Month: October 2012

บทสุดท้ายของโฮเชยานั้น ไม่น่าเชื่อ แม้ว่าความบาปจะมากมาย  แต่พระคุณของพระเจ้านั้นมากกว่า  ไม่มีบทใดในพระคัมภีร์จะทำให้เห็นพระกรุณาของพระเจ้าที่เหลือล้นมากไปกว่าบทสุดท้ายของโฮเชยานี้แล้ว   และก็ไม่มีบทใดที่จะทำให้เราเห็นความน่ากลัวของการพิพากษา  ในขณะที่เรามองเห็นความดำมิดของความมืด  เราก็ได้เห็นแสงสว่างเริ่มทอแสง  ชาร์ลส์ เสปอร์เจียน

โฮเชยา 14:1-7

อิสราเอลเอ๋ย  กลับมาเถิด กลับมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้าของเจ้า  เจ้าสะดุดเพราะการล่วงละเมิดของเจ้าเอง

กลับมาหาพระเจ้าพร้อมกับคำของเจ้า   ทูลพระองค์ว่า “ขอพระองค์ทรงโปรดเอาการล่วงละเมิดทั้งสิ้นออกไป  ขอทรงรับข้าพระองค์ด้วยพระคุณของพระองค์  แล้วเหล่าข้าพระองค์จะถวายคำปฏิญาณจากริมฝีปากของเรา

พระเจ้าทร งประสงค์ให้คนอิสราเอลกลับมาหาพระองค์ด้วยคำพูดที่ถูกต้องอันออกมาจากส่วนลึกของใจจริง

อัสซีเรียจะไม่ช่วยพวกเรา  เหล่าข้าพระองค์จะไม่ขี่ม้า จะไม่กล่าวกับสิ่งที่ สร้างขึ้นมาด้วยมือของพวกเรา   ว่า “พระเจ้าของเรา”   แม้ลูกกำพร้าก็ได้พบพระเมตตากรุณาของพระองค์   คราวนี้ คนอิสราเอลจะเข้าใจแล้วว่า เขาควรทำสิ่งใด   อะไรเป็นที่พอพระทัยของพระเจ้า ไม่ใช่ทำตามใจตัวเองอีกต่อไป

 

เราจะรักษาให้หายจากการที่เจ้าละทิ้งเรา   เราจะรักพวกเขาโดยไม่มีอะไรมาขวางกั้นได้   เราหันความกริ้วออกไปจากพวกเขาแล้ว

เราจะเป็นดั่งน้ำค้างแก่อิสราเอล   พวกเขาจะบานออกอย่างดอกพลับพลึง  และเขาจะหยั่งรากลึกดั่งต้นไม้แห่งเลบานอน

หน่อของเขาจะขยายออกไป ความงามของเขาเป็นเหมือนต้นมะกอกเทศ  กลิ่นหอมดั่งเลบานอน

พวกเขาจะกลับมาและอาศัยใต้ร่มเงาของเรา   จะออกดอกงดงามแกว่งไกวเหมือนรวงข้าว และบานอย่างเถาองุ่น   เขาจะมีชื่อเสียงขจรขจายอย่างเหล้าองุ่นแห่งเลบานอน

เวลาที่พระเจ้าจะทรงรื้อฟื้นคนของพระองค์ที่กลับใจนั้น มหัศจรรย์มาก พระองค์จะทรงเป็นผู้ให้น้ำ  พวกเขาจะเจริญขึ้น  มีรากลึกลงไปคือความเข้าใจพระเจ้าลึกซึ้งยิ่งขึ้น

เขาจะขยายขอบเขตชีวิตไปสัมผัสคนอื่น ๆ ช่วยเหลือคนอื่นได้ด้วย     จะมีความงดงาม มีชื่อเสียงดี ได้กลับมาอยู่ในพระเจ้าอีก  และเขาจะรุ่งโรจน์ เป็นที่รู้จักของคนทั่วไป….

 

ทำไมพระเจ้าจึงทรงรักพวกเขามากขนาดนี้?

 

ท่านโฮเชยาได้พูดคำเหล่านี้กับคนอิสราเอลซึ่งอยู่ในอาณาจักรทางเหนือ โดยมีเอฟราอิมเป็นชนเผ่าที่ใหญ่สุด

โฮเชยา 13:10-16

เวลานี้ กษัตริย์ที่จะช่วยเจ้าในเมืองต่าง ๆ  อยู่ที่ไหน?   ผู้ปกครองที่เจ้าเรียกร้องหา อยู่ที่ไหน?… เจ้าพูดว่า “ขอให้เรามีกษัตริย์ มีเจ้าชาย” นี่นา 

เราได้ให้กษัตริย์กับเจ้าทั้งที่เราโกรธ   และเราเอาพวกเขาออกไปด้วยความกริ้ว

ตอนที่เริ่มต้นประเทศใหม่ ๆ  ประชาชนต่างพากันมาหาท่านซามูเอลเพื่อให้แต่งตั้งกษัตริย์ พระเจ้าทรงรู้ว่า ที่เขาต้องการกษัตริย์นั้น เพราะเขาปฏิเสธการปกครองของพระองค์   เมื่อพระเจ้าทรงให้กษัตริย์ตามที่เขาขอร้อง ในเวลาต่อมา พวกเขาก็รับรู้ว่า กษัตริย์ที่ปกครองเขานั้น ไม่สามารถช่วยพวกเขาได้ แถมยังเป็นผู้นำความบาปผิดมายังประชาชนด้วย

