   แต่ละวันพระองค์ไม่เคยทำให้ผิดหวัง
แต่เหล่าคนไร้ความยุติธรรมกลับไม่รู้จักอาย

“เราได้ตัดประชาชาติออกไป  และป้อมปราการของพวกเขาก็กลายเป็นซากปรักหักพัง   เราทำให้ถนนหนทางร้างเปล่า ไม่มีใครเดินบนถนนนั้น  ส่วนเมืองต่าง ๆ ก็กลายเป็นเมืองร้าง  ไม่มีคนสักคน  ไม่มีคนอาศัย
เรากล่าวว่า … เจ้าจะเกรงกลัวเราอย่างแน่นอน  เจ้าจะรับการแก้ไข  แล้วที่อาศัยของเจ้าจะไม่ถูกตัดออกตามที่เราได้กำหนดไว้สำหรับเจ้า  แต่พวกเขากลับกระตือรือร้นที่จะทำสิ่งที่คดโกงทั้งหมด…

ดังนั้น เจ้าจงรอเรา” พระเจ้าตรัส “รอวันที่เราจะลุกขึ้นจับเหยื่อ เพราะว่า เราตัดสินใจที่จะรวบรวมประชาชาติ  เพื่อรวมเป็นอาณาจักร เพื่อว่า เราจะได้เทความโกรธของเราลงบนพวกเขา  ความโกรธที่ร้อนแรงของเรา เพราะว่า ทั้งโลกจะถูกเผาผลาญเพราะไฟแห่งความหวงแหนของเรา”

เมื่อเศฟันยาห์ได้กล่าวถึงการที่พระเจ้าจะทรงจัดการกับชาติทางเหนือ ตะวันออก  ตะวันตกชายฝั่งทะเล และทางใต้แล้ว  เศฟันยาห์ก็กลับมาพูดเรื่องของนครเยรูซาเล็มอีกครั้ง

พระเจ้าทรงมีพระทัยต่อนครเยรูซาเล็มมาก ดังนั้น พวกเขาจะถูกพระเจ้าจัดการมากเช่นกัน

แต่… เยรูซาเล็มไม่สนใจที่จะรับคำตักเตือนของพระเจ้าแม้แต่น้อย   พระเจ้าทรงอยู่ในเมืองนั้น เขาหาพระองค์ได้ง่าย แต่เขากลับไม่นำพาที่จะหันกลับมา

ผู้นำที่พระเจ้าทรงกล่าวถึงคือ เหล่าผู้นำทางการเมือง พวกราชวงศ์ ข้าราชการ      ผู้พิพากษา  คนพยากรณ์ และปุโรหิต  คนเหล่านี้ไม่ได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง

พระเจ้าทรงทำให้ประเทศต่าง ๆ รอบข้างพวกเขากลายเป็นที่ร้าง   เพื่อเตือนใจให้พวกเขาหาทางที่จะไม่ให้สิ่งนั้นเกิดกับตน  แต่แล้ว พวกเขาก็ยังมุ่งมั่นที่จะทำความผิดต่อไปไม่หยุด

เศฟันยาห์ 2:8-15

“เราได้ยินคำสบประมาทจากชาวโมอับ   และการเยาะหยันเสียดสีของชาวอัมโมน  เรารู้ว่าพวกเขาสบประมาทคนของเราอย่างไร   เราได้ยินคำโอ้อวดคุยทับเรื่องเขตแดน

ดังนั้น… เพราะเรามีชีวิตอยู่ ”  พระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพ  พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัส “โมอับจะกลายเป็นเหมือนเมืองโสโดม และอัมโมนจะเป็นเหมือนเมืองโกโมราห์  แผ่นดินจะเต็มด้วยต้นตำแย  และหลุมเกลือ และจะกลายเป็นพื้นที่เสียเปล่าตลอดไป  คนที่เหลืออยู่ในแผ่นดินของเราจะเข้าไปปล้น  และคนที่มีชีวิตเหลืออยู่ของเราจะครอบครองมัน”

