วันของพระเจ้า

เศฟันยาห์ 1:14-18

และนี่คือเหตุการณ์ที่จะเกิดกับคนทั้งโลก

วันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว  ใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว  เสียงแห่งวันของพระเจ้านั้นขมขื่น   ณ ที่นั่นนักรบผู้กล้าส่งเสียงร้องดังลั่น
วันนั้นเป็นวันของความกริ้วโกรธ  เป็นวันของความทดท้อใจและระทมขมขื่นยิ่ง เป็นวันของความหายนะ และพินาศ  เป็นวันของความมืดและความหดหู่  เป็นวันของเมฆมืดและความดำมิด    วันนี้ เป็นวันที่พระเจ้าทรงเป็นศัตรูกับคนทั้งหลายที่ทำเฉยเมยต่อคำเตือนของพระองค์

เป็นวันของเสียงแตรดังสนั่น เสียงร้องของสงครามเพื่อโจมตีเมืองที่มีป้อมเข้มแข็ง  และเพื่อต่อสู้กับป้อมสูงทั้งหลาย

แม้เมืองที่เข้มแข็งของยูดาห์ ก็ไม่อาจต้านทานพระเจ้าได้

เราจะนำความเจ็บปวดทรมานมาสู่มนุษยชาติ  พวกเขาจะเดินไปเหมือนคนตาบอด  เพราะว่า เขาได้ทำบาปต่อพระเจ้า  เลือดของเขาจะถูกเทออกมาเหมือนฝุ่น  เนื้อของเขาจะถูกเทออกมาเหมือนมูลสัตว์

ตอนนี้ พระเจ้ากำลังกล่าวถึงคนทั้งโลกที่ไม่รับพระองค์  พวกเขาไม่ยอมให้พระเจ้าทรงนำชีวิตของเขา  เขาจึงเหมือนคนตาบอด คลำหาทางหนียังไม่เจอเลย   ดูซิ เลือดและเนื้อจะถูกเทเหมือนสิ่งไร้ค่า

เงินและทองคำของเขา ไม่อาจช่วยเขาให้รอดพ้นในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า

ให้รวยเท่าไรก็ช่วยไม่ได้  ภาพจากรอยเตอร์

สิ่งที่มนุษย์เห็นว่า มีค่ามาก ไม่อาจจะช่วยใครได้เลย

แผ่นดินโลกทั้งสิ้นจะถูกเผาผลาญด้วยไฟแห่งความหวงแหนของพระองค์

พระเจ้าจะทรงเป็นผู้ให้สิ่งที่มีชีวิตทั้งสิ้นบนผืนโลก ถึงจุดจบโดยฉับพลัน

ความหวงแหนของพระเจ้านั้น คือ พระเจ้าทรงถือว่ามันเป็นพื้นฐานสำคัญของการที่พระเจ้าทรงทำสัญญากับมนุษย์ตั้งแต่สมัยโบราณมา  พระองค์จะไม่ให้ใครมาแทนที่พระองค์… และไม่มีใครจะมาแทนที่พระองค์ได้ด้วย

เศฟันยาห์ 1:11-13

เศฟันยาห์กำลังเล่าถึงเหตุการณ์ในอนาคตของนครเยรูซาเล็ม

“จงคร่ำครวญเถิด ชาวบ้านย่านตลาด   เพราะว่า ไม่มีพ่อค้าต่อไปแล้ว  และคนที่ชั่งเงินก็ถูกทำลายไป

จากประตูปลาทางเหนือ   ย่านตลาดครกนั้นอยู่ในกำแพงเมือง เป็นที่ ๆ ทำการค้าขายกันในนครเยรูซาเล็ม  รูปร่างของพื้นที่เป็นเหมือนครก

ภาพหุบเขาคิดโรนและหมู่บ้านครกหรือซิโลอาม ภาพนี้น่าจะถ่ายช่วงทศวรรษ  1950

ในเวลานั้น เราจะใช้ตะเกียงสำรวจนครเยรูซาเล็ม   และเราจะลงโทษคนที่ปล่อยตัวตามสบาย คิดในใจว่า .. พระเจ้าจะไม่ทรงทำสิ่งดี  และจะไม่ทรงทำสิ่งร้าย…

ที่พระเจ้าทรงเน้นคือ คนที่ปล่อยตัวตามสบาย ทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ไม่สนใจอะไรรอบตัว ไม่สนใจว่า ตนเองได้ทำตัวอย่างไรต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า  พวกเขาไม่คิดจะช่วยตัวเองเสียด้วยซ้ำ

พวกเขาเหล่านี้เชื่อว่ามีพระเจ้า  แต่เขาคิดว่า พระองค์ไม่ได้ทรงใส่พระทัยในเหตุการณ์ต่าง ๆ  เขาคิดว่า เรื่องอะไรที่เกิดขึ้นในโลกนั้น  เป็นเรื่องของมนุษย์เท่านั้น ไม่ใช่ของพระองค์  แต่…ความจริงแล้ว พระเจ้าทรงอยู่เหนือทุกสิ่ง  พระองค์ทรงมองทุกสิ่งที่กำลังเกิดบนพื้นโลก…..