 

ความผิดของเอฟราอิมนั้น ถูกห่อเอาไว้  และความบาปของเขาก็เก็บสะสมไว้ในคลัง  เมื่อทำบาป บาปนั้นถูกบันทึกเอาไว้  ถ้าเป็นสมัยนี้เราก็จะเก็บบันทึกข้อมูลต่าง  ๆไว้ในฮาร์ดดิสก์ หรือในไอคลาวด์  แต่เรื่องของการบันทึกบาปและความถูกต้องของมนุษย์นั้น พระเจ้าได้ทรงทำเอาไว้นานแล้ว ข้อมูลทั้งสิ้น ที่มนุษย์ลืมและจำได้ มีอยู่ในบันทึกของพระเจ้า    ดูซิ ห่อเอาไว้ เก็บเอาไว้…….และวันที่พระเจ้าพิพากษามนุษย์  ทุกสิ่งก็จะถูกเปิดเผย

ตรงนี้น่ากลัวจัง

เราไม่อยากให้บาปของเราเปิดเผยเลยล่ะ   มันน่าอายจริง ๆ   คนที่ทำบาปบ่อย ๆ  และไม่ได้สำนึกในเวลานี้  วันของพระเจ้า จะเป็นวันที่น่ากลัวเหลือเกิน

และเราก็ช่วยตัวเราเองไม่ได้…. เราอยากให้บาปนั้นถูกลบล้างไปให้หมด….มีทางเดียว  เป็นทางของพระเจ้า   มีคนเดียว คือ พระบุตรของพระเจ้า พระเยซูคริสต์เท่านั้นที่จะช่วยเราได้….

 

ความเจ็บปวดเหมือนคลอดลูกนั้น ก็เกิดขึ้นกับเขา  แต่เขาเป็นลูกชายที่ไม่ฉลาด เพราะในเวลาที่เหมาะสม เขาก็ไม่คลอดออกมา  เป็นเรื่องเปรียบเทียบว่า  เมื่อการพิพากษาของพระเจ้ากำลังจะลงมายังพวกเขา  พวกเขาก็ยังไม่รู้สึกตัวอีก … ดังนั้น ผลของมันคือความตาย

เราจะไถ่ให้เขาพ้นจากอำนาจแห่งแดนคนตายไหม?  เราจะไถ่เขาให้พ้นจากความตายดีไหม?  โอความตาย  หายนะของเจ้าอยู่ที่ไหน?   โอ แดนคนตาย  เหล็กไนของเจ้าอยู่ที่ไหน?   ความสงสารนั้นซ่อนไปจากสายตาของเรา   พระเจ้ากำลังตรัสว่า  ถึงความตายก็ไม่สามารถเอาชนะพระเจ้าได้  ถ้าพระเจ้าจะทรงไถ่ใครก็ตาม

 

แม้ว่าเขาจะรุ่งเรืองท่ามกลางพี่น้อง   ลมตะวันออก  ลมจากพระเจ้าจะมา ก่อตัวขึ้นจากถิ่นกันดาร และแหล่งน้ำทั้งหลายของเขาจะแห้งเหือด  น้ำพุจะแห้งผาก  ลมจะกวาดสิ่งมีค่าของเขาไปจากคลัง

สะมาเรียจะต้องรับความผิดของตน เพราะว่า เธอได้ดื้อดึงและกบฎต่อพระเจ้า  พวกเขาจะล้มลงด้วยดาบ  ลูกเล็กเด็กแดงจะถูกสับเป็นชิ้น ๆ  ศัตรูจะผ่าท้องเหล่าหญิงมีครรภ์!  พระเจ้ากำลังตรัสว่า ลมตะวันออกนั้น คือ อัสซีเรียที่จะมาโจมตีพวกเขาอย่างรวดเร็ว โหดร้าย ทารุณ

 

 

ท่านโฮเชยาได้พูดคำเหล่านี้กับคนอิสราเอลซึ่งอยู่ในอาณาจักรทางเหนือ โดยมีเอฟราอิมเป็นชนเผ่าที่ใหญ่สุด

โฮเชยา 13:1-9

เมื่อเอฟราอิมพูดขึ้นมา  ผู้คนก็สะท้าน เขาได้รับการยกย่องในอิสราเอล แต่เขามีความผิด  และตายเพราะจ้าวบาอัล เผ่าเอฟราอิม เป็นเผ่าที่ยิ่งใหญ่สุดในบรรดาเผ่าต่าง ๆ ทางภาคเหนือ  สามารถทำให้คนในเผ่าอื่น ๆ กลัวลนลานไปได้  … นับว่าน่ากลัวจริง ๆ   แต่เขายิ่งใหญ่แค่ไหนก็ยังตายเพราะความผิดของตน

