อิสยาห์ 1-2

อิสยาห์ 1:10-20

จงฟังพระดำรัสของพระเจ้า  ผู้ปกครองเมืองโสโดม
จงเงี่ยฟังกฎเกณฑ์ของพระเจ้าของเรา  ผู้ปกครองเมืองโกโมราห์
“เจ้าถวายเครื่องบูชาให้เรามากมายล้นเหลือเพื่ออะไร?”   พระเจ้าตรัส
“เรามีแกะตัวผู้ที่มีคนถวายเป็นเครื่องบูชาพอแล้ว รวมทั้งไขมันของสัตว์ที่เจ้าขุนจนอ้วน  เราไม่ได้พึงใจในเลือดของวัวตัวผู้ ของลูกแกะหรือลูกแพะ

เมื่อเจ้ามาเพื่อเฝ้าต่อหน้าเรา  ใครที่ขอให้เจ้าทำแบบนี้… มาเหยียบย่ำในบริเวณลานวิหารของเรา?
ขอให้หยุดนำเครื่องบูชาไร้สาระมาถวาย  เครื่องหอมของเจ้านั้นทำให้เราสะอิดสะเอียน    เราจะไม่ทนต่อการทำชั่วช้าไปพร้อม ๆ กับการมาประชุมร่วมกันทำทีว่าศักดิ์สิทธิ์   ไม่ว่าจะเป็นเทศกาลข้างขึ้น  วันสะบาโต  และการเรียกประชุม

ใจของเราเกลียดชังงานเลี้ยงข้างขึ้น และการเลี้ยงที่เจ้ากำหนดขึ้นมา  มันเป็นภาระหนักอึ้งสำหรับเรา  เราแบกมันจนอ่อนแรงไปหมดแล้ว

พระเจ้าทรงชังความไม่จริงใจ และการหลอกลวงหน้าซื่อใจคด  และพระองค์ทรงบอกไว้ล่วงหน้าเลยว่า คนประเภทนี้จะไม่มีวันได้เข้าเฝ้าพระเจ้าจริง ๆ  แม้จากการกระทำภายนอกดูเหมือนจริงจังในการนมัสการพระองค์  อธิษฐานต่อพระองค์   คนอื่นเห็น  และอาจชืนชม  แต่พระเจ้าไม่ได้ฟังเขา

เมื่อเจ้ากางแขนของเจ้าออกมา  เราจะซ่อนสายตาของเราจากเจ้า   แม้ว่าเจ้าจะอธิษฐานยืดยาวมากมาย เราก็จะไม่ฟัง เพราะมือของเจ้านั้นเปื้อนเลือด

จงล้างตัวของเจ้า  จงทำให้ตัวเองสะอาด  เอาการกระทำชั่วของเจ้าออกจากสายตาของเรา หยุดที่จะทำสิ่งชั่วร้าย

เรียนรู้ที่จะทำสิ่งดี  แสวงหาความยุติธรรม  จงจัดการกับคนที่กดขี่ผู้อื่น   จงป้องกันผู้ที่เป็นลูกกำพร้าพ่อ  จงเรียกร้องเพื่อหญิงม่าย

“จงมาเดี๋ยวนี้  และให้เรามาสู้ความกัน” … พระเจ้าตรัส

แม้ว่าบาปของเจ้าจะเป็นสีแดงเข้ม  มันจะกลายเป็นสีขาวดั่งหิมะ
แม้ว่ามันจะแดงดั่ง สีเลือดนก   มันจะกลายเป็นสีขาวดั่งขนแกะ

ถ้าเจ้าทั้งเต็มใจและเชื่อฟัง  เจ้าจะได้กินสิ่งดี ๆ จากแผ่นดิน

แต่หากเจ้าปฏิเสธและดื้อดึง   เจ้าจะถูกคมดาบกลืนกินเจ้า

เพราะว่า พระเจ้าได้ตรัสโดยพระโอษฐ์ของพระองค์แล้ว