2 พงศาวดาร 34:22-28
ในเมื่อพระราชาทรงบัญชาให้ไปหาวิธีการที่จะช่วยไม่ให้เกิดหายนะในประเทศ ปุโรหิต ฮิลคียาห์จึงรีบไปหาฮุลดาห์ เธอเป็นภรรยาของชัลลูมผู้ดูแลเสื้อคลุมในพระวิหาร แต่สิ่งที่สำคัญคือ พระเจ้าทรงใช้เธอให้กล่าวพระดำรัสของพระองค์เสมอ ดังนั้น ใคร ๆ ก็จะมักไปหาฮุลดาห์เพื่อที่จะรู้พระทัยของพระเจ้าเฉพาะเรื่อง
“แม่นาง พระราชาให้มาถามท่านว่า จะทำอย่างไรดี เพื่อไม่ให้พระพิโรธของพระเจ้าตกอยู่กับเรา เพราะว่า บรรพบุรุษของพวกเราละเลยพระองค์และไม่ปรนนิบัติพระองค์ กลับไปกราบไหว้บูชาพระอื่น ๆ “
ฮุลดาห์ไม่ยิ้มเลย เธอรู้ว่า สิ่งที่เธอกำลังจะพูดออกไปนั้น มันน่ากลัว และถ้าพวกเขาไม่ฟังเธอ สิ่งร้าย ๆ ก็จะเกิดขึ้นแน่นอน
“แม่นาง อย่านิ่งเฉยอยู่ซิ พวกเราร้อนใจกันมาก”
ภาพเอื้อเฟื้อจาก bibleartbooks.com วาดโดย Robert Flores
เธอถอนหายใจ และหันมากล่าวว่า
“องค์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้… พวกเจ้าจงไปแจ้งกับผู้ที่ใช้เจ้ามา ว่า พระเจ้าตรัสว่าพระองค์จะนำความหายนะมาสู่สถานที่นี้ และมาสู่ประชาชนตามที่มีคำแช่งสาปเขียนไว้ในหนังสือที่อ่านกันต่อหน้าพระราชาแห่งยูดาห์แน่นอน”
พวกเขาที่ฟังอยู่ร้องพร้อม ๆ กันว่า “ฮ้า!!” กลัวมาก หันมองหน้ากันเลิกลัก
“เพราะพวกเขาได้ละทิ้งเรา ซึ่งเป็นพระเจ้าของเขา และยังเผาเครื่องหอมให้กับพระอื่น ๆ พวกเขาทำสิ่งที่ยั่วเย้าให้เราโกรธ ดังนั้น เราจะระบายความโกรธของเราเหนือสถานที่นี้ ไม่ ไม่มีใครจะระงับความโกรธของเราได้…”
บางคนถึงกับน้ำตาไหลพรากเมื่อได้ยินคำของฮุลดาห์
“จงกลับไปบอกพระราชาที่ทรงใช้เจ้ามานั้นว่า องค์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสอย่างนี้”
เธอถอนหายใจอีกครั้ง
“ แต่เนื่องจากราชาโยสิยาห์ได้ตอบสนองเรา ถ่อมใจลงต่อหน้าเราเมื่อได้ยินคำสาปแช่งเหล่านี้ ราชาโยสิยาห์ ฉีกเสื้อผ้าและร้องไห้ต่อเราอย่างจริงใจ เราได้ยินเสียงของเขาแล้ว
เราจะให้เขาตายไปอยู่กับบรรพบุรุษของเขาโดยสงบ เขาจะไม่เห็นสิ่งร้ายที่จะเกิดขึ้นในสถานที่นี้ และกับคนที่อยู่ในนั้น “
เมื่อได้ฟังคำของฮุลดาห์จนหมดสิ้น พวกเขาจึงนำความไปกราบทูลพระราชา ….
พระองค์จะทรงทำอย่างไรต่อไปดี? ทรงรอดพ้นหายนะ แต่ประชาชนล่ะ?