แต่มาบัดนี้ พวกเขาทำบาปครั้งแล้วครั้งเล่า  สร้างรูปเคารพจากโลหะ สร้างขึ้นมาจากเงินด้วยฝีมือชั้นเยี่ยม  ทั้งหมดเป็นผลงานของช่างที่ชำนาญ     การกราบไหว้สิ่งที่ทำขึ้นมาด้วยมือของตัวเองนั้น  เปรียบไม่ได้กับการนมัสการ บูชาพระเจ้าผู้ทรงสร้างสรรพสิ่ง  ผู้ทรงพระชนม์อยู่  แต่พวกเขาก็ยังมีความสุข รู้สึกดีกับการทำเช่นนั้น

คนกล่าวกันว่า  คนที่ถวายมนุษย์เป็นเครื่องบูชานั้น จูปรูปปั้นลูกวัว   การจูบรูปปั้น เป็นการแสดงความเคารพ รัก บูชาอย่างยิ่ง   ดูเหมือนว่า การบูชารูปลูกวัวเป็นปัญหาใหญ่ของคนอิสราเอลมาโดยตลอด!

ดังนั้น พวกเขาจะเป็นเหมือนหมอกยามเช้า หรือเหมือนน้ำค้างที่ระเหยไปอย่างรวดเร็ว   เป็นเหมือนแกลบที่ปลิวว่อนบนลานนวดข้าว  หรือเหมือนควันที่ออกมาจากหน้าต่าง  เวลาพระเจ้าจะทรงลงโทษเอฟราอิมนั้น จะรวดเร็วเหมือนหมอกยามเช้าที่หายไป…..

แต่ เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้าของเจ้า ตั้งแต่จากดินแดนอียิปต์ เจ้าไม่ได้รู้จักพระเจ้าอื่นนอกจากเรา  และ นอกเหนือจากเราแล้ว ก็ไม่มีพระผู้ช่วยให้รอดเลย

เรานี่แหละ รู้จักเจ้าในถิ่นกันดาร ในผืนดินแห่งความแห้งแล้ง

แต่เมื่อพวกเขาได้รับการเลี้ยงดู  พวกเขาอิ่มหมีพีมัน  เมื่ออิ่มแล้ว ใจก็ผยอง ดังนั้น พวกเขาจึงลืมเรา  พระเจ้าทรงเตือนเขาให้รู้ว่า พระองค์ได้ทรงดูแล ปกป้อง เลี้ยงดูพวกเขามาอย่างไร  สิ่งที่พระองค์ทรงต้องการจากเขาคือ ความจงรักภักดี  แต่สิ่งนั้นไม่มีอยู่ในใจของพวกเขาเลย

เราจึงจะขยุ้มเขาเหมือนสิงโต เราจะซุ่มอยู่เหมือนเสือดาว

เราจะล้มลงใส่เขาเหมือนกับแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไป

เราจะฉีกอกพวกเขา และที่นั่นเราจะเขมือบเขาเหมือนสิงโต

เราจะฉีกเขาออกเป็นชิ้น ๆ อย่างที่สัตว์ป่าขยุ้มเหยื่อของมัน

พระเจ้าทรงทำลายเจ้า อิสราเอล  เพราะว่าเจ้าต่อต้านเรา  ต่อต้านผู้ที่ช่วยเจ้า จากความสัมพันธ์อย่างผู้เลี้ยง และลูกแกะ  ความสัมพันธ์นั้นจะกลายเป็นสัตว์ร้ายกับลูกแกะ    ดูซิ ความดื้อดึงของอิสราเอลทำให้พระผู้เลี้ยงทรงกลายเป็นผู้ที่จะทำลาย โฮเชยาทำให้คนฟังเห็นภาพชัดเจนว่า มันน่ากลัวเพียงไร

 

ท่านโฮเชยาได้พูดคำเหล่านี้กับคนอิสราเอลซึ่งอยู่ในอาณาจักรทางเหนือ โดยมีเอฟราอิมเป็นชนเผ่าที่ใหญ่สุด

โฮเชยา 12:7-14

พ่อค้าที่มีมือฉ้อโกง มีตาชั่งไม่ตรง เขาชอบกดขี่คน ดูเหมือนว่า พวกเขาทำการค้าแบบโกง ๆ
เอฟราอิมกล่าวว่า “ อา…เพราะ ข้าเป็นคนรวย ข้าสะสมทรัพย์สมบัติไว้เพื่อตัวเอง ไม่มีใครหาบาปหรือความผิดจากการงานของข้าได้เลย” คนที่ร่ำรวยมักคิดว่า พ้นได้ทุกอย่าง ทุกข้อหา ไม่ว่าจะหาเงินทองมาด้วยวิธีใด พอมั่งมีแล้ว ก็คิดว่า รอดตัว

