เยเรมีย์ 8:10-15
“ดังนั้น เราจะมอบภรรยาของเขาให้กับผู้อื่น
และมอบทุ่งนาของเขาให้กับผู้ชนะ
เพราะตั้งแต่คนเล็กน้อย ไปจนถึงคนใหญ่โต ต่างกระหาย ตะกละที่จะได้จากการโกง
ตั้งแต่ผู้กล่าวคำของพระเจ้า ไปจนถึงปุโรหิต ทุกคนต่างฉ้อโกงทั้งนั้น!
พวกเขาได้รักษาแผลของประชากรของเราอย่างผักชีโรยหน้า
กล่าวว่า ..สันติสุข สันติสุข.. ทั้ง ๆ ที่ไม่มีสันติสุขเลย
พวกเขารู้สึกละอายบ้างไหม เมื่อได้ทำสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน
เปล่าเลย พวกเขาไม่มียางอายสักนิด
ไม่รู้จักว่า การขายหน้าคืออะไร
ดังนั้น พวกเขาจะล้มลงไปเหมือนคนอื่นที่ล้มลง
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เมื่อเราจะรวบรวมพวกเขา
ตอนนั้น จะไม่มีลูกองุ่นหลงเหลืออยู่บนกิ่งก้าน
ไม่มีลูกมะเดื่ออยู่บนต้น
ใบก็แห้งเหี่ยวไป สิ่งที่เราเคยให้เขาก็สูญจากไปจากเขา
เหตุใดเราจึงนั่งนิ่ง ๆ รวมตัวกันเถอะ และไปยังเมืองที่มีป้อมกัน
และพากันพินาศที่นั่น!
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าของเราทรงกำหนดให้เราพินาศ
ทรงให้เราดื่มน้ำที่เป็นพิษ
เพราะเราได้ทำบาปต่อพระองค์
เรามองหาสันติภาพ แต่ก็ไม่มีอะไรดี ๆ เข้ามาเลย
เรามองหาเวลาแห่งการบำบัดรักษา
แต่กลับมีแต่ความน่ากลัว สยดสยอง!!!