พระเจ้าตรัสถึงคนชาวฟิลิสเตีย ซึ่งอยู่ทางตะวันตก ริมฝั่งทะเล   และคราวนี้ พระองค์ตรัสถึงคนที่อยู่ทางตะวันออกซึ่งคอยสบประมาทคนของพระองค์ไม่ว่างเว่้้น

แม้ว่าพระเจ้าจะทรงพิพากษาลงโทษยูดาห์ แต่ขอให้สังเกตว่า ยังมีบางคนที่หลงเหลืออยู่ พระเจ้าจะทรงให้คนที่หลงเหลืออยู่นั้น ได้แผ่นดิน ของศัตรู  และอาศัยในแผ่นดินนั้น

นี่คือผลตอบแทนของการที่พวกเขายะโส  เพราะเขาได้สบประมาทและอวดโอ้หยามเหยียดคนของพระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพ

สำหรับพวกเขาแล้ว  พระเจ้าจะเป็นพระองค์ผู้น่าสะพรึงกลัว

เพราะพระองค์จะทรงทำให้พวกเขาขาดแคลนเหล่าพระทั้งหลายของพวกเขานั้น    พวกเขาจะต้องกราบลงต่อพระองค์   กราบต่อพระองค์จากที่ ๆ มันตั้งอยู่  ตามแผ่นดิน……….

คนคูชเอ๋ย  เจ้าก็เช่นกัน  เจ้าจะถูกสังหารด้วยดาบของเรา

คนคูชคือชาวเอธิโอเปียทางใต้

และพระองค์จะยื่นพระหัตถ์ของพระองค์ต่อสู้กับชนชาติทางเหนือ  พระองค์จะทรงทำลายอัสซีเรีย   และจะทรงทำให้นีนะเวห์ร้างเปล่า   กลายเป็นที่ร้างกลางทะเลทราย

คราวนี้พระเจ้าตรัสถึงคนทางเหนืออีก   และในเวลาต่อมา เหตุการณ์เหล่านั้นก็เกิดขึ้นกับนีนะเวห์จริง ๆ  ปี 612 ก่อนคริสตศักราช  บาบิโลเนียได้เข้ามาตี และทำลายนีนะเวห์จนกลายเป็นเมืองร้างเปล่า


เหล่าฝูงสัตว์จะนอนลงในเมืองนั้น    สัตว์ป่าทุกชนิด  ไม่เว้นแม้กระทั่งนกเค้า และเม่นจะอาศัยในเมืองใหญ่นั้น  เสียงร้องครางจากหน้าต่าง  ความรกร้างเกิดขึ้นที่ธรณีประตู   งานไม้เสดาร์จะถูกกองทิ้งเอาไว้

นี่คือเมืองที่เคยร่าเริงสนุกสนาน   เคยอยู่อย่างปลอดภัยมั่นคง  เมืองที่กล่าวในใจของตนว่า  “เรานี่แหละ  ไม่มีใครอีกแล้ว”

แล้วดูซิ  กลับกลายมาเป็นเมืองร้างเปล่าเช่นนี้  เป็นที่อาศัยของสัตว์ป่า   คนที่เดินผ่านเมืองนี้ก็จะส่งเสียงไม่พอใจและชูกำปั้นของเขา

เศฟันยาห์ 2:1-7

จงรวมตัวกัน  ใช่… จงรวมตัวกัน  ประชาชาติที่ไร้ยางอาย

ก่อนที่คำบัญชานั้นจะส่งผล  ก่อนที่วันนั้นจะผ่านไปเหมือนแกลบที่ปลิวลอยไป  ก่อนที่พระพิโรธอันร้อนแรงของพระเจ้าจะมาถึงเจ้า    ก่อนที่วันแห่งพระพิโรธของพระเจ้าจะมาบนเจ้า

จงแสวงหาพระเจ้า  ทุกคนที่มีใจอ่อนน้อม  คนที่ทำตามพระดำรัสของพระเจ้า  จงแสวงหาความชอบธรรม  แสวงหาความถ่อมตน  เผื่อว่าเจ้าจะได้ถูกซ่อนเอาไว้ในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า