เราเป็นพระเจ้าของเจ้า จากดินแดนอียิปต์ เราจะทำให้เขาได้อาศัยในกระโจมอีกครั้ง เหมือนวันกำหนดงานเลี้ยงเทศกาล เมื่อครั้งที่เขาออกจากอียิปต์หลายร้อยปีก่อนหน้านี้ พวกเขาก็ต้องอยู่ในกระโจม ในเต้นท์นานหลายสิบปี ….เขาจะต้องกลับไปอยู่ในสภาพนั้นอีก ไม่ใช่คนมั่งคั่งอย่างที่เขาคิด
เราพูดกับผู้กล่าวคำของเรา เรานี่แหละ เป็นผู้ทวีศุภนิมิต และเราได้ให้คำอุปมาผ่านผู้กล่าวคำ
ถ้ามีความผิดในกิเลอาด พวกเขาจะต้องกลายเป็นศูนย์ ในกิลกาลพวกเขาถวายวัว แท่นบูชาของพวกเขาจะเป็นเหมือนกับกองหินบนรอยไถในทุ่งนา เมืองที่เป็นศูนย์กลางแห่งความชั่วจะถูกทำลายไม่เหลือ
ยาโคบหนีไปยังดินแดนอาราม ที่นั่น อิสราเอลต้องรับใช้เพื่อจะได้ภรรยา เขาเลี้ยงแกะตอบแทนเพื่อจะได้ภรรยา
โดยผู้กล่าวคำของพระเจ้านั้น พระเจ้าทรงนำอิสราเอลออกมาจากอียิปต์ และโดยผู้กล่าวคำคนนั้น พระองค์ทรงรักษาพวกเขาไว้ พระเจ้าทรงอยู่กับเขา และช่วยเหลือพวกเขามาโดยตลอด …ทรงส่งคนของพระองค์มานำพาเขาสู่ที่ปลอดภัย
เอฟราอิมได้ทำให้พระเจ้าทรงโกรธขมขื่นอย่างยิ่ง ดังนั้น พระเจ้าจะปล่อยให้ผลของการทำชั่วอยู่บนตัวเขา และจะตอบสนองการกระทำที่น่าละอายเหล่านั้น พระเจ้าจะทรงช่วยพวกเขาแค่ไหน จะทำดีต่อเขามากมายอย่างไร แต่ความอกตัญญู และความบาปของพวกเขานั้น ก็ทำให้พระองค์ทรงโกรธมาก

โฮเชยา 12:1-6

เอฟราอิมกินลมเป็นอาหาร และตามติดลมตะวันออกทั้งวัน  พวกเขาทวีความผิดและความโหดร้ายทารุณ   พวกเขาทำพันธสัญญากับอัสซีเรีย  และนำน้ำมันไปอียิปต์  อิสราเอลเริ่มไปหาพันธมิตรจากประเทศรอบข้างแทนที่จะวางใจในพระเจ้า …. การวางใจในรูปเคารพและมนุษย์มันเหมือนกับการกินลมกินแล้ง  ลมตะวันออก ทำให้เรานึกถึงว่า ไม่เฉพาะแต่ไร้ผลอย่างเดียว แต่ยังอันตราย นำความหายนะมาให้ด้วย  น้ำมันที่เขามอบให้อียิปต์นั้น บ่งบอกถึงความจงรักภักดีต่ออียิปต์!

พระเจ้าทรงมีคำกล่าวหายูดาห์ และพระองค์จะทรงลงโทษยาโคบตามวิถีที่เขาเดิน   พระองค์จะทรงตอบแทนเขาตามความประพฤติของเขานั้น  แล้วพระเจ้าก็ทรงย้อนเรื่องราวไปถึงครั้งที่ยาโคบเกิดมา ยาโคบนั้น เป็นเหมือนบิดาของชนชาติอิสราเอล  ลูกชายทั้งสิบสองของเขา กลายมาเป็นอิสราเอล 12 เผ่า   ยาโคบเป็นคนที่สามารถเอาทุกอย่างมาเป็นของตนได้ด้วยสารพัดวิธีโกง…

ในครรภ์มารดา เขาจับข้อเท้าของพี่ชายไว้   เมื่อโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่  เขาก็สู้กับพระเจ้า  การจับข้อเท้านี้ ยังมีความหมายถึงคนที่ทำข้อตกลงอย่างไม่สัตย์ซื่อ กลับไปกลับมา   หมายถึงคนที่ได้สิ่งที่ตนต้องการด้วยเล่ห์เหลี่ยม การหลอกลวง  และยาโคบผู้นี้ได้สู้กับพระเจ้าที่เสด็จมาในรูปของทูตสวรรค์ด้วย

เขาสู้กับทูตสวรรค์และได้ชัยชนะ   เขาร้องไห้ และขอความเห็นใจ  เขาได้พบพระเจ้าที่เบธเอล และพระเจ้าได้ตรัสกับเราที่นั่น โฮเชยาบอกเราว่า ยาโคบสู้ชนะ… และเขาก็ร้องไห้ …. แปลกจริง ใช่สิ  แม้ในชัยชนะของเขา เขายังรู้ว่า เขาไม่ได้ชนะจริง เขาจึงร้องไห้ และขอพรจากพระเจ้า เขารู้ตัวว่า ในความเป็นคนเก่งของเขานั้น ไม่ยังอาจสู้พระเจ้าได้

ต่อมาหลังจากคืนวันนั้น เขาจึงได้คืนดีกับพี่ชายที่เขาเคยโกง

พระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพ องค์พระผู้เป็นเจ้าคือนามที่เราต้องจดจำ ในเมื่อยาโคบเองได้ตระหนักว่า ตนแพ้พระเจ้า  คนอิสราเอลก็ต้องเข้าใจเหมือนกับยาโคบ สร้างความยุติธรรมในสังคม และยอมที่จะไว้วางใจพระเจ้าในทุกด้านของชีวิต

ดังนั้น  โดยความช่วยเหลือของพระเจ้า พวกท่านทั้งหลาย จงกลับมา  จงยึดมั่นในความรักและความยุติธรรม และรอคอยพระเจ้าเสมอไม่หยุด  โฮเชยาจึงชวนให้คนอิสราเอลกลับใจใหม่ และแม้ในการกลับใจใหม่นั้น พวกเขาก็ต้องการความช่วยเหลือจากพระเจ้า เพราะทำเองไม่ไหว  เดี๋ยวก็กลับไปหาสิ่งชั่วร้ายอีก หากไม่ได้ความช่วยเหลือจากพระองค์

 

โฮเชยา 11

เมื่ออิสราเอลยังเด็ก  เรารักเขา  และเราได้เรียกลูกชายของเราออกมาจากอียิปต์   แต่ยิ่งเราเรียกเขามากเท่าไร  เขาก็ยิ่งออกห่างเรามากเท่านั้น    พวกเขาเฝ้าแต่กราบไหว้จ้าวบาอัล และเผาเครื่องบูชาให้กับรูปปั้นต่าง ๆ   ไม่หยุดหย่อน  ดูซิ  พระเจ้าทรงโกรธพวกเขา แต่ยังทรงคิดถึงวันในอดีตที่พระองค์ทรงนำเขาออกมาจากการเป็นทาส  พระองค์ไม่ได้ทรงเรียกเขาแค่ว่าเป็นคนของพระองค์  แต่ทรงเรียกเขาว่าเป็นลูกของพระองค์

เราเองแหละ  ที่เป็นคนสอนให้เอฟราอิมเดิน  เราอุ้มเขา แต่เขาไม่รู้ว่า เราเป็นผู้รักษาเขา พวกเราเป็นเหมือนอิสราเอลไหม?? พระเจ้าทรงดีต่อเรา ประทานสิ่งดีให้มากมาย  แต่ไม่รู้ตัวว่า เกิดจากพระเจ้า นึกว่าเป็นความสามารถของตนเอง พระองค์ทรงสอนหนทางดี ๆ แก่เขา แต่เขาไม่สนใจ

เรานำเขาไปด้วยสายใยแห่งน้ำใจ  ด้วยสายแห่งความรัก   เราเป็นผู้ที่ช่วยทำให้แอกที่ขากรรไกรของพวกเขาบรรเทาลง  และเราโน้มตัวลง เลี้ยงดูเขา ตอนนี้ ดูเหมือนพระเจ้ากำลังนำเขาไปด้วยสายใย และสายแห่งรัก  เหมือนกำลังพาสัตว์เลี้ยงไปหาอาหารและน้ำ

เขาจะไม่กลับไปยังแผ่นดินอียิปต์  แต่อัสซีเรียจะเป็นผู้ปกครองเขา   เพราะเขาปฏิเสธไม่ยอมกลับมาหาเรา พวกเขายังไม่สนใจคำของพระเจ้า แม้กระทั่งเมื่อไปอยู่เมืองอื่น

ดาบจะเข้ามาโจมตีเมืองของเขา  กลืนกินดาลประตูเมือง  และล้างผลาญพวกเขา เพราะเขาต่างวางแผนปรึกษากันเอง

คนของเรามีแนวโน้มที่จะหันไปจากเรา แม้ว่าปากของเขาจะร้องหาพระเจ้าสูงสุด แต่พระเจ้าจะไม่ทรงยกเขาขึ้นแน่นอน

โอ เอฟราอิม แล้วเราจะล้มเลิกตัดขาดเจ้าไปได้อย่างไร  ? โออิสราเอล เราจะยื่นเจ้าให้พวกเขาได้อย่างไร?  เราจะทำให้เจ้าเหมือนเมืองอัดมาห์ได้อย่างไร?  เราจะทำกับเจ้าย่างเศโบยิมได้อย่างไร? พระเจ้าทรงรักคนของพระองค์มากเหลือเกิน  แม้ว่าเขาทำร้ายน้ำพระทัยของพระองค์ไม่หยุดหย่อน   ความสัมพันธ์ของพระเจ้าที่มีต่อคนของพระองค์นั้นไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบเข้มงวด เหมือนทหาร  แต่เป็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง

ใจของเราก็ร้อนกระวนกระวายข้างใน  ความสงสารของเราก็มากขึ้น ใจเราอ่อนลง   เราจะไม่ทำตามความโกรธเป็นไฟของเรา  เราจะไม่ทำลายเอฟราอิม  เพราะว่า เราเป็นพระเจ้าและมิใช่มนุษย์   เราเป็นพระเจ้าผู้บริสุทธิ์อยู่ท่ามกลางพวกเจ้า   เราจะไม่มาหาเจ้าในความโกรธ   พระเจ้าทรงบอกพระองค์เองว่า พระองค์จะไม่ทรงมาหาเขาในความโกรธ  เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น พวกเขาจะไม่เหลือแม้ซาก…

