1 พงศาวดาร 28:1-4
การจัดการปกครองของราชาดาวิดนั้น ละเอียด รอบคอบ และรอบด้าน ข้าราชการทั้งหลายต่างมีหน้าที่เฉพาะตน ไม่ซ้ำซ้อนกัน ส่วนผู้ที่ดูแลฝ่ายจิตวิญญาณในพระวิหารก็มีหน้าที่แตกต่างกันไปเช่นกัน
แต่เรื่องพระวิหารนั้น
สำหรับราชาดาวิดนั้น สำคัญยิ่งนัก ดูเหมือนจะสำคัญมากที่สุดในสายพระเนตรของพระองค์
ราชาดาวิดทรงมองเห็นว่า ประชาชนจะมีความเป็นอยู่ที่ดี ก็เมื่อพวกเขาทำสิ่งที่ถูกต้องต่อพระเจ้า สัตย์ซื่อ และปรนนิบัติพระองค์ด้วยสุดใจ
ราชาดาวิดทรงเอาใจใส่ประชาชนก็จริง แต่พระเจ้าทรงใหญ่ยิ่งสูงสุดสำหรับพระองค์
ดังนั้น ราชาดาวิดจึงทรงเรียกประชุมข้าราชการทั้งสิ้น ผู้นำเผ่า และผู้บังคับบัญชากองทหาร นายพัน นายร้อย ผู้ดูแลการคลัง และผู้ดูแลฝูงสัตว์ของพระราชาและราชวงศ์
ทรงเรียกผู้ที่ทำงานในราชสำนัก วีรบุรุษ ทหารกล้าให้มาพร้อมหน้ากัน
เมื่อถึงเวลา ประชาชนพากันร้องกราบทูลว่า
“ขอพระราชาจงทรงพระเจริญ”
ราชาดาวิดได้ตรัสกับพวกเขาว่า
“พี่น้องของเรา ประชาชนของเรา ขอฟังราชาของท่าน
เรามีใจปรารถนาอย่างยิ่งที่จะสร้างพระวิหารให้เป็นที่สถิตของหีบพันธสัญญาของพระเจ้า
ให้เป็นที่รองพระบาทขององค์พระผู้เป็นเจ้า และบัดนี้ เราได้เตรียมการก่อสร้างไว้เสร็จเรียบร้อยทุกอย่าง ตามที่ท่านทั้งหลายเห็น”
ประชาชนพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน
“แต่พระเจ้าตรัสกับเราว่า … เจ้าอย่าสร้างพระวิหารเพื่อนามของเราเลย เพราะเจ้าเป็นนักรบ เข้าไปในการสงคราม การนองเลือดมากมาย และเจ้าได้ทำให้คนต้องหลั่งเลือด…”
น่าแปลกจริง ๆ ที่ราชาดาวิดทรงกล้าหาญที่จะพูดสิ่งนี้กับประชาชน ทำไมถึงทรงป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องบอกใครก็ได้นี่นา ถ้าพระองค์จะประทานอำนาจให้ซาโลมอนไปสร้างพระวิหาร ก็ไม่มีสิ่งใดผิด
“แต่ถึงเป็นเช่นนั้น” ราชาดาวิดตรัสต่อไป “องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งอิสราเอล ได้ทรงเรียกเรา จากครอบครัวของเราให้เป็นราชาเหนืออิสราเอลตลอดไป พระเจ้าทรงเลือกเผ่ายูดาห์ให้ปกครอง และจากเผ่านั้น คือครอบครัวของเราเอง จากพี่น้องทั้งหมด พระเจ้าทรงเลือกให้เรามาเป็นราชาเหนืออิสราเอลทั้งหลาย “
ราชาดาวิดทรงเล่าย้อนกลับไป ถึงการทรงเลือกของพระเจ้า พระองค์ทรงทำให้ประชาชนทั้งอายุมาก และน้อย ได้เข้าใจถึงการที่พระเจ้าทรงเลือกพระองค์มา
พระองค์จะทรงบอกอะไรพวกเขาต่อไป??