พระวิญญาณแห่งพระคุณและการวิงวอน

13 มิถุนายน 2020

HS-grace-prayer-Zech-12-10

 

เราจะเทพระวิญญาณแห่งพระคุณและ การวิงวอน ลงบนวงศ์วานดาวิด และผู้ที่อาศัยในเยรูซาเล็ม ..แล้วพวกเขาจะมองมายังเรา ผู้ที่พวกเขาได้แทง ใช่..พวกเขาจะคร่ำครวญเพื่อท่าน ราวกับผู้ที่คร่ำครวญให้กับลูกชายคนเดียว ร่ำให้เพื่อท่านราวกับผู้ที่ร่ำให้เพื่อลูกชายหัวปี ถอดความจาก เศคาริยาห์ 12:10

ขณะนี้ พระเจ้าทรงเทพระวิญญาณแห่งพระคุณ และการวิงวอนมายังอิสราเอล ประเทศที่รู้จัก พระเจ้ามานานแสนนาน แต่ไม่ยอมรับพระบุตร ของพระองค์ที่เสด็จมาเมื่อสองพันปีก่อน พระองค์ทรงเคลื่อนไหวในหมู่คนอิสราเอลและ ทรงนำความรอดและการวิงวอนเพื่อการกลับใจ มายังพวกเขา … เวลานี้ คนอิสราเอลกำลังหัน กลับมาหาพระเจ้าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และเมื่อถึงเวลาของพระองค์ พระเยซูจะเสด็จ กลับมาอย่างที่ทรงสัญญา

 

 

11 เมษายน 2019 ทรงลาสู่เยรูซาเล็ม

“เข้าไปในหมู่บ้านนั้น เจ้าจะพบลา ตัวหนึ่งผูกอยู่

ไม่มีใครเคยขี่ลาตัวนี้ จงแก้ เชือกและจูงมันมา”

ถอดความจาก ลูกา 19:28-30

MobileLuke19v28-30

20 ธันวาคม 2017 กลับนาซาเร็ธ

พวกเขากลับไปยังนาซาเร็ธ เมืองของเขา

ในแคว้นกาลิลี

ถอดความจาก ลูกา 2:39

luke2 39re

 

จากเบธเลเฮม  ทั้งโยเซฟ และมารีย์ได้พาลูกน้อยไปยังเยรูซาเล็มเมื่ออายุครบ 8 วัน  หลังจากนั้นจึงเดินทางกลับไปนาซาเร็ธ

ซึ่งต้องใช้เวลาเดินเท้านานประมาณ 5 วัน ….

เพลงคร่ำครวญ 4-1 รวยได้ก็จนได้

เพลงคร่ำครวญ 4:1-6

อาเลฟ พยัญชนะตัวที่ 1

ดูซิว่า ทองนั้นหมองมัวลงไปขนาดไหน
ทองแท้เปลี่ยนไปมากเท่าใด
อัญมณีนั้นก็กระจัดกระจายตามหัวถนนทุกสาย

เบท พยัญชนะตัวที่  2

ลูกชายผู้ทรงคุณค่าแห่งศิโยนซึ่งมีค่าเท่ากับทองบริสุทธิ์
กลับกลายถูกมองเป็นเพียงหม้อดิน ซึ่งเป็นผลงานของมือช่างปั้น
แม้หมาป่ายังให้ลูกของตนเองได้ดูดนม

กิเมล พยัญชนะตัวที่  3

แต่ลูกสาวของประชากรของข้ากลับกลายเป็นคนโหดร้าย
ดั่งนกกระจอกเทศในถิ่นกันดาร
เด็กอ่อนนั้นกระหายนมจนลิ้นจรดเพดานปาก
เด็กๆ ร้องขออาหาร  แต่ก็ไม่มีใครให้พวกเขา

creative commons  license โดย Donarreiskoffer
creative commons license โดย Donarreiskoffer