พวกเขาจะตามหาพระเจ้า  พระองค์จะทรงเปล่งเสียงดั่งสิงโต   และเมื่อพระองค์ทรงคำราม  ลูก ของพระองค์ตัวสั่นมาจากตะวันตก   พวกเขาจะกลับมาตัวสั่นเหมือนนก จากอียิปต์  เป็นเหมือนนกพิราบจากอัสซีเรีย  และเราจะกลับไปหาเขาที่บ้าน  พระเจ้าตรัสดังนั้น  ภาพนี้อธิบายเหตุการณ์วันที่พวกเขาจะกลับมาจากการเป็นเชลย

เอฟราอิมได้ล้อมรอบเราไว้ด้วยคำโกหก   วงศ์วานอิสราเอลก็ด้วยคำหลอกลวง   แต่ยูดาห์ยังเดินกับพระเจ้า  และซื่อสัตย์ต่อองค์ผู้บริสุทธิ์องค์เดียว

 

โฮเชยา 10:9-15

ตั้งแต่วันที่กิเบอาห์  เจ้าได้ทำบาป  อิสราเอลเอ๋ย  เจ้าไม่ได้ ต่อต้านความอยุติธรรมในกิเบอาห์  เมื่อกล่าวถึงกิเบอาห์เมื่อไร ก็นึกถึงความทารุณโหดร้ายต่อผู้หญิง ความกระหายทางเพศสมัยผู้วินิจฉัยขึ้นมาเสมอ  และจากนั้นมาความชั่วร้ายของอิสราเอลก็เพิ่มขึ้น

เมื่อไรที่เราพอใจ เราจะลงวินัยตีสอนพวกเขา  และประชาชาติจะรวมตัวกันมาต่อสู้เขา  ขณะที่พวกเขาถูกมัดไว้เพราะทำบาปซ้อนบาป

เอฟราอิมเป็นลูกวัวที่ถูกฝึกซึ่งชอบนวดข้าว  เราจะปล่อยคออันงดงามของมันไว้ แต่เราจะใส่แอกไว้ที่คอเอฟราอิม  และยูดาห์จะต้องไถนา  ยาโคบจะไถคราดเพื่อตัวเอง  ดูเหมือนว่า การลงโทษนั้นจะหนักหนามาก

จงหว่านความชอบธรรม จะได้เกี่ยวความรักมั่นคง  จงไถดินที่ร้างอยู่  เพราะนี่เป็นเวลาที่จะแสวงหาพระเจ้า  เพื่อว่าพระองค์จะเสด็จมา โปรยปรายความชอบธรรมให้กับเจ้าดั่งสายฝน โฮเชยาได้ชวนให้คนอิสราเอลกลับใจใหม่   บอกเขาว่า ยังพอจะเปลี่ยนอนาคตที่ร้ายแรงได้ หากกลับใจปรับตัวให้ทัน  พวกเขาต้องให้ความยุติธรรมกับคนยากจน คนทุกข์ยาก  การไถดินนั้นต้องมาก่อนการปลูก และฝน….     หากพวกเขาเตรียมตัว กลับใจก่อนเหมือนกับการเตรียมดิน พระเจ้าก็จะเสด็จมาประทานพรให้  เหมือนกับฝนที่ตกลงมา

เจ้าได้หว่านความผิด ดังนั้นเจ้าจะเกี่ยวความอยุติธรรม  เจ้าได้กินผลของการมุสา เพราะว่าเจ้าวางใจทางของตัวเอง เจ้าวางใจในนักรบมากมายของเจ้า อิสราเอลยังเชื่อวิธีการของตนเอง เชื่อทหารที่มีเหลือเฟือ  แต่ทั้งหมดนี้ ช่วยให้เขาพ้นจากอัสซิเรียไม่ได้เลย  แม้โฮเชยาจะชวนให้กลับใจ แต่ความเป็นจริงก็คือ พวกเขาไม่สนใจสักนิด

ดังนั้น สงครามจะเกิดขึ้นท่ามกลางคนของเจ้า ป้อมเข้มแข็งของเจ้าจะถูกทำลาย  เหมือนกับชัลมานทำลายเบธอาร์เบลในวันแห่งสงคราม  แม่จะถูกสังหารเป็นชิ้น ๆ พร้อมกับลูก ๆ  ของพวกเธอ  เมื่อประมาณ 740 ปีก่อนคริสตศักราช  ราชาชัลมานได้เข้ามาบุกและทำลายเมืองเบธอาร์เบล  สังหารประชาชนอย่างโหดเหี้ยม พวกเขารู้ว่าเหตุการณ์ครั้งนั้นเป็นอย่างไร   อิสราเอลจะเจอเหตุการณ์แบบเดียวกันอีกแน่นอน

สิ่งนี้จะเกิดกับเจ้า เบธเอล   เพราะความชั่วร้ายยิ่งใหญ่ของเจ้า  ยามรุ่งอรุณ  กษัตริย์แห่งอิสราเอลจะถูกตัดออกไปจนหมดสิ้น พระเจ้าจะทรงทำลายราชวงศ์ของอิสราเอล ไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว และเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นนั้นรวดเร็ว ฉับพลันจนไม่อาจทำอะไรได้…..

