แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิด ก็เกิดขึ้นกับราชาอามาซิยาห์
แทนที่จะขอบคุณพระเจ้ากับการปราบชาวเสอีร์จนอยู่มือ ราชาอามาซิยาห์กลับนำรูปเคารพของศัตรูมาตั้งเป็นพระ ทั้งกราบไหว้ นมัสการรูปเหล่านั้น และเผาเครื่องหอมถวายด้วย
ใครกัน ที่ยุให้พระราชาทำเช่นนี้
แต่จะใครยุแหย่ก็ตาม ราชาอามาซิยาทรงตัดสินใจได้ว่า พระองค์จะทรงทำสิ่งที่ถูกต้อง หรือสิ่งที่จะนำหายนะมาสู่พระองค์
พระเจ้าทรงกริ้วต่อการกระทำของอามาซิยาห์
พระองค์เป็นผู้ประทานชัยชนะให้กับเขา แต่เขากลับหันไปหาพระของศัตรู!! นี่มันเป็นเรื่องเหลือเชื่อ แต่มันก็เป็นไปแล้ว….
พระเจ้าจึงทรงใช้ผู้กล่าวคำของพระองค์ไปเฝ้าราชาอามาซิยาห์
“ทำไมเจ้า จึงแสวงหาพระของชนชาติที่ไม่สามารถช่วยตนเองให้พ้นมือของเจ้าได้?” เขาทูลพระราชาว่า พระเจ้าตรัสอย่างไร เป็นคำถามที่แทงใจราชาอามาซิยาห์ มันทำให้เห็นว่า พระองค์นั้นทรงโง่เขลาเพียงใด
“ข้าแต่งตั้งให้เจ้าเป็นที่ปรึกษาข้ารึ เจ้าจึงมาพูดอย่างนี้ หยุดเดี๋ยวนี้!” ราชาอามาซิยาห์ทรงกริ้วยิ่งนักที่ถูกกล่าวหา
“พะยะค่ะ” ผู้กล่าวคำของพระเจ้าคนนั้นจึงหยุดพูดไปสักพัก
แต่แล้วเขาก็พูดขึ้นมาอีกว่า “ข้าพระบาทรู้ว่า พระเจ้าทรงตั้งพระทัยจะทำลายพระองค์อย่างแน่นอน เพราะพระองค์ทรงกระทำเยี่ยงนี้ และไม่ได้ฟังคำปรึกษาของข้าพระบาท”
“ไป ไปให้พ้นหน้าข้า… เจ้าคงไม่อยากตายนะ”
เขาจึงรีบออกไปจากพระพักตร์พระราชาโดยไม่รีรอ…