เอสรา 9: 5-7
ในเวลาถวายเครื่องบูชาตอนเย็นนั้น ข้าพเจ้าลุกขึ้นจากการอดอาหาร
เสื้อผ้าและเสื้อคลุมก็ฉีกขาดอยู่
ข้าพเจ้าได้คุกเข่าลงและยกมือขึ้นต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า ทูลว่า
“ข้าแต่องค์พระเจ้าของข้าพระองค์ ..
ข้าพระองค์รู้สึกละอายใจ และร้อนใจเกินกว่าที่จะเงยหน้าหาพระองค์
พระเจ้าของข้าพระองค์
เพราะว่าความบาปของเรานั้น มันสูงเกินศีรษะของพวกเขา
และความผิดของเราก็ท่วมสูงถึงฟ้าสวรรค์
จากบรรพบุรุษของเราจนถึงวันนี้ พวกเราอยู่ในความชั่วอันใหญ่หลวง
และเพราะความบาปเหล่านี้
ทำให้เรา พระราชา ปุโรหิต ถูกมอบให้อยู่ภายใต้เหล่าราชาแห่งแผ่นดิน
มอบให้ดาบ การเป็นเชลย การปล้น และความน่าละอายอย่างยิ่ง อย่างที่เป็นอยู่ในวันนี้