บ้านเมืองสงบจากพระเจ้า ๒๕-๕

2 พงศาวดาร 20: -30

จะอยู่เฉย ๆ ได้อย่างไร ในเมื่อศัตรูตายกันเกลื่อน สิ่งที่ต้องทำก่อนที่เจ้านกแร้ง และหมาไน  สัตว์ร้ายต่าง ๆ จะเข้ามารุมกินศพเหล่านี้  …. ต้องริบของที่ศัตรูขนมาให้มากที่สุด   นี่เป็นสิ่งที่ต้องทำหลังจากชนะศึกแล้ว

ดังนั้น ราชาเยโฮชาฟัทพร้อมกับทหาร และประชาชนจึงเข้าไปสำรวจสิ่งของต่าง ๆ  พบทั้งสินค้า เสื้อผ้า และของมีค่ามากมาย  พวกเขาต้องใช้เวลาถึงสามวันในการรวบรวมของเหล่านั้น  ในขณะที่ศพค่อย ๆ… เน่า และเริ่มส่งกลิ่น   ถึงกระนั้นพวกเขาก็ได้ทรัพย์สมบัติมากมายอย่างไม่น่าเชื่อ

พากันไปยึดข้าวของศัตรู

ในวันที่สี่ พวกเขารวมตัวกันที่หุบเขาเบราคาห์

ไปทำอะไรกันหรือ? นับสิ่งของ ตรวจจำนวนสิ่งที่ริบมาใช่ไหม?

เปล่าเลย  …

พวกเขารวมตัวกันเพื่อนสรรเสริญพระเจ้าอย่างสุดหัวใจ

เสียงร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าดังก้องหุบเขาเบราคาห์แห่งนั้น ….

อยากฟังจริง ๆ ว่า ไพเราะขนาดไหน

ราชาเยโฮชาฟัทและประชาชน รวมถึงทหารทั้งหลายขนของกลับมายังนครเยรูซาเล็มอย่างชื่นบานทั่วถ้วนหน้า   พระเจ้าได้ทรงทำให้พวกเขาเย้ยศัตรูของเขาได้อย่างเต็มปาก  ไม่กลัวเหมือนเมื่อก่อน
เมื่อกลับมานครเยรูซาเล็ม  ก็ได้เข้าไปยังพระวิหารทันที พร้อมพิณใหญ่  พิณเขาคู่ และแตรเขาสัตว์  พวกเขาเข้าไปนมัสการพระเจ้าในพระวิหารอีก … โดยไม่คิดทำอะไรก่อนหน้านี้เลย     อย่างเดียวที่อยากทำในเวลานั้นคือขอบคุณ สรรเสริญพระเจ้าสุดใจ

เพื่อน ๆ ลองคิดดูซิว่า ประเทศเพื่อนบ้านจะรู้สึกอย่างไรเมื่อได้ข่าวสงครามครั้งนี้

“อะไรกัน ถูกสังหารจนหมดเลยหรือ?”

“ใช่แล้ว  และเป็นการบุกที่ประหลาดมาก  วันเดียวเท่านั้น พวกเขาต่างฆ่ากันเองด้วย  น่ากลัวเหลือเชื่อ “

พวกเขาต่างกลัวสิ่งที่เกิดขึ้นจนไม่อยากจะพูดถึงสงครามครั้งนี้อีก  เป็นสงครามที่ใคร ๆ รู้ว่า พระเจ้าทรงต่อสู้ให้อิสราเอลด้วยพระองค์เอง

แผ่นดิน สมัยราชาเยโฮชาฟัทจึงสงบ   ประชาชนเป็นสุข  เพราะว่าพระเจ้าของพระองค์ โปรดให้ไม่มีศัตรูอื่นมาทำร้ายอีก….