เอเสเคียล 37:7-14
ดังนั้นข้าจึงกล่าวคำตามที่ข้าได้รับบัญชามา
และขณะที่ข้ากำลังกล่าวคำนั้นเอง
ก็มีเสียงกรุ๊กกริ๊ก…..เกิดขึ้น
และดูเถิด กระดูกเหล่านั้นก็เคลื่อนตัวเข้าหากัน
ตามตำแหน่งที่ถูกต้องของมัน
และข้ามองดู..ก็เกิดมีเส้นเอ็นขึ้นมา เกิดมีเนื้อขึ้นมา
และยังมีผิวหนังเข้ามาหุ้มเอาไว้
แต่ไม่มีลมหายใจในร่างนั้น
แล้วพระองค์ตรัสกับข้าว่า
“จงกล่าวคำให้แก่ลมหายใจ
กล่าวคำออกมา ลูกชายของมนุษย์ กล่าวแก่ลมหายใจว่า
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า
..จงมาจากทั้งสี่ทิศ ลมหายใจเอ๋ย
และหายใจเข้าไปในเหล่าผู้ที่ถูกสังหารเพื่อว่าพวกเขาจะได้มีชีวิต..
ดังนั้น ข้าจึงกล่าวคำตามที่พระองค์ทรงบัญชา
และลมหายใจก็เข้าไปสู่ร่างเหล่านั้น
พวกเขาจึงมีชีวิตและลุกขึ้นมาก
เป็นกองทัพที่ใหญ่โตยิ่งนัก
แล้วพระองค์ตรัสแก่ข้าว่า
“ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย กระดูกเหล่านี้คืออิสราเอลทั้งหมด
ดูเถิด พวกเขากล่าวว่า .. กระดูกของเราแห้งไปแล้ว
ความหวังก็หมดไป พวกเราถูกตัดออกไปจริง ๆ..
ดังนั้น เจ้าจงกล่าวพระคำ และบอกพวกเขาว่า
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
..ดูเถิด ..เราจะเปิดหลุมศพของพวกเจ้า
และนำเจ้าขึ้นมาจากหลุมศพนั้น โอ..ประชากรของเรา
และเราจะนำเจ้าเข้ามาในแผ่นดินอิสราเอล
โอ..ประชากรของเราเอ๋ย
เมื่อเราเปิดหลุมศพของเจ้า
และนำเจ้าออกมาจากหลุมศพเหล่านั้น
แล้วเจ้าจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า
และเราจะใส่วิญญาณของเราไว้ในเจ้า
เจ้าจะมีชีวิต
และเราจะวางเจ้าไว้ในแผ่นดินของเจ้าเอง
และเจ้าจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า
เรากล่าวไว้แล้ว และเราก็จะทำตามนั้น
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศ