เอเสเคียล

ก่อนที่คนอิสราเอลเป็นเชลยอยู่ในกรุงบาบิโลนนั้น
พระเจ้าได้ทรงเรียกเอเสเคียลมาเป็นผู้กล่าวคำของพระเจ้า
เพื่อจะตักเตือนคนของพระองค์ เช่นเดียวกับเยเรมีย์
และเมื่อพวกเขาต้องถูกกวาดไปเป็นเชลย
เอเสเคียลก็ได้ไปอยู่กับพวกที่เป็นเชลย ในเทลอาบิบ ริมแม่น้ำเคบาร์ซึ่งอยู่ทางใต้ของบาบิโลน

เชลยเหล่านี้ถูกกวาดต้อนมาในปี 597 ก่อนคริสตศักราช
มีทั้งราชาเยโฮยาคินและราชวงศ์ ประชาชน และช่างฝีมือทุกชนิด…
เอเสเคียลก็ยังเป็นผู้กล่าวคำปลอบใจพวกเขา
และยังได้กล่าวถึงอนาคตของอิสราเอลด้วย

เอเสเคียลเป็นผู้เขียนหนังสือชื่อ “เอเสเคียล”

เขามักพูดถึงพระวิหารของพระเจ้า การถวายเครื่องบูชา บาปและโทษของอิสราเอล   และพระสิริของพระเจ้า

คำที่เอเสเคียลพูดบ่อย ๆ คือ “เพื่อเขาจะได้รู้ว่า เราคือพระเจ้า”

เพราะพระเจ้าทรงจำเป็นที่จะต้องลงโทษคนที่ได้กระทำผิดต่อพระองค์

ต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน บาปของพวกเขานั้น รุนแรง

จนพระองค์ต้องให้เขาออกจากแผ่นดินที่พระองค์ทรงสัญญาให้เขาอยู่

แต่เอเสเคียลเองก็ได้ยืนยันว่า อิสราเอลจะได้รับการรื้อฟื้นแน่นอน

เจ้าจงพูดกับเขาว่า .. พระเจ้าตรัสดังนี้.. เขาจะฟังหรือไม่ฟังก็ตาม

เขาจะได้รับรู้ว่า มีผู้กล่าวคำของพระเจ้าในหมู่พวกเขาแล้ว 

ถอดความจาก เอเสเคียล 2:5

พระเจ้าทรงตักเตือนคนอิสราเอลผ่านปากของเอเสเคียล

เขาต้องพูดกับคนที่พระเจ้าตรัสว่า เป็นคนมักกบฏ และดื้อด้าน

การไปพูดให้คนที่ไม่อยากเชื่อฟังนั้น มันเหมือนเป็นการกระทำที่แพ้กับแพ้

แต่เมื่อพระเจ้าบัญชา  เอเสเคียลก็ไม่ขัดขืน

พระเจ้าตรัสกับเราผ่านพระคัมภีร์   ผ่านคนที่พระองค์ทรงใช้

บางครั้งผ่านคุณพ่อ คุณแม่ หรือพี่น้อง

เราฟังเสียงของพระองค์   หรือว่าดื้อดึงต่อคำของพระองค์

ลองสังเกตตัวเองดู

พระดำรัสของพระเจ้ามายังเอเสเคียล ปุโรหิต
บุตรบุซี ในแผ่นดินเคลเดีย  ริมแม่น้ำเคบาร์
ณ ที่นั่น พระหัตถ์ของพระเจ้ามาอยู่เหนือท่าน

ถอดความจากเอเสเคียล 1:3

เมื่อชาวยูดาห์ถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลยในบาบิโลน
เอเสเคียลก็อยู่ในคนกลุ่มนั้นด้วย  ดานิเอล และเพื่อน ๆ ก็เช่นกัน
เอเสเคียลเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้ารุ่นเดียวกับเยเรมีห์ และดาเนียล

ถึงแม้พวกเขาไปอยู่ต่างแดน แต่พระเจ้าไม่ได้ทอดทิ้งคนของพระองค์เลย
พระองค์ยังทรงใช้บางคนให้กล่าวคำของพระองค์เพื่อให้กำลังใจเชลยเหล่านั้น

วันที่พระเจ้าทรงเรียกเอเสเคียลให้รับใช้พระองค์นั้น  เขาอยู่ริมแม่น้ำ

มีพายุมาจากทางเหนือ  มีเมฆก้อนใหญ่ที่สว่าง มีไฟลุกวาบขึ้นมาด้วย  ….

เอเสเคียลได้เห็นสัตว์ประหลาดที่น่าตาแปลกมาก

มันเหาะได้  และ… วันนั้นเขาก็เห็นพระสิริของพระเจ้า

พระเจ้าตรัสกับเขาว่า “ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย  จงยืนขึ้น เราจะพูดกับเจ้า”

และวันนั้นเองพระองค์ก็ทรงส่งให้เขาไปตักเตือนพวกเขา

ไม่ว่าจะฟังหรือไม่  เอเสเคียลก็ต้องพูดเตือนสติไม่หยุด