เยเรมีย์ 1:1-8
ถ้อยคำจากเยเรมีย์ บุตรชายของฮิลคียาห์ จากครอบครัวปุโรหิตซึ่งอาศัยในอานาโทท ในแผ่นดินคนเผ่าเบนยามิน
พระดำรัสจากพระเจ้ามาถึงเยเรมีย์ ในปีที่ 13 ของรัชสมัยราชาโยสิยาห์ โอรสของราชาอาโมน ซึ่งเป็นราชาของยูดาห์
พระเจ้าได้ทรงให้เยเรมีห์กล่าวคำของพระองค์ต่อไป
จนถึงเดือนที่ห้าของรัชสมัยราชาเศเดคียาห์
ซึ่งเป็นปีที่เยรูซาเล็มถูกโจมตี และกวาดไปเป็นเชลย
พระเจ้าทรงเรียกเยเรมีย์
และพระดำรัสของพระเจ้าก็มาถึงข้าฯ “ก่อนที่เราจะสร้างเจ้าขึ้นมาในครรภ์มารดา
เรารู้จักเจ้าแล้ว ก่อนที่เจ้าจะเกิด เราก็ได้ชำระเจ้า
เราแต่งตั้งให้เจ้าเป็นผู้กล่าวคำของเราต่อประชาชาติทั้งหลาย .... “
และข้าฯกล่าวว่า “โอ องค์เจ้านายของข้าพเจ้า !
ดูเถอะ ข้าพเจ้าไม่ทราบว่า ควรจะพูดอย่างไร เพราะข้าพเจ้ายังเด็กอยู่”
แต่พระเจ้าตรัสกับข้าฯ ว่า
“อย่าพูดไปว่า ตัวเองเป็นเด็ก
เพราะเจ้าจะต้องไปหาคนที่เราส่งเจ้าไป
และเจ้าจะต้องพูดทุกคำที่เราสั่งให้เจ้าพูด
อย่ากลัวพวกเขา เพราะว่า เราอยู่กับเจ้าเพื่อช่วยดูแลเจ้า”
พระเจ้าทรงบัญชา
เยเรมีย์อ้างว่าตนเองยังอายุน้อย… เหมือนโมเสสอ้างว่าตนพูดไม่เก่ง … เมื่อพระเจ้าจะทรงใช้ใคร พระองค์ก็จะทรงใช้เขาไม่ว่าจะอ้างอย่างไร เพราะว่า พระองค์ทรงเป็นผู้ที่อยู่กับเขา เพื่อช่วยเขาให้สำเร็จตามที่พระองค์ทรงใช้
รู้สึกอย่างไรกับพระคัมภีร์ตอนนี้ พระองค์ทรงใช้ให้เราทำอะไร ? แล้วเชื่อไหมว่า พระองค์จะทรงอยู่เพื่อดูแลเราตลอด?