เอเสเคียล 15:1-8
และพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้า
“ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย ไม้องุ่นนั้นดีกว่าไม้อื่น ๆ อย่างไร?
หมายถึงเหล่ากิ่งองุ่นที่อยู่ท่ามกลางต้นไม้ในป่า
เขานำไม้องุ่นไปทำอะไรได้บ้างเล่า?
คนเขาเอาไม้นั้นไปทำที่แขวนหม้อไหอย่างนั้นหรือ?
ดูเถิด เขาทิ้งไม้เพื่อเอาไปทำเป็นฟืน
เมื่อไฟเผาไหม้ปลายกิ่งทั้งหมดแล้ว
ตรงกลางของมันก็เป็นถ่าน แล้วเอาไปใช้ประโยชน์อะไรได้อีก?
ดูเถิด เมื่อมันยังดีอยู่ ก็เอาไปทำอะไรไม่ได้
ยิ่งกว่านั้น เมื่อไฟเผาไหม้มันจนกลายเป็นถ่าน
ยังเอาไปทำสิ่งของอะไรได้อีกหรือ ?
ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
ไม้องุ่นท่ามกลางไม้ในป่านั้น ถูกโยนเข้าไปเป็นเชื้อเพลิงฉันใด
เราก็จะทิ้งคนที่อาศัยอยู่ในเยรูซาเล็มฉันนั้น
เราจะตั้งหน้าต่อสู่พวกเขา
แม้ว่าพวกเขาจะหนีออกจากไฟไปได้ แต่ไฟก็จะตามไปเผาเขา
แล้วเจ้าจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า เมื่อเราตั้งหน้าของเราสู้เขา
เราจะทำให้แผ่นดินเป็นที่ทิ้งร้าง
เพราะพวกเขาทำตัวไร้ความสัตย์
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้