เพราะเมืองกาซาจะกลายเป็นที่รกร้าง  และเมืองอัชเคโลนจะกลายเป็นเมืองร้างเช่นกัน  ชาวเมืองอัชโดดจะถูกไล่ออกไปกลางแดดเที่ยง  เมืองเอโครนก็จะถูกรื้อทำลาย

วิบัติแก่คนที่อาศัยเมืองชายฝั่งทะเล  ชนชาติเคเรธี คำของพระเจ้ามาต่อต้านพวกเจ้า    โอ คานาอัน ดินแดนแห่งชาวฟิลิสเตีย  และเราจะทำลายเจ้าจนไม่เหลือสักคน

และเจ้า  ชายฝั่งทะเล  เจ้าจะกลายเป็นทุ่งหญ้า  มีหญ้าเขียวให้กับผู้เลี้ยง และฝูงสัตว์

ชายฝั่งทะเลจะกลายเป็นของผู้ที่หลงเหลือในยูดาห์  ฝูงสัตว์ของพวกเขาจะเล็มหญ้ากันที่นั่น  และ ในยามค่ำ เขาจะนอนลงบนที่แผ่นดินอัชเคโลน  เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าของเขาจะทรงคิดถึงพวกเขา และทรงรื้อฟื้นเขาขึ้นมาใหม่

เศฟันยาห์ 1:14-18

และนี่คือเหตุการณ์ที่จะเกิดกับคนทั้งโลก

วันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว  ใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว  เสียงแห่งวันของพระเจ้านั้นขมขื่น   ณ ที่นั่นนักรบผู้กล้าส่งเสียงร้องดังลั่น
วันนั้นเป็นวันของความกริ้วโกรธ  เป็นวันของความทดท้อใจและระทมขมขื่นยิ่ง เป็นวันของความหายนะ และพินาศ  เป็นวันของความมืดและความหดหู่  เป็นวันของเมฆมืดและความดำมิด    วันนี้ เป็นวันที่พระเจ้าทรงเป็นศัตรูกับคนทั้งหลายที่ทำเฉยเมยต่อคำเตือนของพระองค์

เป็นวันของเสียงแตรดังสนั่น เสียงร้องของสงครามเพื่อโจมตีเมืองที่มีป้อมเข้มแข็ง  และเพื่อต่อสู้กับป้อมสูงทั้งหลาย

แม้เมืองที่เข้มแข็งของยูดาห์ ก็ไม่อาจต้านทานพระเจ้าได้

เราจะนำความเจ็บปวดทรมานมาสู่มนุษยชาติ  พวกเขาจะเดินไปเหมือนคนตาบอด  เพราะว่า เขาได้ทำบาปต่อพระเจ้า  เลือดของเขาจะถูกเทออกมาเหมือนฝุ่น  เนื้อของเขาจะถูกเทออกมาเหมือนมูลสัตว์

ตอนนี้ พระเจ้ากำลังกล่าวถึงคนทั้งโลกที่ไม่รับพระองค์  พวกเขาไม่ยอมให้พระเจ้าทรงนำชีวิตของเขา  เขาจึงเหมือนคนตาบอด คลำหาทางหนียังไม่เจอเลย   ดูซิ เลือดและเนื้อจะถูกเทเหมือนสิ่งไร้ค่า

เงินและทองคำของเขา ไม่อาจช่วยเขาให้รอดพ้นในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า

ให้รวยเท่าไรก็ช่วยไม่ได้  ภาพจากรอยเตอร์

สิ่งที่มนุษย์เห็นว่า มีค่ามาก ไม่อาจจะช่วยใครได้เลย

แผ่นดินโลกทั้งสิ้นจะถูกเผาผลาญด้วยไฟแห่งความหวงแหนของพระองค์

พระเจ้าจะทรงเป็นผู้ให้สิ่งที่มีชีวิตทั้งสิ้นบนผืนโลก ถึงจุดจบโดยฉับพลัน

ความหวงแหนของพระเจ้านั้น คือ พระเจ้าทรงถือว่ามันเป็นพื้นฐานสำคัญของการที่พระเจ้าทรงทำสัญญากับมนุษย์ตั้งแต่สมัยโบราณมา  พระองค์จะไม่ให้ใครมาแทนที่พระองค์… และไม่มีใครจะมาแทนที่พระองค์ได้ด้วย