สินค้าของพวกเขาจะถูกปล้น  และบ้านพักอาศัยจะถูกทิ้งร้าง  แม้เขาจะเป็นผู้สร้างบ้านเหล่านั้น  เขาจะไม่ได้อาศัยในบ้านนั้น
แม้เขาจะปลูกสวนองุ่น  แต่เขาจะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นจากสวนนั้น “

สินค้า บ้านและสวนไร่นา  เป็นสมบัติของคนมั่งคั่ง   แต่เพราะพวกเขาทำผิดต่อพระเจ้า และคนยากจน พวกเขาจะไม่ได้รับผลตอบแทนจากน้ำมือที่เขาได้กระทำ

เศฟันยาห์ 1:7-10

เศฟันยาห์บอกให้ทุกคนนิ่ง ในวันที่พระเจ้าพิพากษา การแก้ตัว หรือแก้ต่าง ไม่มีประโยชน์ในวันนั้น  

วันของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว

จงนิ่งสงบอยู่ต่อพระพักตร์พระเจ้า เพราะวันของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว พระเจ้าทรงเตรียมเครื่องบูชา และจะทรงชำระแขกที่พระองค์ทรงเชิญมาให้บริสุทธิ์

แขกของพระองค์คือชาวบาบิโลเนียที่น่ากลัว!

และในวันถวายเครื่องบูชาของพระเจ้าของพระเจ้า เราจะลงโทษข้าราชการ และโอรสของกษัตริย์ รวมทั้งคนที่สวมเสื้อ และทำตามพิธีของคนต่างชาติ

ในวันนั้นเราจะลงโทษทุกคนที่กระโดดข้ามธรณีประตู และคนที่เอาความชั่วร้ายและการหลอกลวงเติมลงไปในบ้านของเจ้านายตน

การข้ามธรณีประตูหมายถึงคนที่รีบออกไปกระทำชั่ว

พระเจ้าประกาศว่า “ในวันนั้น จะได้ยินเสียงร้องไห้จากประตูปลา และเสียงคร่ำครวญจากส่วนที่สอง เสียงกระทบดังโครมครามจากบรรดาเนินเขา

โยเอล 2:4-11

ท่านโยเอลพูดให้ผู้ฟังได้รับทราบว่า กองทัพของข้าศึกนั้น น่ากลัวเพียงไร มีอำนาจศักดาเพียงไหน   มันเป็นกองทัพที่มีระเบียบวินัยสูง  การมุ่งไปข้างหน้าของกองทัพนี้…ชัดเจน ทหารทุกคนมุ่งมั่น  มุ่งที่จะทำลายยูดาห์ตามคำสั่งที่ได้มา

โยเอลต้องการให้คนที่ฟังเขาได้ทราบว่า   อำนาจสูงสุดนั้นก็ยังไม่ได้อยู่ที่กองทัพอันยิ่งใหญ่   แต่อยู่ที่พระเจ้า  และเหตุการณ์อันน่ากลัว สยองขวัญ เขย่าโลกแบบนี้ จะเกิดขึ้นได้ในวันของพระเจ้าเท่านั้น

โยเอล 2: 1-3

โยเอลกล่าวถึงกองทัพที่จะมาว่า ใหญ่โตเหมือนเมฆที่ครองแผ่นดินในยามเช้า   และแม้จะรู้สึกว่า เคยอยู่สบายเหมือนอยู่ในสวนเอเดน

แต่กองทัพเหล่านี้จะมาทำหลายความสุขเหล่านั้นจนสิ้น

สำหรับคนที่มีชีวิตติดตามพระเจ้า  เขาอยากจะเห็นวันของพระเจ้า  เขาไม่กลัวเพราะเขาอยู่ในพระองค์  แต่คนที่ไม่ได้เดินอย่างถูกต้องกับพระเจ้า วันนั้น เป็นวันที่น่ากลัวที่สุด  สำหรับยูดาห์ พวกเขาทำสิ่งที่ผิดต่อพระเจ้ามากมาย   วันของพระองค์จึงเป็นวันที่น่ากลัว สยดสยอง