การปกครองสมัยเยโฮชาฟัท ๑๙

2 พงศาวดาร 19

ส่วนราชาเยโฮชาฟัทแห่งยูดาห์เสด็จกลับไปถึงนครเยรูซาเล็มอย่างปลอดภัย…   ระหว่างทางพระองค์ทรงขอบคุณพระเจ้าที่ทรงไว้ชีวิตพระองค์   ขอบคุณที่ทรงปกป้องให้พ้นจากการรบที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพระองค์

แต่ ยังมีบางอย่างที่ไม่ชอบมาพากล

ทำให้เยฮู  ผู้ทำนายคนหนึ่งต้องขอเข้าเฝ้าด่วน…

“ท่านมีอะไรจะบอกเราหรือ  ท่านรู้แล้วนี่นาว่า พระเจ้าทรงปกป้องเราจากกษัตริย์ซีเรีย”

ภาพจาก thebiblerevival

“พะยะค่ะ … แต่ทรงรู้ไหมว่า พระเจ้าทรงพิโรธพระองค์   พระองค์ไปช่วยคนอธรรม ไปรักคนที่เกลียดชังองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างราชาอาหับได้อย่างไร?  มันสมควรแล้วหรือพะยะค่ะ”

ราชาเยโฮชาฟัททรงนิ่ง…. จริงซินะ   ท่านเยฮูพูดถูก  เราไปทำอย่างนั้นไม่สมควรเลย

“เพราะเหตุนี้ พระเจ้าจึงทรงโกรธ”

“เราเข้าใจแล้ว ท่านเยฮู  แล้วนี่จะทำอย่างไรดีที่จะแก้ความผิดของข้าได้”

“แต่พระเจ้ายังทรงเห็นว่า พระองค์ทรงมีความดีในการที่ทรงทำลายเทวรูปต่าง ๆ  ออกจากแผ่นดิน  และพระทัยของพระองค์ก็มุ่งแสวงหา อยากพบพระเจ้าอย่างแท้จริง”

การสนทนากับเยฮูในวันนั้น  ทำให้พระราชาทรงทราบว่า พระองค์ควรจะปฏิบัติอย่างไร

 

แล้วพระราชาก็ทำสิ่งที่จะช่วยให้ประเทศชาติรอดพ้นภัย

ด้วยการตั้งผู้วินิจฉัย(ทำหน้าที่เหมือนผู้พิพากษา)  และคนเลวีให้ออกไปสอนคนให้รู้จักพระเจ้า ให้นำคนตั้งแต่แถบเบเออร์เชบา ไปจนเทือกเขาเอฟราอิมกลับมาหาพระเจ้า  สอนละเอียดเลยว่า น้ำพระทัยของพระเจ้าเป็นอย่างไร

พระองค์ทรงส่งพวกเขาไปยังหัวเมืองป้อม  ทรงกำชับว่า  “ท่านต้องระวังตัวให้ดี  ท่านไม่ได้พิพากษาคดีความเพื่อมนุษย์  แต่ท่านทำเพื่อพระเจ้า  ขอพระเจ้าสถิตกับพวกท่านในการตัดสินคดีต่าง ๆ  และให้ท่านทุกคนยำเกรงพระเจ้า  ระวังตัวเสมอ พระเจ้าของเราทรงไม่เห็นแก่หน้าใคร ไม่รับสินบนจากไคร ไม่มีความชั่วในพระองค์ “

ทุกคนน้อมรับคำบัญชาของราชาเยโฮชาฟัท “พะยะค่ะ พวกเราจะทำตามนั้น”

ยังมีคนที่พระราชาแต่งตั้งให้ทำงานในเมืองหลวงด้วย   สำหรับคนในเมืองหลวงนี้ พระราชาก็ทรงกำชับให้ทำงานด้วยความสัตย์ซื่อ ด้วยสิ้นสุดใจ  ด้วยความยำเกรงพระเจ้า และให้ตักเตือนประชาชนระวังที่จะไม่ละเมิดกฎของพระเจ้า … เพื่อว่าพระเจ้าจะไม่ทรงโกรธ

เราแต่งตั้งให้อามาริยาห์เป็นปุโรหิตใหญ่คอยดูแลสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้   เศบาดิยาห์ดูแลสิ่งที่เกี่ยวข้องกับกษัตริย์  เลวี ก็จะปรนนิบัติ

ขอให้ทุกคนทำงานอย่างกล้าหาญ   และขอพระเจ้าสถิตกับทุกคน”