เอเสเคียล 36:1-7
“และเจ้า… ลูกชายของมนุษย์ จงกล่าวคำให้กับภูเขาแห่งอิสราเอล
กล่าวว่า
โอ.. ภูเขาแห่งอิสราเอล จงฟังพระดำรัสของพระเจ้า
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า .. เป็นเพราะศัตรูของเจ้าพูดกับเจ้าว่า
เชอะ… และ… ที่สูงโบราณทั้งหลายกลายเป็นของเราแล้ว..
ดังนั้น จงกล่าวคำว่า
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
เป็นเพราะพวกเขาได้ทำให้เจ้าเป็นที่ร้างเปล่า
และรุมโจมตีเจ้าเข้ามาทุกด้าน
จนเจ้าถูกครอบครองด้วยชนชาติทั้งหลายทั้งปวง
และเจ้ากลายเป็นที่ครหา เป็นที่นินทาของคนทั้งหลาย
ดังนั้น โอ… ภูเขาแห่งอิสราเอล จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า
พระองค์ได้ตรัสแก่ภูเขาและเนินเขา
ทั้งลำธารและหุบเขา ทั้งแก่ที่ร้างเปล่า เมืองร้างทั้งหลาย
ซึ่งกลายเป็นเหยื่อ เป็นที่เยาะเย้ยของประชาชาติรอบ ๆ
ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
เราได้กล่าวด้วยความหึงหวงต่อประชาชาติทั้งหลาย และเอโดมทั้งหมด
ที่พวกเขายึดดินแดนของเราไปด้วยความยินดี ด้วยความเหยียดหยามคนของเรา
เพื่อว่าพวกเขาจะทำให้ทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์กลายเป็นเหยื่อไป
ดังนั้น จงกล่าวคำพยากรณ์ถึงดินแดนอิสราเอล
กล่าวแก่ภูเขาและเนินเขา ลำธารและหุบเขา
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
ดูเถิด เรากล่าวด้วยความหึงหวงอย่างโกรธกริ้ว
เพราะว่าเจ้าต้องทนทุกข์กับการเหยียดหยามจากประชาชาติทั้งหลาย
ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า
เราปฏิญาณว่า ประชาชาติทั้งหลายที่อยู่ล้อมรอบเจ้าจะต้องทนรับความอับอายเช่นกัน