 

โฮเชยา 10:1-8

อิสราเอลเป็นเถาองุ่นที่ออกผลดก งดงาม  ยิ่งมีผลออกมากเท่าไร  พวกเขาก็ยิ่งสร้างแท่นบูชามากขึ้นเท่านั้น   ยิ่งเจริญขึ้นเท่าไร เขาก็ยิ่งทำให้เสาบูชาของเขาเจริญขึ้นเท่านั้น ในสมัยของเยโรโบอัมที่สองนั้น  บ้านเมืองเจริญทางเศรษฐกิจ พระเจ้าทรงอวยพระพรเขา  ผู้คนไม่ได้หาพระเจ้าแต่กลับแสวงหารูปเคารพ  และยังสร้างขึ้นมาอีกมากมาย  พวกเขากลายเป็นวัตถุนิยม รูปเคารพนิยมไปแล้ว

ใจของเขาเป็นใจปลอม หลอกลวง ดังนั้นพวกเขาจะต้องรับแบกความผิดของตน  พระเจ้าจะพังแท่นบูชา  และทำลายเสาบูชาของพวกเขาเสีย

เพราะเดี๋ยวนี้ พวกเขาจะกล่าวว่า “เราไม่มีกษัตริย์  เพราะเราไม่กลัวเกรงพระเจ้า  และถ้ามีกษัตริย์หรือ จะมีประโยชน์อะไร ท่านทำอะไรให้เราได้?”   นี่เป็นคำพูดเมื่อพวกเขาเจอความหายนะ  เป็นสิ่งที่พระเจ้าตรัสไว้ล่วงหน้าว่า เขาจะกล่าวคำแบบนี้

พวกเขากล่าวคำไร้สาระ  มาทำพันธสัญญากันด้วยคำสัญญาลม ๆ แล้งๆ  ดังนั้น คำพิพากษาจึงเกิดขึ้นดกงอกงามเหมือนกับวัชพืชที่เป็นพิษในร่องตามทุ่ง  คดีความเกิดขึ้นมากมาย เพราะคนไม่ทำตามสัญญาที่ให้ไว้ต่อกัน  วัชพืชที่ขึ้นมาตามร่องนั้นจะรัดต้นข้าว พืชพันธุ์ที่พวกเขาปลูกไว้ เช่นกัน คำพิพากษาของพระเจ้าจะมาแทนพระพร

คนที่อาศัยในสะมาเรียกลัวตัวสั่นเพราะลูกวัวแห่งเบธอาเวน  คนต่างคร่ำครวญถึงมัน  พวกปุโรหิตก็เช่นกัน  เหล่าคนที่เคยร่าเริงยินดีกับรูปปั้นนั้น เดี๋ยวนี้มันจากไปแล้ว  นี่ไง บ้านแห่งความชั่วร้าย คือเบธอาเวน

ตัวมันจะถูกหามไปอัสซีเรียให้เป็นเครื่องบรรณาการแก่กษัตริย์ยิ่งใหญ่  เอฟราอิมจะต้องอับอาย อิสราเอลจะอดสูเพราะรูปเคารพของพวกเขา

กษัตริย์แห่งสะมาเรียจะพินาศเหมือนกับกิ่งไม้เล็ก ๆ ที่ลอยอยู่ในน้ำ  คิดดูนะ กษัตริย์ที่เคยยิ่งใหญ่สุดในประเทศ จะกลายเป็นเหมือนเศษไม้ที่ลอยล่องในน้ำ  ไม่รู้ไปทางไหน ไม่สามารถช่วยตัวเองได้   เขาอาจคิดไม่ถึงว่า สิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้

ที่สูงแห่งเมืองอาเวนและบาปของอิสราเอลจะถูกทำลาย

ต้นหนามจะงอกเติบโตบนแท่นบูชาของเขา  และเขาจะกล่าวร้องกับภูเขาว่า “ช่วยบังเราไว้”  และร้องขอเนินเขาว่า “ช่วยล้มลงทับเรา”

 

โฮเชยา 9:1-8

อย่ายินดีไปนักเลย   อิสราเอล  อย่ารื่นเริงเหมือนชนชาติอื่น ๆ เลย  เพราะเจ้าได้ละทิ้งพระเจ้า และทำตัวเป็นเหมือนโสเภณี รักค่าจ้างที่มาจากลานนวดข้าว …
ลานนวดข้าวและบ่อย่ำองุ่น ไม่อาจเลี้ยงพวกเขา และเหล้าองุ่นใหม่ก็ขาดไป

พวกเขาจะไม่ได้อยู่ในแผ่นดินของพระเจ้า แต่เอฟราอิมจะกลับไปอียิปต์  ไปกินอาหารไม่สะอาดในอียิปต์