เศฟันยาห์ 1:11-13

เศฟันยาห์กำลังเล่าถึงเหตุการณ์ในอนาคตของนครเยรูซาเล็ม

“จงคร่ำครวญเถิด ชาวบ้านย่านตลาด   เพราะว่า ไม่มีพ่อค้าต่อไปแล้ว  และคนที่ชั่งเงินก็ถูกทำลายไป

จากประตูปลาทางเหนือ   ย่านตลาดครกนั้นอยู่ในกำแพงเมือง เป็นที่ ๆ ทำการค้าขายกันในนครเยรูซาเล็ม  รูปร่างของพื้นที่เป็นเหมือนครก

ภาพหุบเขาคิดโรนและหมู่บ้านครกหรือซิโลอาม ภาพนี้น่าจะถ่ายช่วงทศวรรษ  1950

ในเวลานั้น เราจะใช้ตะเกียงสำรวจนครเยรูซาเล็ม   และเราจะลงโทษคนที่ปล่อยตัวตามสบาย คิดในใจว่า .. พระเจ้าจะไม่ทรงทำสิ่งดี  และจะไม่ทรงทำสิ่งร้าย…

ที่พระเจ้าทรงเน้นคือ คนที่ปล่อยตัวตามสบาย ทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ไม่สนใจอะไรรอบตัว ไม่สนใจว่า ตนเองได้ทำตัวอย่างไรต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า  พวกเขาไม่คิดจะช่วยตัวเองเสียด้วยซ้ำ

พวกเขาเหล่านี้เชื่อว่ามีพระเจ้า  แต่เขาคิดว่า พระองค์ไม่ได้ทรงใส่พระทัยในเหตุการณ์ต่าง ๆ  เขาคิดว่า เรื่องอะไรที่เกิดขึ้นในโลกนั้น  เป็นเรื่องของมนุษย์เท่านั้น ไม่ใช่ของพระองค์  แต่…ความจริงแล้ว พระเจ้าทรงอยู่เหนือทุกสิ่ง  พระองค์ทรงมองทุกสิ่งที่กำลังเกิดบนพื้นโลก…..

สินค้าของพวกเขาจะถูกปล้น  และบ้านพักอาศัยจะถูกทิ้งร้าง  แม้เขาจะเป็นผู้สร้างบ้านเหล่านั้น  เขาจะไม่ได้อาศัยในบ้านนั้น
แม้เขาจะปลูกสวนองุ่น  แต่เขาจะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นจากสวนนั้น “

สินค้า บ้านและสวนไร่นา  เป็นสมบัติของคนมั่งคั่ง   แต่เพราะพวกเขาทำผิดต่อพระเจ้า และคนยากจน พวกเขาจะไม่ได้รับผลตอบแทนจากน้ำมือที่เขาได้กระทำ

เศฟันยาห์ 1:7-10

เศฟันยาห์บอกให้ทุกคนนิ่ง ในวันที่พระเจ้าพิพากษา การแก้ตัว หรือแก้ต่าง ไม่มีประโยชน์ในวันนั้น  

วันของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว

จงนิ่งสงบอยู่ต่อพระพักตร์พระเจ้า เพราะวันของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว พระเจ้าทรงเตรียมเครื่องบูชา และจะทรงชำระแขกที่พระองค์ทรงเชิญมาให้บริสุทธิ์

แขกของพระองค์คือชาวบาบิโลเนียที่น่ากลัว!

