ไม้กางเขน

โยเซฟ จากเมืองอาริมาเธีย 
เข้าไปหาปีลาตเพื่อขอพระศพของพระเยซู

ถอดความจากลูกา 23:52

มีชายคนหนึ่งชื่อโยเซฟ จากเมืองอาริมาเธีย เขาเป็นชาวยิว
และยังเป็นสมาชิกสภาด้วย
เขาเป็นคนดี ชอบธรรม และไม่เห็นด้วยกับการตัดสิน การกระทำต่อพระเยซูเช่นนั้น
เขาเป็นคนที่รอคอยแผ่นดินของพระเจ้า
หมายความว่า ทุกวันเขาคิดถึงพระเจ้า และมีชีวิตที่ใกล้ชิดพระองค์

เขาตัดสินใจเข้าไปหาปีลาต และขอพระศพพระเยซู เพื่อมาเก็บในถ้ำ
ปีลาตก็อนุญาตตามนั้น
เขาจึงนำพระศพลงมาจากไม้กางเขน และใช้ผ้าลินินผืนยาว
พันห่อพระศพของพระองคือย่างเรียบร้อย ตามธรรมเนียม
จากนั้นนำพระศพไปเก็บไว้ในถ้ำเก็บศพที่เพิ่งเจาะใหม่
ไม่เคยมีใครวางศพอื่นมาก่อน
วันนั้นเป็นวันเตรียมสำหรับสะบาโตซึ่งก็ใกล้จะถึงแล้ว

ส่วนเหล่าสตรีที่ตามพระองค์มาจากกาลิลี ก็ตามมา
ดูว่า เขาวางพระศพอย่างไร
เมื่อพวกเธอเห็นแล้ว ก็กลับไปเพื่อเตรียมเครื่องเทศ และน้ำมันหอมสำหรับพระศพ

 วันต่อมาเป็นวันสะบาโต พวกเขาก็หยุด ไม่ทำอะไรเลย ตามที่พระบัญญัติบัญชาไว้

 “โอพระบิดา
ข้าพระองค์ขอฝากวิญญาณของข้าพระองค์
ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์!”

ถอดความจากลูกา 23:46

ตอนนั้น เวลาประมาณเที่ยงวัน
แต่ทั้งแผ่นดินกลับมืดเหมือนกลางคืน จนถึงประมาณบ่ายสามโมง
ช่วงเวลานั้น ดวงอาทิตย์ก็มืด.!!…   ผู้คนทั้งเมืองอกสั่นขวัญหาย ….
ม่านในพระวิหาร ก็ขาดออกจากกันเป็นสองท่อน!

ขณะที่ทุกอย่างกำลังดำเนินไปนั้น…
พระเยซูทรงร้องออกมาเสียงดังมากว่า

“โอพระบิดา ข้าพระองค์ขอฝากวิญญาณของข้าไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์!”
และพระองค์ทรงหายใจเฮีอกสุดท้าย…

มีนายร้อยคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น เห็นเหตุการณ์ทั้งสิ้น
เขาร้องสรรเสริญพระเจ้า   และกล่าวออกมาว่า
“แท้จริงแล้ว ท่านผู้นี้ไม่มีความผิดประการใดเลย!”

ส่วนประชาชนที่มารวมตัวกันคอยดูสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นนั้น
พวกเขาก็เดินตีอกของตัวเองอย่างเป็นทุกข์กลับบ้านไป
คนที่รู้จักพระองค์อย่างใกล้ชิด
กับเหล่าสตรีที่ติดตามพระองค์มาจากกาลิลียืนอยู่ไกล ๆ
คอยดูเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น….

“เราบอกเจ้าตามจริงว่า
วันนี้ เจ้าจะได้ไปอยู่กับเราในเมืองบรมสุขเกษม”

ถอดความจากลูกา 23:43

อาชญากรที่ถูกแขวนอยู่บนกางเขนคนหนึ่ง หันมาด้วยความโกรธ
“ท่านเป็นพระคริสต์ ผู้ช่วยให้รอดมิใช่หรือ?
ถ้าเป็นจริง ก็ช่วยตัวเอง และช่วยเราด้วย!”

แต่ชายอีกคนที่อยู่อีกข้างกล่าวว่า
“เจ้าไม่เกรงกลัวพระเจ้ารึ?
เจ้าเองโดนโทษครั้งนี้ก็คดีเดียวกัน
และเราก็ถูกลงโทษสมกับที่เราได้ทำผิด
แต่ท่านผู้นี้ ไม่ได้ทำผิดสิ่งใดเลย”
แม้แต่อาชญากรยังรู้ว่า พระเยซูไม่ได้ผิดอย่างที่ทรงถูกกล่าวหา!

เขาหันมาหาพระเยซู   และร้องขอพระองค์ว่า
“ท่านเยซูขอรับ  ขอทรงคิดถึงกระผม
เมื่อพระองค์ทรงเข้าไปยังอาณาจักรของพระองค์ด้วยนะขอรับ”
พระองค์ทรงมองเขา ตรัสจากไม้กางเขนว่า
“เราบอกเจ้าตามความจริงว่า วันนี้ เจ้าจะได้ไปอยู่กับเราในเมืองบรมสุขเกษม”