ดาเลท พยัญชนะตัวที่  4

คนทั้งหลายที่เคยกินอาหารชั้นยอด
มาบัดนี้ กำลังพินาศอยู่ตามถนน
คนที่เติบโตขึ้นมากับการใส่เสื้อสีม่วง ก็กลับนั่งกองอยู่บนขยะ

เฮ พยัญชนะตัวที่  5

การลงโทษลูกสาวของประชากรของข้านั่นยิ่งใหญ่
ใหญ่เกินกว่าการลงโทษเมืองโสโดม ซึ่งถูกคว่ำจนพินาศในพริบตาเดียว
ไม่มีใครส่งมือมาช่วยเลยแม้แต่น้อย

มีคาห์ 1-1

มีคาห์ 1:1-7
ใครจะเป็นเหมือนอย่างพระเจ้า….. เป็นความหมายของชื่อมีคาห์
มีคาห์เป็นชาวเมืองโมเรเชท เขากล่าวคำของพระเจ้าถึงสามสมัย จากราชาโยธาม ราชาอาหัส และราชาเฮเซคียาห์แห่งยูดาห์ทางใต้
สิ่งที่เขาเห็นนั้น เป็นสิ่งที่จะเกิดกับเมืองสะมาเรียซึ่งเป็นเมืองหลวงทางเหนือ
และสิ่งที่จะเกิดกับเมืองเยรูซาเล็ม ซึ่งเป็นเมืองหลวงทางใต้

“คนทั่วโลก ขอจงฟัง สารพัดที่อยู่ในโลก จงฟังให้ดี
พระเจ้า ทรงกล่าวโทษท่านจากพระวิหารบริสุทธิ์ของพระองค์…
ดูซิ พระเจ้าเสด็จออมาจากพระวิหารของพระองค์
และทรงเหยีบย่ำที่สูงของแผ่นดินโลก

ภูเขาจะละลายใต้พระองค์
หุบเขาจะถูกแยกออกเหมือนกับขี้ผึ้งที่อยู่หน้าไฟอันร้อนแรง
มันละลาย และถูกเทออกมาเหมือนน้ำไหลตามทางลาดชัน

เหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้น ก็เพราะยาโคบได้ทรยศ

เพราะบาปของวงศ์วานอิสราเอล
ที่ว่าทรยศนั้น ก็มาจากไหนเล่า ไม่ใช่จากสะมาเรียหรือ?
เพราะบาปของวงศ์วานยูดาห์
ที่ว่าบาปนั้น ก็มาจากไหนเล่า ไม่ใช่จากเยรูซาเล็มหรือ?

ดังนั้นเราจะทำให้เมืองสะมาเรีย กลายเป็นกองสิ่งปรักหักพังในที่โล่ง
ให้มันกลายเป็นที่ทำสวนองุ่น

เราจะเทหินที่สร้างเมืองนั้นลงในหุบเขา ทำให้เห็นรากฐานของเมือง
รูปเคารพในเมืองจะถูกทุบแตกหักให้หมด
เครื่องถวายในเมืองจะถูกไฟเผา
คนจะทิ้งรูปเคารพทั้งหลายไปเสีย
นี่เป็นเพราะเมืองนั้น ซื้อรูปเคารพด้วยเงินค่าจ้างโสเภณี
มันก็จะกลับกลายไปเป็นค่าจ้างโสเภณี

อ่านข้อความนี้ เรารู้สึกกลัว  พระเจ้าทรงให้คนทั้งโลกได้เห็นว่า พระองค์กำลังจะจัดการคนของพระองค์ ที่ละทิ้งพระองค์ไปหารูปเคารพ     พระองค์จะทรงเหยียบย่ำเมืองทั้งสองคือ สะมาเรีย   และเยรูซาเล็มซึ่งเป็นเมืองที่ถูกยกสูงขึ้น   …. พระองค์จะทรงเหยี่ยบย่ำ ทำลายทุกแห่งหนที่มนุษย์ยกให้สูงขึ้นเพื่อบูชารูปเคารพ

