โฮเชยา 9:1-8
อย่ายินดีไปนักเลย อิสราเอล อย่ารื่นเริงเหมือนชนชาติอื่น ๆ เลย เพราะเจ้าได้ละทิ้งพระเจ้า และทำตัวเป็นเหมือนโสเภณี รักค่าจ้างที่มาจากลานนวดข้าว …
ลานนวดข้าวและบ่อย่ำองุ่น ไม่อาจเลี้ยงพวกเขา และเหล้าองุ่นใหม่ก็ขาดไป
พวกเขาจะไม่ได้อยู่ในแผ่นดินของพระเจ้า แต่เอฟราอิมจะกลับไปอียิปต์ ไปกินอาหารไม่สะอาดในอียิปต์
พวกเขาจะไม่ได้เทเครื่องดื่มบูชาถวายพระเจ้า และของสักการะบูชาจะไม่เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า มันจะเป็นเหมือนขนมปังของคนไว้ทุกข์ คนที่กินเข้าไปจะเป็นมลทิน เพราะขนมปังนี้มีไว้บรรเทาความหิวเท่านั้น มันจะไม่มาถึงพระนิเวศของพระเจ้า พระเจ้าจะทรงส่งเขาไปในต่างแดน ที่ ๆ เขาไม่สามารถสร้างแท่นบูชาขึ้นได้อีก
เจ้าจะทำอะไรในวันเทศกาลที่กำหนดไว้ ในวันงานเลี้ยงของพระเจ้า?
เพราะว่าเจ้ากำลังจะหนีไปจากความหายนะ เจ้าคิดว่า เจ้าจะปลอดภัย แต่อียิปต์ก็จับเจ้าไว้ เมืองเมมฟิสจะฝังพวกเขา ต้นตำแยจะเป็นเจ้าของเงินที่มีค่าของเขา ต้นหนามจะอยู่ในกระโจมของเขา
วันแห่งการลงทัณฑ์มาถึงแล้ว วันแห่งการแก้คืนมาถึง และอิสราเอลจะรับรู้รสชาดของมัน คนกล่าวคำของพระเจ้ากลายเป็นคนโง่ คนฝ่ายวิญญาณก็บ้าบอไป เพราะว่าความผิดอันใหญ่หลวงของเจ้า เพราะว่าความเกลียดชังที่ท่วมท้นของเจ้า
ผู้กล่าวคำของพระเจ้านั้นเป็นยามเฝ้าเอฟราอิมพร้อมกับพระเจ้าของข้าพเจ้า แต่กระนั้น กับดักของนายพรานก็อยู่ตามทางเต็มไปหมด และความเกลียดชังก็อยู่ในพระนิเวศของพระเจ้าของเขา คนอิสราเอลไม่ต้องการฟังพระคำของพระเจ้าที่คนของพระองค์มาตักเตือน มองว่าผู้กล่าวคำเหล่านั้นไร้สาระ ทุกสิ่งทุกอย่างจึงจบลงที่ความหายนะของตัวเขาเอง