เยเรมีย์ 17:1-6
มีการใช้ปากกาเหล็กหัวเพชรบันทึกบาปของยูดาห์
โดยสกัดมันไว้บนแผ่นจารึกแห่งใจ และบนเชิงงอนของแท่นบูชาของพวกเขา
ขณะที่ลูกหลานของเขายังจำแท่นบูชาและอาเชริม
ซึ่งอยู่ข้างๆ ต้นไม้เขียวทุกต้น และบนเนินเขาสูง
บนภูเขาในที่โล่งตามชนบท
ความมั่งคั่ง และทรัพย์สมบัติทั้งสิ้นนั้น
เราจะมอบให้เป็นของริบ ถือเป็นราคาค่าบาปที่เกิดขึ้นทั้งแผ่นดินของเจ้า
เจ้าจะต้องปล่อยมือออกจากมรดกที่เราได้ให้เจ้าไว้
และเราจะให้เจ้าไปรับใช้ศัตรูของเจ้า ในดินแดนที่เจ้าไม่รู้จัก
เพราะไฟถูกจุดขึ้นเนื่องจากเราโกรธมาก
และมันจะเผาไหม้อย่างไม่รู้จบ
ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“คำแช่งสาปเป็นของคนที่ไว้ใจมนุษย์
และให้เนื้อหนังเป็นกำลังของเขา
ใจของเขาหันออกไปจากองค์พระผู้เป็นเจ้า…
เขาเป็นเหมือนพุ่มไม้ในทะเลทราย
และจะไม่เห็นความดีใดๆ เยี่ยมกรายเข้ามา
เขาจะอาศัยในส่วนที่แห้งผากแห่งถิ่นกันดาร
ในแผ่นดินเกลือที่ไม่มีคนอาศัย…
เขาเป็นเหมือนพุ่มไม้ในทะเลทราบ
และเขาจะไม่เห็นความดีใด ๆ ผ่านเข้ามา
เขาจะอาศัยในส่วนที่แห้งแล้งในถิ่นกันดาร
ในแผ่นดินเกลือที่ไม่มีคนอาศัยอยู่
