อิสยาห์ 17-1

อิสยาห์ 17:1-3

คำของพระเจ้ามาถึงเมืองดามัสกัส

ดูเถิด  ต่อไปดามัสกัสจะไม่เป็นเมืองหลวง   จะกลายเป็นกองซากปรักหักพัง

หัวเมืองของดามัสกัสเองก็จะไม่มีเหลือต่อไป  จะเป็นที่สำหรับฝูงแพะแกะ

เหล่าสัตว์ทั้งหลายจะนอนลง  และไม่ต้องกลัวใครอีกต่อไป

หลังจากนั้นมาไม่นาน  ดามัสกัสก็ถูกอัสซีเรียตี   แต่เขาก็สร้างเมืองขึ้นมาใหม่  แม้ในปี 1860 ที่ถูกทำลายอีกครั้ง เขาก็ยังสร้างเมืองขึ้นมาได้ใหม่อีก  …. เอ… คำพยากรณ์ของท่านอิสยาห์ยังไม่ถึงที่สุดใช่ไหม ?  วันนี้ ดามัสกัสเองก็เจอกับสงครามกลางเมืองอีก….

ดามัสกัสเมื่อ 1860
ดามัสกัสเมื่อ 1860 

 ภาพจาก lebanontimes.com

อะไรจะเกิดขึ้นกับดามัสกัสต่อไป  

ป้อมปราการทั้งหลาย จะหายไปจากเอฟราอิม  และอาณาจักรจะหายไปจากดามัสกัส

คนที่เหลืออยู่ของซีเรีย จะเป็นเหมือนศักดิ์ศรีของคนอิสราเอล

พระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพ ตรัสดังนี้

ผลของการทำชั่ว ๒๘-๒

 

ราชาอาหัส โดย  Guillaume Rouille (1518?-1589)

2  พงศาวดาร 28:5-7

ในเมื่ออาหัสไม่ยอมติดตามพระเจ้า แต่กลับไปถวายลูกชายเป็นเครื่องบูชาเทวรูปต่าง ๆ  พระเจ้าจึงทรงมอบราชาอาหัสไว้ให้ตกอยู่ใต้ราชาแห่งซีเรีย และราชาแห่งอิสราเอลที่ชื่อเปคาห์ บุตรเรามาลิยาห์

ไม่ไหวแล้ว  ประชาชนแตกตื่น และกลัวลานกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขา

“ข้าว่าเราต้องอพยพไปแล้ว  อยู่ไม่ได้”

“ท่านไปได้เพราะท่านมีเงิน  แต่ข้าเป็นคนจน ยังไงก็ต้องเจอกับสิ่งร้าย ๆ เหมือนกับคนอื่น”

 

ช่วงเวลานั้น  ไม่มีความปลอดภัยในอิสราเอลเลย

ราชาเปคาห์แห่งอิสราเอลเข้ามาโจมตี และฆ่าทหารยูดาห์เก่ง ๆ  ตายไปถึง 120,000  คน  ภายในวันเดียว!!

วันเดียวเท่านั้น คนตายเป็นแสน

นี่มันน่ากลัวยิ่งกว่าอะไร  แล้วราชาอาหัสทรงคิดบ้างไหมว่า…. ที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ได้ เป็นเพราะพระเจ้าทรงอนุญาตให้เกิดขึ้น??

ยิ่งเกิดเหตุการณ์เช่นนี้  ประชาชนต่างขวัญหนีดีฝ่อไปตาม ๆ กัน   คนที่หนีได้ก็อพยพไป   ส่วนคนที่ยากจนก็หนีไม่พ้น

พระคัมภีร์เขียนไว้ว่า

“ที่เกิดเหตุเช่นนี้ เป็นเพราะเขาทั้งหลายได้ทอดทิ้งพระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย”

คราวนี้ ยูดาห์ซึ่งเคยเก่งกล้า ใคร ๆ ก็ยำเกรงสมัยราชาโยธาม กลับกลายเป็นยูดาห์ที่ใคร ๆ หัวเราะเยาะ

พวกเขาไม่ได้ทำตัวให้ถูกต้อง  ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า อะไรดีไม่ดี….

พรุ่งนี้เราจะมาดูว่า พวกเขาต้องเจอกับอะไรบ้าง