เปาโล
1 พฤษภาคม 2013 คริสเตียนกับความทุกข์
เมื่อเรามาถึงเยรูซาเล็ม พี่น้องต่างรับรองเราด้วยความยินดี
วันรุ่งขึ้น เปาโลกับเราทั้งหลาย
จึงเข้าไปหายากอบ และเหล่าผู้ปกครองก็อยู่กันพร้อมหน้า
เมื่อคริสเตียนไปที่ไหน ก็มักจะต้องตามหากัน พบกัน และคุยกันเรื่องของพระเจ้า
วันนั้นที่เปาโลพบกับยากอบ ต่างได้คุยกันถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ
ระหว่างทางที่เปาโลกับกลุ่มของท่านได้ออกไปประกาศพระนามพระเยซู
ที่ ๆ เปาโลเดินทางไปนั้น ท่านได้เจอกับทั้งคนที่ต้อนรับ และคนที่เกลียดชัง
ที่แน่ ๆ คือ มีคนมากมายที่พยายามกำจัดท่านเปาโล
มีการก่อความวุ่นวายตามเมืองต่าง ๆ ที่ท่านเดินทางไป
แค่ท่านเปาโลที่เดินทางไปแล้วไม่นานก็ออกมายังถูกข่มเหง
บางครั้งท่านถูกคนเอาหินขว้าง
และที่แน่ ๆ คือ พี่น้องคริสเตียนท้องถิ่นยิ่งถูกข่มเหงยิ่งกว่านั้นอีก
11 เมษายน 2013 นักเขียนนักวิชาการ
ที่เรากำลังประกาศอยู่ ก็เรื่องพระองค์นั่นแหละ…
เราเตือนสติและสอนทุกคนให้มีสติปัญญา
เพื่อจะได้ถวายทุกคนให้เป็นผู้ใหญ่ในพระคริสต์
ถอดความจาก โคโลสี 1:28
เซาโล ฟาริสีผู้ปราชญ์เปรื่อง… มั่นใจว่า พระเยซูไม่ใช่พระผู้ช่วยให้รอด
ดังนั้น หากใครเชื่อพระเยซู เขาก็จะพร้อมที่จะจัดการลงโทษคนเหล่านั้น
แต่แล้ววันหนึ่ง เขาพบพระเยซูกลางทางที่จะเดินไปข่มเหงคริสเตียน
การพบกับพระเยซูอย่างมหัศจรรย์ในวันนั้น ทำให้เขารู้ว่า พระเยซูผู้ที่เขาข่มเหงคือพระเจ้าเที่ยงแท้
จากนั้นมา พระเจ้าทรงใช้เขาออกไปประกาศเรื่องของพระองค์
ตามที่ต่าง ๆ นอกดินแดนอิสราเอล ทำให้เขาต้องทนทุกข์เป็นอย่างมาก
เพราะถูกจับ จำคุก ถูกเฆี่ยน ถูกโบย… สารพัด
แต่เขาก็ยังมีความสุขที่ได้รับใช้พระเจ้าเที่ยงแท้
บั้นปลายของเขานั้น… แม้ถูกเฝ้าไม่ให้คลาดสายตา
ยังคงเขียนจดหมายฝากเตือนคริสตจักรต่าง ๆ ให้ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าอย่างไม่ท้อแท้