และในวันถวายเครื่องบูชาของพระเจ้าของพระเจ้า เราจะลงโทษข้าราชการ และโอรสของกษัตริย์ รวมทั้งคนที่สวมเสื้อ และทำตามพิธีของคนต่างชาติ

ในวันนั้นเราจะลงโทษทุกคนที่กระโดดข้ามธรณีประตู และคนที่เอาความชั่วร้ายและการหลอกลวงเติมลงไปในบ้านของเจ้านายตน

การข้ามธรณีประตูหมายถึงคนที่รีบออกไปกระทำชั่ว

พระเจ้าประกาศว่า “ในวันนั้น จะได้ยินเสียงร้องไห้จากประตูปลา และเสียงคร่ำครวญจากส่วนที่สอง เสียงกระทบดังโครมครามจากบรรดาเนินเขา

เศฟันยาห์ 1:1-6

เพื่อน ๆ ครับ สิ่งที่เศฟันยาห์พูดนั้น มันเหมือนภาพยนต์ที่เล่าเรื่องเกี่ยวกับวันสุดท้ายของโลก เรากลัวไหมที่จะเจอวันแบบนั้น ลองคิดถึงความโกลาหล เสียงดังสนั่นของวันนั้น เวลาพระเจ้าจะกวาดมนุษย์ไปหมด มันก็น่าจะเป็นภาพคล้าย ๆ กับคลื่นสึนามิที่มากวาดเราไป แต่ในวันสุดท้ายของพระเจ้านั้น ไม่มีใครหนีรอดได้เลย

คำของพระเจ้ามาถึงเศฟันยาห์  ผู้เป็นลูกชายของคูชี  ซึ่งสืบเชื้อสายมากจากกษัตริย์เฮเซคียาห์

คำนี้มาในรัชกาลราชาโยสิยา  โอรสของราชาอาโมน

พระเจ้าตรัสว่า … เราจะกวาดทุกอย่างให้หมดจากพื้นโลก…

พระเจ้าตรัสว่า … เราจะกวาดทั้งคน และสัตว์ออกไป    ทั้งกวาดนกในอากาศและปลาในทะเล

เราจะกวาดล้างคนชั่ว และกำจัดเหล่ามนุษย์ออกจากพื้นโลก

เราจะยื่นมือออก ต่อสู้กับยูดาห์  ต่อชาวนครเยรูซาเล็มทั้งสิ้น

เราจะกำจัดซากเดน ของจ้าวบาอัลจากที่นี่  กำจัดชื่อเสียงเรียงนามของปฏิมากรปุโรหิต

เราจะกำจัดคนเหล่านันที่กราบไหว้บริวารของฟ้าสวรรค์บนดาดฟ้าหลังคาบ้าน

พวกเขากราบสาบานต่อพระเจ้า  แต่ในขณะเดียวกัน ก็ยังสาบานในนามพระมิลโคม

เราจะกำจัดคนเหล่านั้นที่ไม่ติดตามพระเจ้า  ไม่แสวงหาพระเจ้า หรือทูลถามพระองค์

เศฟันยาห์

เรื่องราวที่เศฟันยาห์กล่าวถึงนั้น ก็เป็นเรื่องอนาคตเช่นกัน  เขาอยู่ในรัชกาลของราชาโยสิยาห์ ซึ่งเป็นโอรสของราชาอัมโมนแห่งยูดาห์   เขาอยู่ในประมาณปี 640 ก่อนคริสตศักราช

พระเจ้าทรงเตือนคนยูดาห์อีกว่า หากพวกเขาไม่กลับใจใหม่  อะไรจะเกิดขึ้นบ้าง   การลงโทษของพระเจ้าเกิดขึ้นเพื่อชำระพวกเขาทั้งหลายให้มีใจ กายบริสุทธิ์  แม้พระเจ้าจะทรงอวยพรแต่พระองค์จะไม่ทรงมองข้ามความผิดบาปไป  บาปต้องถูกลงโทษ

สมัยของพวกเขานั้น การรับโทษมันทรมานจริง ๆ   และเป็นการรับโทษเป็นกลุ่ม ทั้งชาติโดนพร้อม ๆ กัน ไม่มีใครพ้นจากการลงโทษนั้นไปได้

เศฟันยาห์ผู้กล่าวคำที่มีเชื้อสายเป็นหนึ่งในราชวงศ์  แต่ไม่ได้เป็นครอบครัวที่ครองราชย์  ชื่อเศฟันยาห์แปลว่า “พระเจ้าทรงซ่อนไว้”  เศฟันยาห์เกิดในสมัยกษัตริย์มนัสเสห์ที่ชั่วร้าย  อาจเป็นเพราะเขาต้องถูกซ่อนตัวเอาไว้เพื่อความปลอดภัย

