อิสยาห์ 40:6-11
พระคำของพระเจ้าคงอยู่ตลอดไป
เสียงหนึ่งร้องว่า “ร้องซิ! “ และข้ากล่าวว่า “ข้าจะร้องอะไรเล่า?” บรรดาสิ่งที่มีเนื้อหนังก็เหมือนหญ้า ความงามของมันก็เหมือนกับดอกไม้ในทุ่ง
หญ้าก็เหี่ยวแห้งไป ดอกไม้ก็ร่วงไป เมื่อพระเจ้าทรงเป่ามันด้วยลมปราณของพระองค์ ใช่แล้ว คนเป็นเหมือนหญ้า
หญ้าก็เหี่ยวแห้งไป ดอกไม้ก็ร่วงไป แต่พระคำของพระเจ้านั้นดำรงอยู่เป็นนิตย์
ความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า
จงลุกขึ้นไปยังภูเขาสูง โอ ศิโยน ฟังข่าวดีเถอะ เปล่งเสียงของเจ้าสุดกำลัง โอ เยรูซาเล็ม ผู้ส่งข่าวดี จงเปล่งเสียงของเจ้า ไม่ต้องกลัว กล่าวแก่เมืองต่าง ๆ ของยูดาห์ว่า “ จงมองดูพระเจ้าของเจ้า”
ดูเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จมาด้วยอานุภาพ แขนของพระองค์ครอบครองเพื่อพระองค์
ดูเถิด รางวัลอยู่กับพระองค์ และค่าตอบแทนก็อยู่ต่อพระพักตร์ของพระองค์
พระองค์จะทรงเลี้ยงฝูงแกะของพระองค์เหมือนกับผู้เลี้ยง และจะทรงรวบรวมลูกแกะไว้ในอ้อมกอดของพระองค์ พระองค์จะทรงอุ้มมันไว้ในทรวง และนำตัวที่มีลูกอ่อนไป
การบรรยายของอิสยาห์ตอนนี้ ทำให้เราคิดถึงใครไปไม่ได้ นอกจากพระเยซูผู้ทรงเป็นผู้เลี้ยงดีเลิศ