เยเรมีย์ 7:21-29
ดังนั้น องค์ผู้ทรงเป็นจอมทัพ พระผู้เป็นเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า
“จงเพิ่มเครื่องเผาบูชาเข้าไปกับของถวายของเจ้า และจงกินเนื้อ
เพราะในวันที่เรานำพวกเขาออกจากอียิปต์ เราไม่ได้พูดกับบรรพบุรุษของเจ้า
ไม่ได้สั่งเขาเรื่องเครื่องเผาบูชาและของถวาย
แต่เราสั่งพวกเขาดังนี้
‘จงเชื่อฟังเสียงของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า
และเจ้าจะเป็นประชากรของเรา และจงเดินในทางที่เราสั่งเจ้า
เพื่อว่า ชีวิตของเจ้าจะเป็นไปด้วยดี’
แต่พวกเขากลับไม่เชื่อฟัง แต่กลับเดินตามความคิดของตนเอง
และกลายเป็นเดินถอยหลัง ไม่ใช่เดินหน้า
ตั้งแต่วันที่บรรพบุรุษของเจ้าออกจากดินแดนอียิปต์จนถึงวันนี้
เราได้ส่งผู้รับใช้ของเราคนแล้วคนเล่าไปหาเขา
ส่งไปอย่างไม่ขาดสาย
แต่พวกเขาไม่ฟังเรา ไม่เอียงหูฟังเลย
แต่กลับทำคอแข็ง พวกเขาทำตัวเลวร้ายยิ่งกว่าบรรพบุรุษของพวกเขาเสียอีก
ดังนั้น เจ้าจงพูดคำเหล่านี้กับพวกเขา
แต่พวกเขาจะไม่ฟังเจ้า
เจ้าเรียกพวกเขา แต่ไม่มีเสียงตอบ
และเจ้าจะกล่าวว่า ‘นี่เป็นชนชาติที่ไม่เชื่อฟังพระสุรเสียงขององค์พระผู้เป็นเจ้า
พระเจ้าของพวกเจ้า เจ้าไม่ยอมรับวินัย ความจริงก็วินาศไปเสียแล้ว
มันถูกตัดออกจากปากของพวกเขา
จงตัดผมของเจ้าแล้วโยนทิ้งไป
จงส่งเสียงคร่ำครวญจากที่สูงโล่ง
เพราะว่า พระเจ้าทรงปฏิเสธ และละทิ้งชนชาติแห่งความกริ้วของพระองค์แล้ว
