แล้วพระเจ้าทรงเตือนสติให้อิสราเอล ด้วยการกล่าวถึงนางโกเมอร์…. ซึ่ง ณ เวลานี้มีความหมายถึงอิสราเอลนั่นเอง เพราะว่า การทำบาปต่อพระเจ้านั้น เปรียบได้กับภรรยาที่ไม่สัตย์ซื่อต่อสามี และ สิ่งที่โฮเชยากล่าว ก็เป็นการ เปรียบเทียบทำนองนี้เป็นเรื่องเด่น….
เวลานั้นเอง ประชาชนอิสราเอลถูกทำร้ายจากกษัตริย์และชนชั้นสูง คนยากจนถูกกดขี่ และคนมั่งคั่งก็ทำทุกอย่างตามใจของตนเอง.
การมีลูกคนที่สองของโกเมอร์… มันไม่ค่อยจะชอบมาพากลเสียแล้ว เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของโฮเชยา การที่ใช้ชื่อว่า ไร้เมตตา หรือโลรุหะมาห์ ในภาษาของเขานั้น เหมือนจะบอกว่า โฮเชยาไม่รับว่าเขาเป็นพ่อของเด็ก เขาไม่มีความรู้สึกของความเป็นพ่อ เพราะเด็กคนนี้ไม่ใช่ของเขา และชื่อนี้ก็เป็นการเตือนพวกเขาด้วยว่า พระเจ้าจะไม่ทรงเมตตาพวกเขา
ลูกคนที่สามนี่ซิ ชื่อน่าสงสารสำหรับเด็ก “ไม่ใช่คนของเรา หรือ โลอัมมี” เป็นชื่อที่จะเตือนว่า พระเจ้าจะไม่ทรงเป็นพระเจ้าของเขาอีกต่อไป
แม้ว่าพระเจ้าจะทรงพิพากษาลงโทษพวกเขา ตามที่พระองค์ตรัสไว้ล่วงหน้าตามชื่อของหนูน้อยโลอัมมี
แต่…. ในที่สุดพระองค์ก็จะทรงเมตตาพวกเขาอีก…
พระทัยของพระเจ้าไม่เหมือนมนุษย์ ไม่เหมือนเรื่องราวใด ๆ ในโลก
พระองค์ต้องทรงลงโทษเขา แต่พระองค์ก็ทรงมีประสงค์ให้เขาได้สิ่งดีที่สุด
ตามที่พระองค์ปรารถนาจะให้แก่เขา ในที่สุดการรับโทษจะกลายเป็นการรับเมตตา!
