คาฟ พยัญชนะตัวที่ 11
ดวงตาของข้านั้น ร้องไห้ไม่หยุด ท้องก็ปั่นป่วน
น้ำดีจากตับก็เทลงสู่ดิน เพราะความพินาศของลูกสาวประชาชนของข้าพเจ้า
เพราะทั้งเด็กเล็กและเด็กอ่อนก็เป็นลมอยู่ตามถนนในเมือง
ลาเมด พยัญชนะตัวที่ 12
เด็ก ๆ ร้องไห้หาแม่ ถามว่า “แม่จ๋า อาหารและน้ำอยู่ไหน?”
ในขณะที่พวกเขาอ่อนแรงเหมือนคนบาดเจ็บตามถนนในเมือง
ในขณะที่ชีวิตของเขาสิ้นไปคาอกของแม่
เมม พยัญชนะตัวที่ 13
เราจะพูดอย่างไรกับเจ้า เราจะเปรียบเทียบเจ้ากับอะไร
โอ ลูกสาวของศิโยน?
เราจะเปรียบเจ้ากับอะไร เพื่อเราจะปลอบใจเจ้าได้
โอ ลูกสาวพรหมจารีของศิโยน?
ความพินาศของเจ้านั้นกว้างใหญ่ดั่งท้องทะเล
ใครจะรักษาเจ้าได้?
นูน พยัญชนะตัวที่ 14
เหล่าผู้กล่าวคำของเจ้า เห็นแต่นิมิตปลอมและหลอกหลวง
พวกเขาไม่ได้เปิดโปงบาปของเจ้าเพื่อจะได้ช่วยให้เจ้าคืนสู่สภาพดี
แต่กลับเห็นนิมิตดีให้เจ้า.. เป็นนิมิตปลอม ทำให้เจ้าเข้าใจผิด
สาเมค พยัญชนะตัวที่ 15
ทุกคนที่ผ่านไปตามทาง ก็ตบมือเยาะหยันเจ้า
พวกเขาส่งเสียงไม่พอใจ ส่ายหัวไปมา ให้กับลูกสาวของเยรูซาเล็ม
“นี่เป็นเมืองที่เขากล่าวกันว่า งามยิ่งนัก อย่างนั้นหรือ?
ไหนว่าเป็นความยินดีของคนทั้งโลก?”
เพ พยัญชนะตัวที่ 16
ศัตรูทั้งหลายของเจ้าก็ด่าว่าเจ้า ทั้งไม่พอใจ และขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
ร้องว่า “ เราได้กลืนเธอเข้าไปแล้ว อา.. เรารอวันนี้มานานแล้ว
ตอนนี้เรามีมัน และเราเห็นมันแล้ว”