เอเสเคียล 19:10-14
แม่ของพวกเจ้าเป็นเหมือนเถาองุ่นในสวนองุ่น
ที่ปลูกไว้ริมน้ำ
มีผลดก และเต็มไปด้วยกิ่งก้าน
เพราะมีน้ำเลี้ยงอย่างอุดมสมบูรณ์
ลำต้นที่แข็งแรงกลายเป็นคทาของผู้ปกครอง
มันเติบโตสูงขึ้นไป ท่ามกลางต้นหนาม
มองเห็นมันได้เพราะความสูงของมัน
รวมทั้งกิ่งก้านสาขาของมันด้วย 
แต่แล้วต้นองุ่นนั้นก็ถูกถอนขึ้นมาด้วยความโกรธ
ถูกเขวี้ยงทิ้งลงบนพื้นดิน
ลมตะวันออกก็พัดมาทำให้ผลองุ่นเหี่ยวแห้ง
เปลือกของมันแห้ง และลอกออกมา
ส่วนลำต้นที่แข็งแรงก็ถูกไฟเผา
บัดนี้ มันถูกปลูกลงในถิ่นกันดาร
ในแผ่นดินที่แห้ง และโหยหาน้ำ
ไฟก็แลบออกมาจากลำต้น และหน่อของมัน
ไฟผาผลาญผลองุ่นเสียหมด
บัดนี้ไม่เหลือลำต้นที่แข็งแรง
ไม่มีคทาที่จะปกครอง
นี่เป็นคำคร่ำครวญที่กลายเป็นการคร่ำครวญ