เอเสเคียล 27:26-36
ฝีพายของเจ้าได้นำเจ้าไปยังทะเลกว้าง
แล้วลมตะวันออกก็ได้ทำให้เจ้าต้องอัปปางลงใจกลางทะเล
ความมั่งคั่ง ของขาย และสินค้าของเจ้า
รวมไปถึงกะลาสี กัปตัน ช่างซ่อมเรือ คนขายของ
ทั้งนักรบทั้งหมดของเจ้า พร้อมกับลูกเรือซึ่งอยู่ท่ามกลางเจ้า
พากันจมลงไปใจกลางทะเลในวันที่เจ้าล้มลงนั้น
พื้นที่ทางชนบทก็สั่นสะเทือนเนื่องจากเสียงร้องของกะลาสีของเจ้า
เหล่าฝีพายต่างขึ้นมาจากเรือ กะลาสี ทั้งลูกเรือต่างพากันยืนบนแผ่นดิน
พวกเขาร้องตะโกนเสียงดังเพราะเจ้า พวกเขาร้องไห้ด้วยความขมขื่น
โปรยผงคลีดินลงบนหันตัวเอง และเอาตัวกลิ้งเกลือกในกองขี้เถ้า
พวกเขาโกนหัวเพื่อเจ้า และเอาผ้ากระสอบคาดเอว
ด้วยความขมขื่นในใจ พวกเขาร้องไห้เพื่อเจ้าด้วยคำคร่ำครวญ
เขาร้องโหยหวน คร่ำครวญเพื่อเจ้า
“มีใครบ้างที่เหมือนไทระ ที่ต้องถูกทำลายกลางทะเล ?”
เมื่อเจ้าเอาสินค้ามาทางทะเล ก็ทำให้หลายคนพอใจ
เจ้าทำให้เหล่ากษัตริย์ทั้งหลายได้ร่ำรวยขึ้น
ด้วยสินค้าที่มากมาย และความมั่งคั่งล้นเหลือ
บัดนี้ เจ้าอัปปางด้วยทะเล อยู่ในทะเลลึก
ทั้งสินค้าและลูกเรือของเจ้าก็จมลงไปกับเจ้า
เหล่าผู้ที่อาศัยอยู่ตามฝั่งทะเลต่างก็หวาดหวั่นเพราะเจ้า
กษัตริย์ทั้งหลายขนลุกด้วยความกลัว ใบหน้าของพวกเขาซีดเผือด
พ่อค้าทั้งหลายในหมู่ประชาชนต่างส่งเสียงขู่เจ้า
จุดจบของเจ้าน่าขนลุก
และจะไม่มีเจ้าอีกต่อไป…