2 พงศาวดาร 6:32-33
ยังมีอีกเรื่องที่ราชาซาโลมอนทรงคิดถึง และทรงอธิษฐานต่อพระเจ้า
นั่นคือ เรื่องของคนต่างด้าว คนที่เข้ามาอาศัยอยู่ในแผ่นดินอิสราเอล ซาโลมอนจะใช้ให้พวกเขาทำงานสร้างพระวิหาร เป็นคนสกัดหิน เป็นคนขนไม้ ทำงานหนักต่าง ๆ พวกเขาเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้พระวิหารสำเร็จ ตลอดเวลาที่ทำงานกับพวกเขา กว่า 7 ปี ราชาซาโลมอนเองทรงสัมผัสชีวิตของพวกเขา ทรงเห็นความตั้งใจของพวกเขาในการทำงาน ราชาซาโลมอนก็ทรงทราบดีว่า พระเจ้าทรงสร้างพวกเขามาเช่นกัน
จากคำอธิษฐานนี้ จะเห็นว่า ราชาซาโลมอนทรงคิดอย่างไรกับพวกเขา ไม่ได้ทรงเหยียดหยามพวกเขาดั่งทาส ไม่ได้ทรงคิดกับพวกเขาเหมือนเป็นมนุษย์อีกชนชั้น แต่กลับขอพระเจ้าทรงเมตตาพวกเขา
“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ยังมีคนต่างด้าวซึ่งไม่ใช่คนอิสราเอล ประชากรของพระองค์อีก
พวกเขามาจากที่ ๆ ไกล
พระองค์เจ้าข้า … เพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์
เพื่อเห็นแก่พระหัตถ์อันทรงฤทธิ์
เพื่อเห็นแก่พระกรที่พระองค์ทรงยื่นออกมา
ขอทรงโปรดสดับฟังจากฟ้าสวรรค์ เมื่อพวกเขามาอธิษฐาน ณ พระวิหารนี้
ขอทรงตอบตามที่พวกเขาทูลขอ
เพื่อว่า ชนชาติต่าง ๆ ในแผ่นดินโลกนี้ จะได้รู้จักพระนาม และยำเกรงพระนามของพระองค์เหมือนอย่างที่คนอิสราเอลยำเกรงพระองค์
เพื่อเขาจะได้ทราบว่า พระวิหารนี้ เรียกกันด้วยพระนามของพระองค์…”
คำอธิษฐานนี้ น่าสนใจจริง
ราชาซาโลมอนปรารถนาให้คนต่างด้าวได้รู้จักและนับถือองค์พระผู้เป็นเจ้าเหมือนคนอิสราเอล !!