พวกเขาจะไม่ได้เทเครื่องดื่มบูชาถวายพระเจ้า  และของสักการะบูชาจะไม่เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า   มันจะเป็นเหมือนขนมปังของคนไว้ทุกข์  คนที่กินเข้าไปจะเป็นมลทิน  เพราะขนมปังนี้มีไว้บรรเทาความหิวเท่านั้น   มันจะไม่มาถึงพระนิเวศของพระเจ้า  พระเจ้าจะทรงส่งเขาไปในต่างแดน  ที่ ๆ เขาไม่สามารถสร้างแท่นบูชาขึ้นได้อีก

เจ้าจะทำอะไรในวันเทศกาลที่กำหนดไว้  ในวันงานเลี้ยงของพระเจ้า?

เพราะว่าเจ้ากำลังจะหนีไปจากความหายนะ เจ้าคิดว่า เจ้าจะปลอดภัย แต่อียิปต์ก็จับเจ้าไว้  เมืองเมมฟิสจะฝังพวกเขา  ต้นตำแยจะเป็นเจ้าของเงินที่มีค่าของเขา  ต้นหนามจะอยู่ในกระโจมของเขา

วันแห่งการลงทัณฑ์มาถึงแล้ว  วันแห่งการแก้คืนมาถึง และอิสราเอลจะรับรู้รสชาดของมัน คนกล่าวคำของพระเจ้ากลายเป็นคนโง่  คนฝ่ายวิญญาณก็บ้าบอไป เพราะว่าความผิดอันใหญ่หลวงของเจ้า  เพราะว่าความเกลียดชังที่ท่วมท้นของเจ้า

ผู้กล่าวคำของพระเจ้านั้นเป็นยามเฝ้าเอฟราอิมพร้อมกับพระเจ้าของข้าพเจ้า  แต่กระนั้น กับดักของนายพรานก็อยู่ตามทางเต็มไปหมด  และความเกลียดชังก็อยู่ในพระนิเวศของพระเจ้าของเขา  คนอิสราเอลไม่ต้องการฟังพระคำของพระเจ้าที่คนของพระองค์มาตักเตือน  มองว่าผู้กล่าวคำเหล่านั้นไร้สาระ   ทุกสิ่งทุกอย่างจึงจบลงที่ความหายนะของตัวเขาเอง

 

โฮเชยา 8:9-14

เพราะเขาไปหาอัสซีเรีย  ทำตัวเหมือนลาป่าที่ทำอะไรตามใจตนเองตามลำพัง  เอฟราอิมมีคนรักรับจ้างด้วย…. อิสราเอลเป็นเหมือนลาป่า คือเขามีหัวใจอิสระทำอะไรตามใจเสมอ ไม่ต้องการอยู่ในมาตรฐานของพระเจ้า

ใช่แล้ว  พวกเขาได้จ้างพันธมิตรจากชนชาติต่าง ๆ ด้วยของกำนัล   แต่เราจะรวบรวมพวกเขา  และอีกไม่นานพวกเขาจะต้องเป็นทุกข์ เพราะถูกคาดคั้นเอาของบรรณาการมากเหลือเกิน

เอฟราอิมได้เพิ่มแท่นบูชาทวีคูณเพื่อทำบาปซ้ำ ๆ  สำหรับพวกเขาแล้ว แท่นบูชามีไว้เพื่อทำบาป  พวกเขาไม่ได้มีแท่นบูชาเพื่อเชื่อฟังพระเจ้า  แต่เพื่อทำให้เห็นว่า พวกเขายังเป็นคนดีอยู่  ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ พวกเขารักบาปมากกว่าการดี

เราจะเขียนกฎบัญญัติขึ้นมาสัก 10,000 แต่พวกเขาจะเห็นว่ามันประหลาด เป็นสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับเขาสักนิด  พระบัญญัติของพระเจ้าจึงไม่มีความหมายสำหรับพวกเขา

ของถวายเป็นพิธีที่เขาถวายเราก็เนื้อและเขาก็กินมันเอง พระเจ้าไม่ได้รับสิ่งของเหล่านั้น   บัดนี้พระองค์จะระลึกถึงความผิดและความบาปของเขา และจะลงโทษพวกเขา  พวกเขาจะหันกลับไปหาอียิปต์  นี่หมายความว่า เขาจะกลับกลายไปเป็นทาสเหมือนคราวที่เป็นทาสที่อียิปต์อีกครั้ง

เพราะอิสราเอลได้ลืมพระผู้สร้าง จึงได้สร้างวิหารสำหรับเทวรูปมากมาย  และยูดาห์ได้สร้างเมืองล้อมกำแพงแข็งแรงเพิ่มเติม

แต่เราจะส่งไฟลงมาที่เมืองเหล่านั้น เผาผลาญทั้งวังและกำแพงทั้งปวง  ดูซิ พวกเขาคิดว่า ความปลอดภัยมาจากกำแพง  แต่จริง ๆ แล้ว เขาจะปลอดภัยได้เมื่อเขาอยู่ฝ่ายพระเจ้า