หนังสือเศฟันยาห์ทำให้เรารู้ว่า เกิดอะไรขึ้นในเยรูซาเล็มช่วง 7 ศตวรรษก่อนคริสตศักราช  ในขณะที่ราชาโยสิยาห์ปกครอง ก่อนหน้านี้อิสราเอลทางเหนือถูกอัสซีเรีย กวาดไปเป็นเชลย  และช่วงเวลาใกล้ ๆ กัน ก็ต้องเจอกษัตริย์ที่ชั่วร้ายคือ มนัสเสห์ และอาโมน 697-642 ปีก่อนคริสตศักราช

ความชั่วร้ายของกษัตริย์ทั้งสององค์ ทำให้เรารู้ว่า ยังไง ๆ ยูดาห์ก็ต้องพินาศแน่ แต่แล้วเกิดมีกษัตริย์แสนดีขึ้นมาอีกองค์คือ โยสิยาห์  พระองค์ช่วยให้เกิดการรื้อฟื้นใจใหม่  คนกลับใจจากบาป แม้เป็นเพียงช่วงสั้น ๆ  แต่ก็เท่ากับได้ทำให้ความพินาศของเขาช้าลง

ฮาบากุก 3:8-16

นี่เป็นภาพที่ฮาบากุกเห็นถึงวันแห่งความทุกข์ยากที่กำลังคืบคลานเข้ามา

พระเจ้าข้า พระองค์ทรงโกรธแม่น้ำทั้งหลายหรือ?   พระองค์ทรงกริ้วต่อแม่น้ำ  หรือว่าทรงโกรธทะเล เมื่อพระองค์ทรงม้าของพระองค์ ทรงม้าศึกแห่งความรอด?

พระองค์ทรงดึงแล่งคันธนูออกมา และทรงเรียกลูกธนูมาอีกมากมาย   พระองค์ทรงแยกผืนโลกด้วยแม่น้ำสายต่าง ๆ  เมื่อภูเขาเห็นพระองค์มันก็บิดตัว  น้ำถาโถมเข้ามา และที่ลึกก็ส่งเสียงเรียก  มันยกมือของมันขึ้นสูง

ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์หยุดนิ่งอยู่ในที่ของมัน  เมื่อมันเห็นแสงแห่งลูกธนูที่พุ่งออกไป เมื่อมันเห็นแสงวาบจากหอกของพระองค์

พระองค์ดำเนินไปในโลกด้วยความโกรธ ทรงย่ำประชาชาติต่าง ๆ ด้วยความกริ้ว

พระองค์ทรงออกไปเพื่อความรอดของประชากรของพระองค์  เพื่อความรอดของผู้ที่พระองค์ทรงเจิมไว้

พระองค์ทรงทำหลายบ้านของคนชั่วร้ายจนแหลกลาน  ทิ้งให้เขาเปลือยเปล่าตั้งแต่ขาไปจนถึงคอ  เซลาห์

พระองค์ทรงแทงหัวของนักรบด้วยลูกธนูของเขาเอง  พวกเขาบุกมาเหมือนกับลมหมุนเพื่อทำให้ข้าพเจ้ากระจัดกระจายไป   พวกเขาดีใจเหมือนกับได้กัดกินคนจนในที่ ๆ ใครไม่เห็น

พระองค์ทรงย่ำทะเลด้วยม้าศึกของพระองค์  ก้อนน้ำอันทรงพลังพลุ่งพล่าน

ข้าพเจ้าได้ยิน และร่างของข้าพเจ้าสั่นระรัว  ปากของข้าพเจ้าสั่นระริกเมื่อได้ยินเสียงนั้น

กระดูกของข้าพเจ้าก็กร่อนไป ขาของข้าพเจ้าสั่นเทา

แต่กระนั้น ข้าพเจ้าก็จะรอวันแห่งความลำบากอยู่เงียบ  ๆ  วันซึ่งจะมาถึงคนเหล่านั้นที่เข้ามาโจมตีเรา