ให้พวกเรามาช่วยกันสร้างกำแพงเยรูซาเล็มใหม่เถอะ
เราจะไม่ต้องอับอายขายหน้าใคร ๆ อีกต่อไป
ถอดความจากเนหะมีย์ 2:17
เนหะมีห์เดินทางจากบาบิโลน กลับมาทางตะวันตกจนถึงนครเยรูซาเล็ม
มันไม่ได้เป็นนครที่มีคนมากมาย มีตลาดร้านค้า มีพระวิหาร มีราชวังอีกต่อไป
แต่กลายเป็นที่มีแต่ซากปรักหักพัง
ไม่มีกำแพงเมืองเหลืออยู่ ไม่มีความรุ่งเรืองให้เห็นสักนิด
เนหะมีห์เห็นเช่นนั้น เขายิ่งเสียใจ แต่เขาตั้งใจว่า จะไม่ให้เมืองเป็นที่ครหา น่าอับอายอีกต่อไป
เขาขอให้พระเจ้าทำงานสำเร็จ
แล้วเขาก็สำรวจทุกอย่างกลางคืน เขารู้ว่า มีศัตรูไม่ต้องการให้เขาทำกำแพงสำเร็จ
คืนแรก ๆ ที่มาถึง อยู่กับการสำรวจและวางแผนว่าจะทำอย่างไร
ในที่สุดก็จัดคน จัดหน้าที่อย่างเรียบร้อย
ทุกคนเริ่มต้นทำงาน น้ำหนึ่งใจเดียวกัน
มุ่งมั่นให้งานสำเร็จ มีคนทำงาน คนเฝ้ายาม คนทำอาหาร ทุกคนร่วมมือกันอย่างเต็มใจ
เนหะมีห์ก็ได้บันทึกเหตุการณ์ต่าง ๆ ให้เราได้อ่าน
เป็นตัวอย่างของเหล่าคนที่มุ่งมั่นไม่ปล่อย…วางใจพระเจ้าจนสุดใจ