2 พงศาวดาร 17:1-6
ราชาอาสาทรงมีราชโอรสที่ทรงปัญญา พระนามว่า เยโฮชาฟัท ทรงครองต่อจากราชบิดาทันทีที่ราชบิดาสิ้นพระชนม์
ราชาเยโฮชาฟัทขึ้นครองในขณะที่ทางเหนือมีราชาอาหับปกครอง อาหับมีมเหสีนามว่าเยเซเบล เป็นราชินีที่ร้ายกาจ โหดเหี้ยมมาก และถ้าเพื่อน ๆ เคยอ่านเรื่องของเขา ในสมัยของราชาอาหับ มีผู้กล่าวคำของพระเจ้าที่กล้าหาญคือท่านเอลียาห์
ขณะที่ทางเหนือกำลังป่วน วุ่นวายเพราะพระนางเยเซเบลเป็นราชินีที่คอยยุยงให้ราชาอาหับทำสิ่งที่ผิดตลอดเวลา ทางใต้ กลับมีอีกบรรยากาศหนึ่ง
ราชาเยโฮชาฟัททรงเสริมกำลังกองทัพให้เข้มแข็ง เพื่อต่อสู้กับอิสราเอล
หัวเมืองต่าง ๆ ที่ราชบิดาเคยยึดไว้จากอิสราเอลก็ทรงเสริมกำลังทหารเข้าไปให้เพียงพอ
ที่ราชาเยโฮชาฟัททรงทำอะไรก็เจริญก้าวหน้า เป็นเพราะพระเจ้าสถิตกับพระองค์
พระราชาทรงดำเนินตามแบบอย่างของราชาดาวิด
ราชาเยโฮชาฟัทไม่ได้ทรงทำตามอย่างอาหับ ที่คอยแต่จะเฝ้าตามเจ้าบาอัลตามมเหสี
พระองค์ทรงดำเนินตามพระบัญญัติของพระเจ้าด้วยเต็มพระทัยอย่างยิ่ง
ทรงนำให้ประชากรติดตามพระเจ้าด้วยเช่นกัน ดังนั้น สิ่้งที่เกิดขึ้นก็คือ ไม่ว่าพระองค์จะทรงทำอะไร ก็สำเร็จ มีพระพรของพระเจ้านำหน้า และตามหลัง
ผู้คนต่างเอาของมาถวาย หัวเมืองต่าง ๆ ในยูดาห์ก็นำสิ่งของมาถวาย ทำให้พระองค์ทรงมั่งคั่ง
แต่ที่ดีกว่านั้นคือ
พระนามของพระองค์เป็นที่ชื่นชมของประชาชน
ทรงเป็นกษัตริย์ที่ประชาชนรัก และเคารพอย่างสูง พวกเขาพร้อมที่จะทำตามอย่างพระราชาของเขา
ทำให้พระองค์ยิ่งปกครองด้วยความเอาใจใส่ และเที่ยงธรรม
ส่วนความสัมพันธ์ของราชาเยโฮชาฟัทกับพระเจ้านั้นก็แนบแน่นยิ่งนัก
พระองค์ทรงเข้มแข็ง ไม่กลัวสิ่งใด
และทรงทำลายปูชนียสถานสูง และเทวรูปต่าง ๆ อย่างมากมาย ไม่ทรงกลัวผู้ใดต่อต้านเลย ….