เมื่อพระเจ้าทรงกล่าวถึงยาโคบ… พระองค์ทรงหมายถึงอาณาจักรทางเหนือ  ส่วนยูดาห์นั้น ก็หมายความถึงอาณาจักรทางใต้

การทำลายสะมาเรียนั้น เป็นการทำลายแบบไม่ให้เมืองเกิดขึ้นอีก …. ให้กลายเป็นที่ปลูกสวนองุ่นไปเสีย

นี่เป็นเพราะเมืองนั้น ซื้อรูปเคารพด้วยเงินค่าจ้างโสเภณี     มันก็จะกลับกลายไปเป็นค่าจ้างโสเภณี    เป็นเพราะการบูชารูปเคารพเหล่านั้น มีเรื่องเพศเข้ามาเกี่ยวข้อง  ดังนั้น เมื่ออัสซีเรียมาตีพวกเขา   อัสซีเรียก็จะลอกวิธีการไหว้รูปเคารพเหล่านี้ให้วิหารของพวกเขาด้วยเช่นกัน

คำสารภาพของพระราชา ๒๑-๔

1 พงศาวดาร 21:16-18

พระเจ้าทรงเปลี่ยนพระทัยที่จะไม่สังหารคนในนครเยรูซาเล็มด้วยโรคระบาด  ทั้ง ๆ ที่ทูตสวรรค์ซึ่งตอนนั้นกลายเป็นทูตมรณะกำลังมาอยู่เหนือ

นครดาวิดแห่งนี้….

ขณะนั้นเอง ราชาดาวิดทรงเงยขึ้นไป ก็เห็นทูตอยู่ระหว่างโลกและฟ้าสวรรค์…. มีดาบอยู่ในมือ ส่วนผู้ใหญ่ของนครก็กำลังซบหน้าลง  พวกเขารอว่า ใครเป็นคนต่อไปที่จะถูกสังหาร

แต่ราชาดาวิดอธิษฐานต่อพระเจ้าทันที  พระองค์ไม่ทรงทราบว่า พระเจ้าทรงห้ามทูตนั้นไว้


“พระเจ้าข้า    ข้าทาสเป็นคนที่สั่งให้นับประชาชนมิใช่หรือ
ข้าทาสเอง เป็นผู้ที่ทำบาปร้ายต่อพระพักตร์พระองค์
ข้าทาสได้ทำความชั่วมากยิ่ง
แต่บรรดาคนเหล่านี้เขาไม่ได้ทำอะไร
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าทาส
ขอพระองค์ทรงลงโทษข้าทาสและครอบครัวของข้าทาส…
แต่ขออย่าให้โรคร้ายนั้นตกลงบนประชากรของพระองค์เลยพระเจ้าข้า
ขอพระเจ้าทรงเมตตาด้วย…”

เวลานี้  ราชาดาวิดเอง ทรงตระหนักดีแล้วว่า การที่คนต้องตายมากมาย และครอบครัวจำนวนมหาศาลต้องรับโรคร้ายนี้ ก็เป็นเพราะความเย่อหยิ่ง ความภาคภูมใจไร้สาระของพระองค์นั่นเอง

และทรงยอมรับผิดอย่างลูกผู้ชายแล้ว…  พระองค์ทรงทูลขอให้พระเจ้าลงโทษพระองค์และครอบครัวแทนที่จะลงโทษผ่านไปที่ประชาชน

ทูตของพระเจ้ามาหากาด  ซึ่งเป็นผู้กล่าวคำของพระเจ้าที่อยู่ใกล้ชิดพระราชา  แจ้งแก่กาดว่า ให้ราชาดาวิดไปสร้างแท่นบูชาถวายพระเจ้าที่ลาดนวดข้าวของโอรนัน ซึ่งเป็นคนชาวเยบุส….

พระเจ้าทรงให้โอกาสดาวิดได้สารภาพบาปและถวายเครื่องบูชา  … พระเจ้าทรงหาหนทางให้พระราชาได้ทำสิ่งที่ถูกต้องเสมอ แต่… ราชาดาวิดจะทรงทำหรือเปล่านะ?